54
JAN HARASIMOWICZ
21. Żórawina pod Wrocławiem, kościół Św. Trójcy,
sklepienie nawy i chóru, 1604—1607 r.
Lutra i Melanchtona69, mógł zalecać nawet lekturę dzieł św. Bernarda, „welcher wegen der schónen
dicta wohl zulesen ist", jak głosi brzeski porządek kościelny z 1592 r.70
O ile programy epitafijne stanowiły przede wszystkim obrazową promulgację „pewności zbawie-
nia", stając się jednym z głównych przejawów idei „powszechnego kapłaństwa wiernych" — to
programom związanym z liturgią elementów wyposażenia i wystroju kościołów powierzane były w
większym stopniu funkcje konfesyjno-dogmatyczne, indoktrynacyjne. W celu zwiększenia wiarygod-
ności luterańskich aktów liturgicznych wprowadzano na ołtarze, ambony i chrzcielnice postacie
69 Siegmund-Schultze, op. cit., s. 58 nn.; Karzeł, op. cit., s. 270 nn.
70 Cyt. wg: Jessen, Schwarz, op. cit., s. 80.
JAN HARASIMOWICZ
21. Żórawina pod Wrocławiem, kościół Św. Trójcy,
sklepienie nawy i chóru, 1604—1607 r.
Lutra i Melanchtona69, mógł zalecać nawet lekturę dzieł św. Bernarda, „welcher wegen der schónen
dicta wohl zulesen ist", jak głosi brzeski porządek kościelny z 1592 r.70
O ile programy epitafijne stanowiły przede wszystkim obrazową promulgację „pewności zbawie-
nia", stając się jednym z głównych przejawów idei „powszechnego kapłaństwa wiernych" — to
programom związanym z liturgią elementów wyposażenia i wystroju kościołów powierzane były w
większym stopniu funkcje konfesyjno-dogmatyczne, indoktrynacyjne. W celu zwiększenia wiarygod-
ności luterańskich aktów liturgicznych wprowadzano na ołtarze, ambony i chrzcielnice postacie
69 Siegmund-Schultze, op. cit., s. 58 nn.; Karzeł, op. cit., s. 270 nn.
70 Cyt. wg: Jessen, Schwarz, op. cit., s. 80.