DOI article:
Grygiel, Tomasz: Florenckie Cinquecento w historyzmie: z problematyki recepcji
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14246#0187
182
TOMASZ GRYGIEL
9. Florencja, Palazzo Pandolfini, 1520-1530, Rafael Santi. Wg L. Heydenreich,
W. Lotz, Architecture in Italy
szych podobieństw w Italii, podniósł m.in. kwestię znacznej plastyczności form piaskowcowej fasady, wzmocnio-
nej w tym względzie, jego zdaniem, wobec elewacji neorenesansowego Pałacu Leuchtenbergów w Monachium
Leona von Klenze37. Były one jak wiadomo znów przejawem oddziaływania rzymskiego Palazzo Farnese38.
Cytowane głosy wielu badaczy są o tyle istotne przy podjętym temacie, iż sygnalizują warunkowość
wpływu florenckiego szesnastowiecznego wzoru, który w wyniku przynależności do wspólnego z Rzymem
tego czasu repertuaru form, osłabił i zredukował ostrość swego oddziaływania. W kontekście tym wydaje się
37 P. Feist, Geschichte der deutschen Kunst 1760-1848, Leipzig 1986, s. 284-285.
,s Pałac (1816-21) wzniesiono dla byłego wicekróla Włoch Eugène Beauharnais ożenionego z córką króla Bawarii. Wyraźne
skądinąd podobieństwo do fasady Palazzo Farnese dostrzega się - ibid., s. 155. Nowszy monografista Sempera, Christian
Schâdlich, przyznając P. Oppenheim bardzo wysoką rangę w dorobku architekta, genetycznie interpretuje obiekt jedynie ogólnie
jako nawiązujący do włoskiego renesansu i „przeniknięty duchem włoskiej architektury pałacowej": Ch. Schâdlich, Gottfried
Semper 1803-1879, [w:] Grofie Baumeister, Berlin 1987, s. 156, 158.
TOMASZ GRYGIEL
9. Florencja, Palazzo Pandolfini, 1520-1530, Rafael Santi. Wg L. Heydenreich,
W. Lotz, Architecture in Italy
szych podobieństw w Italii, podniósł m.in. kwestię znacznej plastyczności form piaskowcowej fasady, wzmocnio-
nej w tym względzie, jego zdaniem, wobec elewacji neorenesansowego Pałacu Leuchtenbergów w Monachium
Leona von Klenze37. Były one jak wiadomo znów przejawem oddziaływania rzymskiego Palazzo Farnese38.
Cytowane głosy wielu badaczy są o tyle istotne przy podjętym temacie, iż sygnalizują warunkowość
wpływu florenckiego szesnastowiecznego wzoru, który w wyniku przynależności do wspólnego z Rzymem
tego czasu repertuaru form, osłabił i zredukował ostrość swego oddziaływania. W kontekście tym wydaje się
37 P. Feist, Geschichte der deutschen Kunst 1760-1848, Leipzig 1986, s. 284-285.
,s Pałac (1816-21) wzniesiono dla byłego wicekróla Włoch Eugène Beauharnais ożenionego z córką króla Bawarii. Wyraźne
skądinąd podobieństwo do fasady Palazzo Farnese dostrzega się - ibid., s. 155. Nowszy monografista Sempera, Christian
Schâdlich, przyznając P. Oppenheim bardzo wysoką rangę w dorobku architekta, genetycznie interpretuje obiekt jedynie ogólnie
jako nawiązujący do włoskiego renesansu i „przeniknięty duchem włoskiej architektury pałacowej": Ch. Schâdlich, Gottfried
Semper 1803-1879, [w:] Grofie Baumeister, Berlin 1987, s. 156, 158.