DOI Artikel:
Miszczak, Danuta: Materiały archiwalne do działalności architektonicznej Pawła Fontanay
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.27672#0046
32
DANUTIA MISZiCZAK
DODATEK ŹRÓDŁOWY
A n e k s I
LISTY PAWŁA FONTANY
DO PAWŁA KAROLA KS. SANGUSZKl
I DOKUMENT POTWIERDZAJĄCY ODBIÓR
WEKSLA NA SUMĘ 100 CZERW. ZŁ.
Wojewódzkie Archiwum Państwowe m. Krakowa
i Woj. Krakowskiego w Krakowie. Oddzialy na
Wawelu. Korespondencja Sanguszków nr 3
I. Jaśnie oświecone Książe Panie, a Panie miłościwy
Dosyć lichej literze mojej godności wynalazłem, gdym się ją przy pokornej
propensyi mojej odważył pod stopy Pańskie ordynować hac rumoris copia
pełną. Iż ten abrys przesławszy na strukturę do Kolbuszowej 1 pisałem, aby mi
przysłano pewną [k...ę] a na miarę, jeżeli się konformują w edyficyi z moim
abrysem, lecz że nie było dobrze dla instrukcyj, musiałem się ważyć, że przez 0
ordynansu J. Ks.Mścfi] pojechałem, ale tam słupy alias c żelazne, które w po-
przyk być mają złe zastałem. Za czym w niebytności J.I.Pana Ekonoma com-
mendavi samej, aby posłała do rudy Częstoczickiej 2 insze kazać robić. Co zaś
mają stać do góry jakożkolwiek ujdą, gdzie rozporządziwszy to, co się przeze
mnie obejść nie mogło powróciłem już do Lewartowa 3. Tu zaś w pałacu lewar-
towskim już nad schodami gotowe trynkowanie do malowania. Schodów zaś
do ogrodu połowa gotowych jest dopiero dla defektu w materyj, lecz po świę-
tach czym prędzej piec każę wystawić cegielny, aby on materyi na drugą poło-
v/ę przysposobił. Tu dziś sztukaterowie do facyjaty oczekiwali na prezencyją
J. Ks.M., lecz gdy zaszedł mię kommis, abym się z nimi zgodził siedmset
exequi mandata, ale niepodobna, bo drogo pretendunt, już im daję siedemset
złotych, oni nie chcą. Co ja zważywszy, że nie wart więcej ich praca przez
konsensu J.Ks.Mości więcej sobie pozAVolić z nimi nie chcę, ale oczekuję ordy-
nansu Pańskiego, gdyż oni przez kontraktu nie chcą zaczynać. Co doniósłwszy
Pańskiej, a Pańskiej wiedzy przy tej literze sam supplex prostratus do nóg
padam Pańskiech jako pokorny sługa i niegodny podnóżek J. Ks, Mści d.
Die 15 V 1728 w Lublini-e Paweł Fontanni
1 Zob. przyp. do tekstu nr 14.
2 Prawdopodobnie chodzi tu o miejscowość Częstocice n. Kamienną, która
z pobliskiem Ostrowcem i rozległymi dobrami przeszła od Ostrogskich w dzie-
dzictwo Sanguszków, Na obszarach tych od dawna istniały piece i kopalnie rudy
żelaznej (Slownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów slowiańskich).
T 1. Wiarszawa 1880 s. 861 oraz t. 7:1886 s. 718.
3 Pierwotna nazwa Lubartowa, od herbu Firlejów „Lewart”. Miasto założone
w r. 1543 przez Piotra z Dąbrowicy Firleja, wojewodę bełskiego. W r. 1743 Paweł
ks. Sanguszko uzyskał przywilej pozwalający na zmianę nazwy Lewartów na Lu-
bartów, stosownie do imienia swego pnotoplasty Lubarta (tamże t. 5:1884 s. 376 n.).
Por. Wereżyński, jw. s. 15.
DANUTIA MISZiCZAK
DODATEK ŹRÓDŁOWY
A n e k s I
LISTY PAWŁA FONTANY
DO PAWŁA KAROLA KS. SANGUSZKl
I DOKUMENT POTWIERDZAJĄCY ODBIÓR
WEKSLA NA SUMĘ 100 CZERW. ZŁ.
Wojewódzkie Archiwum Państwowe m. Krakowa
i Woj. Krakowskiego w Krakowie. Oddzialy na
Wawelu. Korespondencja Sanguszków nr 3
I. Jaśnie oświecone Książe Panie, a Panie miłościwy
Dosyć lichej literze mojej godności wynalazłem, gdym się ją przy pokornej
propensyi mojej odważył pod stopy Pańskie ordynować hac rumoris copia
pełną. Iż ten abrys przesławszy na strukturę do Kolbuszowej 1 pisałem, aby mi
przysłano pewną [k...ę] a na miarę, jeżeli się konformują w edyficyi z moim
abrysem, lecz że nie było dobrze dla instrukcyj, musiałem się ważyć, że przez 0
ordynansu J. Ks.Mścfi] pojechałem, ale tam słupy alias c żelazne, które w po-
przyk być mają złe zastałem. Za czym w niebytności J.I.Pana Ekonoma com-
mendavi samej, aby posłała do rudy Częstoczickiej 2 insze kazać robić. Co zaś
mają stać do góry jakożkolwiek ujdą, gdzie rozporządziwszy to, co się przeze
mnie obejść nie mogło powróciłem już do Lewartowa 3. Tu zaś w pałacu lewar-
towskim już nad schodami gotowe trynkowanie do malowania. Schodów zaś
do ogrodu połowa gotowych jest dopiero dla defektu w materyj, lecz po świę-
tach czym prędzej piec każę wystawić cegielny, aby on materyi na drugą poło-
v/ę przysposobił. Tu dziś sztukaterowie do facyjaty oczekiwali na prezencyją
J. Ks.M., lecz gdy zaszedł mię kommis, abym się z nimi zgodził siedmset
exequi mandata, ale niepodobna, bo drogo pretendunt, już im daję siedemset
złotych, oni nie chcą. Co ja zważywszy, że nie wart więcej ich praca przez
konsensu J.Ks.Mości więcej sobie pozAVolić z nimi nie chcę, ale oczekuję ordy-
nansu Pańskiego, gdyż oni przez kontraktu nie chcą zaczynać. Co doniósłwszy
Pańskiej, a Pańskiej wiedzy przy tej literze sam supplex prostratus do nóg
padam Pańskiech jako pokorny sługa i niegodny podnóżek J. Ks, Mści d.
Die 15 V 1728 w Lublini-e Paweł Fontanni
1 Zob. przyp. do tekstu nr 14.
2 Prawdopodobnie chodzi tu o miejscowość Częstocice n. Kamienną, która
z pobliskiem Ostrowcem i rozległymi dobrami przeszła od Ostrogskich w dzie-
dzictwo Sanguszków, Na obszarach tych od dawna istniały piece i kopalnie rudy
żelaznej (Slownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów slowiańskich).
T 1. Wiarszawa 1880 s. 861 oraz t. 7:1886 s. 718.
3 Pierwotna nazwa Lubartowa, od herbu Firlejów „Lewart”. Miasto założone
w r. 1543 przez Piotra z Dąbrowicy Firleja, wojewodę bełskiego. W r. 1743 Paweł
ks. Sanguszko uzyskał przywilej pozwalający na zmianę nazwy Lewartów na Lu-
bartów, stosownie do imienia swego pnotoplasty Lubarta (tamże t. 5:1884 s. 376 n.).
Por. Wereżyński, jw. s. 15.