Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
PIASTA „MALOWANE DZIEJE"

161

Po raz pierwszy, w takiej skali, opow.esc mityczna zostałwiączon. ç pokazach
wań politycznych. Jednym z pierwszych, ^"Г^Г^^^^ка - by] Franciszek
o mitycznej konstrukcji, a zakorzeniony* wzorca prawego", cnotliwego

Salezy Jezierski. Wykorzystał on podanie o Piaście ao шш ^

obywatela-patrioty na podobieństwo b*""^,^^^^ Polski miały wpływ na kryzys
, Utrata niepodległości i związana z ^ ^ J^h wartości nastąpił wzrost

watopoglądu racjonalizowanego 0^.^-przekształcenie matem literackiej oPo-
tendencj! mesjanistycznych. Tego rodzaju prądy ^ ^ chrześcijańskiej. Tak. wzór

wieści piastowej . opracowanie nowego obrazu P asta^Qd^U J kaz Galla. odpowia.

osobowy postaci - dostosowując do konwencji ^J^^LJta w słynnych
dającej szerzącemu się neosarmatyzmowi - £ J Штес boży" decyduje się przyjąć

historycznych wydanych w 1816 r. w Dreźnie Jego Piast do władama lskim

bronę dopiero, gdy czuje opiekę boskiej opatrzność ktor P«JM _
narodem-. Już w tym utworze zawarty jest pierwowzór Pusta cMops g

palnego za przyszłe losy ojczyzny. Jego ^^^^Ir, preromantyczna. Stał
herderowskiej wzbogaciła postać Piasta - gościnny, kochający pokój i zajęcia

S1? on „nośnikiem" plemiennych cech polskich, łagodny, 2Ует™ ë *

rolnicze - umiejscowiony na tle idealnej P"«™™f°^^ Zy dziejów. Poza mesjamz-
Romantyzm wniósł nowe koncepcje bstonozofîczne porządkujące ^ У ^ _ ^

mem, sformułowany został system genezyjski > narodzii się v у chodakowski 0.

^owianofilski-. Na płaszczyźnie tych różnych ™$*^^0%мо^ i chrześcjań-

Wał teorię o dwóch kulturach rozwijających się na ^ lf^u]Z „wyroczni", w której zawarte
sbej19 W tym czasie nowo powstała metafizyczna ^™*™*J*° ' J interpretacji, z alegory-
4 sygnały przeznaczeń mających się *0^\dW™^^2^^L te tendencje w połącze-
«nego rozumienia na korzyść *"b*«^ do zdecydowanego

n>u na gruncie polskim z wzrostem nastrojów P^^Sn Piastem. Romantycy - uznali ją
odrzucenia słodkiej wizji Słowiańszczyzny z SZ^W^.^^ÓW wvdarzeń, sensów i znaczeń
^ kłamHwa i szkodliwą, ponieważ nie tłumaczyła ^ZT^ScH co ważniejsze, perspektywę
krytych bądź zaszyfrowanych, rzutujących na ^^J^ JorZyJ 0* пЦ
P^yszłych losów kraju. W ramach przewartościowań całej mitologu narc j
symboliczną interpretację opowieści o losie ^ wewnętrzne

. Związane z romantyczną postawą lęki egzystencjalne u j Poddany licznym

^ały wpływ na powstanie specyficznej formy - J^Tg^pK^ stał się synonimem
biegom reinterpretacji, zyskał nowe Г^^^^^^^Щ^. Cnotliwy kmieć
dennej polskości, wcieleniem idei gminowładnej i starego

u

15

r°zkaZl

F. S. Jezierski, Rzepicha matka królów, Warszawa 1790 s^3 ^ ^ ^ z

„Pan co mieszka w niebie / Co zedrze wnukom twym z^0"^ Lwów 1840> s. £ 7.

em, żebyś wziął Polski koronę" - J. U. Niemcewicz ърг y nikowski Myszą męża na jeziorze Gople.

6 Wzór Piasta, chłopskiego króla-bohatera, k^^^^-^^^i^ ZiemiànstWo polskie. Poema W IV pieśniach,
^e ć sarmacka z I pol. IX w., t. II, Warszawa 1827, s. 81 82 К Kozm.ai s. 37.

W-ęlaw ,839, s, 189-191; F. Sed.aczek, Piast - powusé - J w^fa|n(j slowiańszczy.

,,17 A. Witkowska U« tf»fT Stowiamn, Kraków 1980 Brodziński , Jan Paweł Woronicz.

г"У". praojczyzny Polaków rządzonej przez legendarnych władców by Kaz.m e lM_im) _ obując wyjaśnić

. " J. G. Herder, Myśli o filozofii dziejów, t. П, Warszawa 1962 rozdz^XVn U У one J

mechamzmów rządzących dziejami świata. Słowian określa ja o ^*цsto* У У ^ ^

hlstone, które „bedą mogły, obudzone z długiego, aęzk.ego snu ^o W ^ ( P

Dołęga-Chodakowski, И7 fl^aïa^G ScheHnga i F, Schlegla - Mieletyński, 0p. dr., s. 27

. 20 Za twórców romantycznej koncepcji mitu przyjęło się uwazac O. bcne.inga

« T . , , -, Pnnie,a stworzył M. Romanowski, Popiel i Piast, tragedia w pięciu aktach, z

Trag,czną, pełną sprzeczności, postać Popiela siwo y ? Q znaczeniu postaci Popiela w

pod«n ' legend historycznych wierszem. (Na tysiącletnią rocznicę piastową), Lwów
Uteraturze romantycznej pisze Witkowska, op. cit.. s. 14.

21 ~ Rocznik Historii Sztuki, t. XVIII
 
Annotationen