DOI Artikel:
Kozlowski, Rudolf: Historia obrazu jasnogórskiego w świetle badań technologicznych i artystyczno-formalnych
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.36968#0012
6
RUDOLF KOZŁOWSKI
Obecnie jednak wynikła konieczność zrealizowania wreszcie edycji,
chociażby nie w szacie początkowo zamierzonej. Przyśpieszenie opubli-
kowania rezultatów badań okazało się bardzo istotne, gdyż w dalszym
ciągu pojawiają się mylne opracowania obrazu Matki Boskiej Często-
chowskiej, bazujące niestety, jak dawniej, przede wszystkim na wpro-
wadzającej w błąd publikacji W. S. Tarczyńskiego i J. Rutkowskiego h
Niektóre natomiast prace opierając się również na tej publikacji, wpla-
tając niektóre tylko rezultaty badań autora, znane z bardzo krótkiego
i niewyczerpującego streszczenie referatu w sprawozdaniach posiedzeń
PAU1 2, również przyczyniają się do zagmatwania istoty rzeczy. Wśród
tych kompilacyjnych wypowiedzi i publikacji, podchwytujących lub
błędnie interpretujących niektóre rezultaty badań technologicznych i ar-
tystyczno-formalnych autora (do tej pory nie opublikowanych), a zna-
nych z referatów wygłoszonych: w PAU3, na KUL 4 i na Jasnej Górze5,
pojawiła się nawet ostatnio publikacja o charakterze plagiatu. Najwyż-
szy więc już czas podać do wiadomości, w sposób możliwie najbardziej
wyczerpujący, wszystkie rezultaty badań i wypływające stąd wnioski.
Z konieczności więc rezygnując z pełnego kompletu reprodukcji 5a>, przede
1 Konserwacja Cudownego Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, Często-
chowa 1927.
2 R. Kozłowski, Tajemnica obrazu jasnogórskiego i jego konserwacje
(streszczenie), „Sprawozdanie Polskiej Akademii Umiejętności”, 53 (1952), nr 6,
s. 333. Do streszczenia tego wkradł się błąd. Podano mianowicie, że autor uważa
połowę w. VI, jako najpóźniejszy czas powstania obrazu pierwotnego. Tymczasem,
zarówno w referacie, jak i w streszczeniu do druku było, że w. VI może być
najwcześniejszym czasem powstania pierwowzoru. Czas najpóźniejszy, był okreś-
lony, jako okres, w którym możliwe było stosowanie jeszcze techniki enkaustycz-
nej, bez dokładnego jego sprecyzowania.
3 Tenże, Tajemnica obrazu jasnogórskiego i jego konserwacje, maszynopis;
referat wygłoszony 13 VI 1952 r. w PAU. Arch. Jasnogórskie, nr 2955.
4 Tenże, Tajemnica obrazu jasnogórskiego, „Sprawozdanie z Czynności Wy-
dawniczej i Posiedzeń Naukowych oraz Kronika Towarzystwa Naukowego KUL”,
1981, nr 11.
5 Tenże, Wygłoszenie 2 referatów na Jasnej Górze w 1969 roku: 25 maja
o badaniu obrazu częstochowskiego oraz 22 września referat pt. Przeobrażenie
i konserwacje obrazu jasnogórskiego w świetle badań technologicznych i arty-
styczno-formalnych — na sesji naukowej poświęconej problematyce inwentary-
zacji zabytków w Polsce. Tę samą problematykę porusza artykuł pt. Tajemnica
Czarnej Madonny, „Polska”, 1971, nr 7 oraz „Magazyn Polski” 1972, nr 4.
5a Zdjęcia do tablic od 1 do 13 oraz 32 — autora. Wszystkie inne są przefoto-
grafowane z następujących publikacji: H. Z a los cer, Portrats aus dem Wiisten-
-Sand: tabl. 14, il. 1, 3; tabl. 15, il. 1, 2, 3; tabl. 16, il. 2, 4. — Prop. K. G. Th.
Kraus, Das Rcnnische Weltreich. Berlin 1967: tabl. 14, il. 2. — K. Parlasca,
Mumienportrats und uerwandte Denkmaler, Wiesbaden 1966: tabl. 14, il. 4; tabl.
16, il. 1, 3; tabl. 17, il. 1, 2, 3, 4. — A. F. S h o r e, Portrait Painting from Roman
RUDOLF KOZŁOWSKI
Obecnie jednak wynikła konieczność zrealizowania wreszcie edycji,
chociażby nie w szacie początkowo zamierzonej. Przyśpieszenie opubli-
kowania rezultatów badań okazało się bardzo istotne, gdyż w dalszym
ciągu pojawiają się mylne opracowania obrazu Matki Boskiej Często-
chowskiej, bazujące niestety, jak dawniej, przede wszystkim na wpro-
wadzającej w błąd publikacji W. S. Tarczyńskiego i J. Rutkowskiego h
Niektóre natomiast prace opierając się również na tej publikacji, wpla-
tając niektóre tylko rezultaty badań autora, znane z bardzo krótkiego
i niewyczerpującego streszczenie referatu w sprawozdaniach posiedzeń
PAU1 2, również przyczyniają się do zagmatwania istoty rzeczy. Wśród
tych kompilacyjnych wypowiedzi i publikacji, podchwytujących lub
błędnie interpretujących niektóre rezultaty badań technologicznych i ar-
tystyczno-formalnych autora (do tej pory nie opublikowanych), a zna-
nych z referatów wygłoszonych: w PAU3, na KUL 4 i na Jasnej Górze5,
pojawiła się nawet ostatnio publikacja o charakterze plagiatu. Najwyż-
szy więc już czas podać do wiadomości, w sposób możliwie najbardziej
wyczerpujący, wszystkie rezultaty badań i wypływające stąd wnioski.
Z konieczności więc rezygnując z pełnego kompletu reprodukcji 5a>, przede
1 Konserwacja Cudownego Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, Często-
chowa 1927.
2 R. Kozłowski, Tajemnica obrazu jasnogórskiego i jego konserwacje
(streszczenie), „Sprawozdanie Polskiej Akademii Umiejętności”, 53 (1952), nr 6,
s. 333. Do streszczenia tego wkradł się błąd. Podano mianowicie, że autor uważa
połowę w. VI, jako najpóźniejszy czas powstania obrazu pierwotnego. Tymczasem,
zarówno w referacie, jak i w streszczeniu do druku było, że w. VI może być
najwcześniejszym czasem powstania pierwowzoru. Czas najpóźniejszy, był okreś-
lony, jako okres, w którym możliwe było stosowanie jeszcze techniki enkaustycz-
nej, bez dokładnego jego sprecyzowania.
3 Tenże, Tajemnica obrazu jasnogórskiego i jego konserwacje, maszynopis;
referat wygłoszony 13 VI 1952 r. w PAU. Arch. Jasnogórskie, nr 2955.
4 Tenże, Tajemnica obrazu jasnogórskiego, „Sprawozdanie z Czynności Wy-
dawniczej i Posiedzeń Naukowych oraz Kronika Towarzystwa Naukowego KUL”,
1981, nr 11.
5 Tenże, Wygłoszenie 2 referatów na Jasnej Górze w 1969 roku: 25 maja
o badaniu obrazu częstochowskiego oraz 22 września referat pt. Przeobrażenie
i konserwacje obrazu jasnogórskiego w świetle badań technologicznych i arty-
styczno-formalnych — na sesji naukowej poświęconej problematyce inwentary-
zacji zabytków w Polsce. Tę samą problematykę porusza artykuł pt. Tajemnica
Czarnej Madonny, „Polska”, 1971, nr 7 oraz „Magazyn Polski” 1972, nr 4.
5a Zdjęcia do tablic od 1 do 13 oraz 32 — autora. Wszystkie inne są przefoto-
grafowane z następujących publikacji: H. Z a los cer, Portrats aus dem Wiisten-
-Sand: tabl. 14, il. 1, 3; tabl. 15, il. 1, 2, 3; tabl. 16, il. 2, 4. — Prop. K. G. Th.
Kraus, Das Rcnnische Weltreich. Berlin 1967: tabl. 14, il. 2. — K. Parlasca,
Mumienportrats und uerwandte Denkmaler, Wiesbaden 1966: tabl. 14, il. 4; tabl.
16, il. 1, 3; tabl. 17, il. 1, 2, 3, 4. — A. F. S h o r e, Portrait Painting from Roman