DOI Artikel:
Leszkowicz, Paweł: Nienaturalna selekcja: interpretacja intertekstualna "Unnatural Selection" Helen Chadwick
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14244#0162
156
PAWFŁ LFSZKOWICZ
13. Wiktoriańska biżuteria żałobna, Victoria and Albert Muséum, Londyn. Od lewej: bransoletka,
1860-1870, złoto, perły, diamenty; brosza, 1860-1870, złoto, onyks, perły;
cztery broszki, 1840, złoto, perły, diamenty; naszyjnik, 1860, złoto, perły.
Według John Morley, Death, Heaven and the Victorians, Studio Vista, London 1971
bezbarwna rama i wreszcie najważniejsze: naukowe wizerunki embrionów, pełniących funkcję dekorują-
cych kamieni szlachetnych.
W Opalu na bezbarwnym, mieniącym się odcieniami tle połyskują kolorowe embriony, niczym opra-
cowane kamienie szlachetne w pierścieniu. Ich barwy (zieleń, błękit, róż) przypominają wykorzystywane
w biżuterii wiktoriańskiej kamienie: szafiry, turkusy, granaty i korale. Embriony - niczym granaty - są
barwne, a jednocześnie przezroczyste, wypełnione przenikającym światłem. Kluczowy element znaczący
stanowi tytułowy opal, stosowany powszechnie do wyrobów złotniczych w starożytnej Grecji i Rzymie, do
dziś popularny na Dalekim Wschodzie; ów zagadkowy kamień był szczególnie ceniony w wieku XIX.
Znane jest uwielbienie dla opali księcia Alberta, które dzieliła z nim królowa Wiktoria. Było to specyficzne
upodobanie, gdyż opal jest kamieniem o złej sławie, związanym z przesądami. Uważano bowiem, iż przy-
nosi nieszczęście noszącemu go człowiekowi oraz intensywnie świeci przed śmiercią właściciela. W kultu-
rze zachodniej kamień ten jest traktowany z lękiem i podejrzliwością, łączy się z nim wiele symbolicznych
przypowieści. W średniowieczu wierzono, iż czyni swego posiadacza niewidzialnym: był zatem ulubionym
kamieniem złodziei. W neogotyckich powieściach Sir Waltera Scotta sprowadzał na właściciela zły los.
Natomiast dla arabskich alchemików opal to kamień filozofów73. Helen Chadwick mogła wybrać tytuł swej
pracy, kierując się tajemniczą symboliką opalu i jego związkami ze śmiercią. Martwe embriony zostały
umieszczone w kamieniu zwiastującym śmierć, symbolicznie powstrzymaną przez medium fotograficzne
i kompozycję artystyczną. Kolorystyka fotograficznego oczka, stworzonego przez artystkę pierścienia, przy-
pomina barwne właściwości opalu. Tło jest przezroczyste i bezbarwne, a jednocześnie prześwietlone kolo-
rami umieszczonych w nim embrionów. Podobnie w szlachetnym opalu, używanym jako klejnot w biżuterii,
PAWFŁ LFSZKOWICZ
13. Wiktoriańska biżuteria żałobna, Victoria and Albert Muséum, Londyn. Od lewej: bransoletka,
1860-1870, złoto, perły, diamenty; brosza, 1860-1870, złoto, onyks, perły;
cztery broszki, 1840, złoto, perły, diamenty; naszyjnik, 1860, złoto, perły.
Według John Morley, Death, Heaven and the Victorians, Studio Vista, London 1971
bezbarwna rama i wreszcie najważniejsze: naukowe wizerunki embrionów, pełniących funkcję dekorują-
cych kamieni szlachetnych.
W Opalu na bezbarwnym, mieniącym się odcieniami tle połyskują kolorowe embriony, niczym opra-
cowane kamienie szlachetne w pierścieniu. Ich barwy (zieleń, błękit, róż) przypominają wykorzystywane
w biżuterii wiktoriańskiej kamienie: szafiry, turkusy, granaty i korale. Embriony - niczym granaty - są
barwne, a jednocześnie przezroczyste, wypełnione przenikającym światłem. Kluczowy element znaczący
stanowi tytułowy opal, stosowany powszechnie do wyrobów złotniczych w starożytnej Grecji i Rzymie, do
dziś popularny na Dalekim Wschodzie; ów zagadkowy kamień był szczególnie ceniony w wieku XIX.
Znane jest uwielbienie dla opali księcia Alberta, które dzieliła z nim królowa Wiktoria. Było to specyficzne
upodobanie, gdyż opal jest kamieniem o złej sławie, związanym z przesądami. Uważano bowiem, iż przy-
nosi nieszczęście noszącemu go człowiekowi oraz intensywnie świeci przed śmiercią właściciela. W kultu-
rze zachodniej kamień ten jest traktowany z lękiem i podejrzliwością, łączy się z nim wiele symbolicznych
przypowieści. W średniowieczu wierzono, iż czyni swego posiadacza niewidzialnym: był zatem ulubionym
kamieniem złodziei. W neogotyckich powieściach Sir Waltera Scotta sprowadzał na właściciela zły los.
Natomiast dla arabskich alchemików opal to kamień filozofów73. Helen Chadwick mogła wybrać tytuł swej
pracy, kierując się tajemniczą symboliką opalu i jego związkami ze śmiercią. Martwe embriony zostały
umieszczone w kamieniu zwiastującym śmierć, symbolicznie powstrzymaną przez medium fotograficzne
i kompozycję artystyczną. Kolorystyka fotograficznego oczka, stworzonego przez artystkę pierścienia, przy-
pomina barwne właściwości opalu. Tło jest przezroczyste i bezbarwne, a jednocześnie prześwietlone kolo-
rami umieszczonych w nim embrionów. Podobnie w szlachetnym opalu, używanym jako klejnot w biżuterii,