DOI Artikel:
Grygiel, Tomasz: Florenckie Cinquecento w historyzmie: z problematyki recepcji
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14246#0193
188
TOMASZ GRYGIEL
15. Łódź, pałac Maksymiliana Goldfedera przy ul. Piotrkowskiej 77/771,
1891-1892, Hilary Majewski
wrażeniem dysharmonijnego „uciekania przestrzeni" i nieustannej powtarzalności triad aediculowych otwo-
rów, stwarzających poczucie prowokującej monotonii i niepokoju. Poświęcający bardzo wiele miejsca archi-
tekturze Florencji Józef Kremer, wielokrotnie wyrażający zachwyt nad pałacami miasta z okresu Quattrocen-
ta, pisał o Uffiziach w 1861 г.: „Jednak toć nie tak z powodu Vasariego pałac Uffizi jest sławny i głośny
w poprzek świata; on jaśnieje dlatego w dziejach sztuki, bo w nim przechowywane są najznakomitsze skarby
artystycznej piękności"46, w czym skądinąd nawiązywał do nowszej muzealnej funkcji obiektu. Równie symp-
tomatyczny dla nastawień dojrzałego historyzmu był także pogląd Józefa Ignacego Kraszewskiego, który
nieco później notował w swoich Kartach z podróży. „Spieszym do Palazzo degli Uffizi [...] ale otóż jesteśmy
pod gmachem wzniesionym z rysunku Vasariego przez Kozmasa I: majestatycznie się on przedstawia, choć
widocznie architektura nie sięga najświetniejszych czasów sztuki florenckiej"47.
Kremer. op.cit., t. III, s. 159.
J. I. Kraszewski. Kartki z podróży 1858-1864, Warszawa 1977, t. I, s. 370.
TOMASZ GRYGIEL
15. Łódź, pałac Maksymiliana Goldfedera przy ul. Piotrkowskiej 77/771,
1891-1892, Hilary Majewski
wrażeniem dysharmonijnego „uciekania przestrzeni" i nieustannej powtarzalności triad aediculowych otwo-
rów, stwarzających poczucie prowokującej monotonii i niepokoju. Poświęcający bardzo wiele miejsca archi-
tekturze Florencji Józef Kremer, wielokrotnie wyrażający zachwyt nad pałacami miasta z okresu Quattrocen-
ta, pisał o Uffiziach w 1861 г.: „Jednak toć nie tak z powodu Vasariego pałac Uffizi jest sławny i głośny
w poprzek świata; on jaśnieje dlatego w dziejach sztuki, bo w nim przechowywane są najznakomitsze skarby
artystycznej piękności"46, w czym skądinąd nawiązywał do nowszej muzealnej funkcji obiektu. Równie symp-
tomatyczny dla nastawień dojrzałego historyzmu był także pogląd Józefa Ignacego Kraszewskiego, który
nieco później notował w swoich Kartach z podróży. „Spieszym do Palazzo degli Uffizi [...] ale otóż jesteśmy
pod gmachem wzniesionym z rysunku Vasariego przez Kozmasa I: majestatycznie się on przedstawia, choć
widocznie architektura nie sięga najświetniejszych czasów sztuki florenckiej"47.
Kremer. op.cit., t. III, s. 159.
J. I. Kraszewski. Kartki z podróży 1858-1864, Warszawa 1977, t. I, s. 370.