DOI Artikel:
Harasimowicz, Jan: Rola sztuki w religijnych o społecznych konfliktach wieku reformacji na Śląsku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13595#0052
48
JAN HARASIMOWICZ
' ' " il
13. „Tablica Prawa i Łaski", epitafium Jana Hessa, 1547—1549 г.,
Muzeum Narodowe we Wrocławiu
zmarłych - np. w pomniku Władysława von Stosch i jego żony Heleny w kościele fil. w Mojęcicach
pod Wołowem (1591; il. 17)62.
Dzieła w rodzaju malowanego epitafium nieznanej rodziny z kościoła Sw. Mikołaja w Brzegu
(1622, Muzeum Piastów Śląskich)63 — niezwykle obszernego słowno-obrazowego traktatu teologi-
62 Lutsch II, s. 621; C. Buchwald, Schlossportal und Grabdenkmiiler der Kirche in Mondschiitz, „Schlesiens Vorzeit in
Bild und Schrift", N. F. III: 1904, s. 102-107; [b.i.] Tscheppe, Die Mondschiïtzer Kirche, „Heimatblatter des Kreises
Wohlau", IV: 1925, z. 7, s. 56; z. 8, s. 61, 62; Bimler, op. cit., s. 110; Harasimowicz, Kasper Berger..., s. 111 — 117.
Reliefowe „Alegoryczne Ukrzyżowanie" w edikulowej nadbudówce pomnika stanowi wierne powtórzenie wszystkich niemal
elementów kompozycyjnych miedziorytu Hieronima Wierixa według Kryspina van den Broecke'a (Zbiory Graficzne Biblioteki
Jagiellońskiej, sygn. 9197; il. 16) zob. F. W. H. Hollstein, Dutch and Flemish Etchings, Engravings and Woodcuts ca. 1450
— 1700, t. 3, Amsterdam [b.d.], s. 226, nr 122. Ten sam wzór graficzny wykorzystano w szafie środkowej tryptyku z kościoła
poewangelickiego w Masłowie (po 1592, kościół Św. Krzysztofa we Wrocławiu; il. 19) oraz w dwóch dalszych pomnikach
nagrobkowych: w epitafium Neumannów w kościele Św. Jakuba w Nysie (ok. 1587) i w zniszczonym po 1945 r. epitafium
Hobergów z dawnego kościoła par. w Roztoce pod Bolkowem (ok. 1594).
63 Lorenz (op. cit., s. 104, 105). Nie należy wykluczać istnienia wzoru graficznego całej kompozycji lub poszczególnych jej
części, dalsze studia przyniosą być może rozwiązanie tego problemu.
JAN HARASIMOWICZ
' ' " il
13. „Tablica Prawa i Łaski", epitafium Jana Hessa, 1547—1549 г.,
Muzeum Narodowe we Wrocławiu
zmarłych - np. w pomniku Władysława von Stosch i jego żony Heleny w kościele fil. w Mojęcicach
pod Wołowem (1591; il. 17)62.
Dzieła w rodzaju malowanego epitafium nieznanej rodziny z kościoła Sw. Mikołaja w Brzegu
(1622, Muzeum Piastów Śląskich)63 — niezwykle obszernego słowno-obrazowego traktatu teologi-
62 Lutsch II, s. 621; C. Buchwald, Schlossportal und Grabdenkmiiler der Kirche in Mondschiitz, „Schlesiens Vorzeit in
Bild und Schrift", N. F. III: 1904, s. 102-107; [b.i.] Tscheppe, Die Mondschiïtzer Kirche, „Heimatblatter des Kreises
Wohlau", IV: 1925, z. 7, s. 56; z. 8, s. 61, 62; Bimler, op. cit., s. 110; Harasimowicz, Kasper Berger..., s. 111 — 117.
Reliefowe „Alegoryczne Ukrzyżowanie" w edikulowej nadbudówce pomnika stanowi wierne powtórzenie wszystkich niemal
elementów kompozycyjnych miedziorytu Hieronima Wierixa według Kryspina van den Broecke'a (Zbiory Graficzne Biblioteki
Jagiellońskiej, sygn. 9197; il. 16) zob. F. W. H. Hollstein, Dutch and Flemish Etchings, Engravings and Woodcuts ca. 1450
— 1700, t. 3, Amsterdam [b.d.], s. 226, nr 122. Ten sam wzór graficzny wykorzystano w szafie środkowej tryptyku z kościoła
poewangelickiego w Masłowie (po 1592, kościół Św. Krzysztofa we Wrocławiu; il. 19) oraz w dwóch dalszych pomnikach
nagrobkowych: w epitafium Neumannów w kościele Św. Jakuba w Nysie (ok. 1587) i w zniszczonym po 1945 r. epitafium
Hobergów z dawnego kościoła par. w Roztoce pod Bolkowem (ok. 1594).
63 Lorenz (op. cit., s. 104, 105). Nie należy wykluczać istnienia wzoru graficznego całej kompozycji lub poszczególnych jej
części, dalsze studia przyniosą być może rozwiązanie tego problemu.