DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29201#0625
Hinweis: Dies ist eine zusätzlich gescannte Seite, um Farbkeil und Maßstab abbilden zu können.
0.5
1 cm
2AGADKA I TAJEMNICA
27
cechę strukturalną, a mianowicie — przesycenie wypowiedzi wielo-
znacznością 56. Wyrażanie niewyrażalnego. Trzeba tylko jego sugestię
rozumieć szerzej, przesuwając ją także na tematy pozareligijne:
Chrześcijanin [...] na pierwszym wstępie uczuwał głęboką sprzeczność, między
skończonością formy, a nieskończonością pomysłów, które chciał wyrazić. Gdy
usiłował wydać jedno przez drugie, pogodzić ostateczności, wyrazić to, co jest nie-
wymownem, postradała forma swój właściwy charakter jedności i oznaczenia:
stąd z jednej strony mnogość rozmaitych wyrażeń, z drugiej ta niepewność nie-
ograniczona, przez którą forma niejako stara się zostać nieskończoną
,.Materialna forma", konkretnie tworzywo słowne musi rezygnować ze
swoich ,.naturalnych" znaczeń, gdyż one jako ,.skończone" fałszowałyby
wizję nieskończoności. Sensy muszą wyrastać z międzysłowia. Jakże
dobitnie rzecz tę ujmuje w cytowanym już fragmencie M. Mochnacki:
,.tajemnice niepojęte dla rozumu, nieokreślone zwyczajnym brzmieniem
słów rozwiązuj^-"'—""" ^ nmrcdnfwie tego komentarza do-
dać, że ewoka( E. 3 poprzez jego opowia-
danie lecz me' - " em. Ekspansja metafo-
ry 53 i pozostał E_ i" 59 — struktura słow-
na i kompozy( E ^ z wypowiedzi lirycznej
będzie najleps: E ^^[^^^lowanej kategorii este-
56 Mochnacki, ić
Pauła), powie
swoją przeraź
pokryła". Moc
posiada już <
(„estetycznie")
ledwo nie z s
rza wdzięku
bu" (Artykuł
„Gazeta Pols)
Chmielów
CC
= .C
Ł? O
= c
^ o
§- O
— co
^ (D
EEP
O
tycznej w du E
§. O
^ O
O
E E
ować następującą kon-
rowadzonych nad este-
poetycką, jeden z ko-
ć będzie na planie war-
n. J. P. Richtera — Jean
iosłe, straszne i wielkością
:asłona tajemnicy na wieki
ira w samej swojej istocie
tylko właściwie odczytać
estetycznym przyrodzenie
. Tajemniczość ta przyspa-
ą rozlanego w niej powa-
caniotuski" Goszczyńskiego,
ma, s. 188 n.). Por. także
ć i nieskończoność, indywi-
nbolizm" (Łempicki, op.
L amorfizmu poezji roman-
ńn.),
27
cechę strukturalną, a mianowicie — przesycenie wypowiedzi wielo-
znacznością 56. Wyrażanie niewyrażalnego. Trzeba tylko jego sugestię
rozumieć szerzej, przesuwając ją także na tematy pozareligijne:
Chrześcijanin [...] na pierwszym wstępie uczuwał głęboką sprzeczność, między
skończonością formy, a nieskończonością pomysłów, które chciał wyrazić. Gdy
usiłował wydać jedno przez drugie, pogodzić ostateczności, wyrazić to, co jest nie-
wymownem, postradała forma swój właściwy charakter jedności i oznaczenia:
stąd z jednej strony mnogość rozmaitych wyrażeń, z drugiej ta niepewność nie-
ograniczona, przez którą forma niejako stara się zostać nieskończoną
,.Materialna forma", konkretnie tworzywo słowne musi rezygnować ze
swoich ,.naturalnych" znaczeń, gdyż one jako ,.skończone" fałszowałyby
wizję nieskończoności. Sensy muszą wyrastać z międzysłowia. Jakże
dobitnie rzecz tę ujmuje w cytowanym już fragmencie M. Mochnacki:
,.tajemnice niepojęte dla rozumu, nieokreślone zwyczajnym brzmieniem
słów rozwiązuj^-"'—""" ^ nmrcdnfwie tego komentarza do-
dać, że ewoka( E. 3 poprzez jego opowia-
danie lecz me' - " em. Ekspansja metafo-
ry 53 i pozostał E_ i" 59 — struktura słow-
na i kompozy( E ^ z wypowiedzi lirycznej
będzie najleps: E ^^[^^^lowanej kategorii este-
56 Mochnacki, ić
Pauła), powie
swoją przeraź
pokryła". Moc
posiada już <
(„estetycznie")
ledwo nie z s
rza wdzięku
bu" (Artykuł
„Gazeta Pols)
Chmielów
CC
= .C
Ł? O
= c
^ o
§- O
— co
^ (D
EEP
O
tycznej w du E
§. O
^ O
O
E E
ować następującą kon-
rowadzonych nad este-
poetycką, jeden z ko-
ć będzie na planie war-
n. J. P. Richtera — Jean
iosłe, straszne i wielkością
:asłona tajemnicy na wieki
ira w samej swojej istocie
tylko właściwie odczytać
estetycznym przyrodzenie
. Tajemniczość ta przyspa-
ą rozlanego w niej powa-
caniotuski" Goszczyńskiego,
ma, s. 188 n.). Por. także
ć i nieskończoność, indywi-
nbolizm" (Łempicki, op.
L amorfizmu poezji roman-
ńn.),