DOI Artikel:
Talbierska, Jolanta: Twórczość Stefana della Belli (1610-1664)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14538#0092
TWÓRCZOŚĆ STEFANA DELLA BELLI (1610 1664)
91
6. Adriaen Haelwegh, Portret wielkiego księcia Ferdynanda II
de'Medici, miedzioryt, Gabinet Rycin BUW. Fot. autorka
1589-1592 profesor matematyki na uniwersytecie w Pizie. Podczas pobytu w Neapolu w początkach stycz-
nia 1625 r. królewicz Władysław Zygmunt Waza nawiązał znajomość ze sławnym fizykiem, prawdopodob-
nie za pośrednictwem towarzyszącego mu w wyprawie kanclerza Albrychta S. Radziwiłła; czy odwiedził go
ponownie we Florencji (styczeń-luty), dokładnie nie wiadomo80.
Wśród wielu artystów związanych w tym czasie z mecenatem de'Medici81 można wymienić oryginal-
nego malarza i rysownika Filippa Napoletano (ok. 1587- po 1629), znakomitego portrecistę Justusa Suster-
mansa (1597-1681), malarzy Cesarego (1596-1657) i Vincenza (609-1675) Dandinich, szkolonego przez
Stefana delia Bellę malarza pochodzenia holenderskiego, Livia Mehusa (1630-1691) czy młodzieńczego
kompana Della Belli w nauce rysunku, Baccia del Bianco (1604-1657), który po powrocie z rudolfińskiej
Pragi otworzył swoje atelier. Był on zatrudniony jako architekt (słynne fortyfikacje Livorno), ebenista, pro-
jektant wyrobów złotniczych, kartonów do tapiserii, lecz przede wszystkim jako pomysłodawca apparaît do
przedstawień z okazji dworskich uroczystości. W rysunku zajmował się również karykaturą i burleską. We
Florencji działał ceniony scenograf i inżynier od maszynerii teatralnych Alfonso II Parigi (1606-1656) oraz
arrasista Pierre Févere (1579-1669), przybyły z Paryża w 1619 г.; w jego tkaninach pojawiły się najpięk-
B. Biliński, nie znając tekstu C. de Fredę, Un „granduca di Moscovia" a Napoli nel 1625 e le sue relazione eon
Galileo, „Archivio storico per le provinze napolitane", LXXXII, 1964, s. 180-185, twierdził, iż Władysław Zygmunt poznał Ga-
lileusza we Florencji, choć zachowane pisemne relacje z podróży tego nie opisywały, B. Biliński, Galileo Galilei e U mondo
polacco, Wrocław 1969, s. 83 i n. Dziękuję profesorowi J.A. Chrościckiemu za zwrócenie uwagi na te nieścisłości oraz włoski
artykuł. Zob. też J.A. Chrościcki, Een reis van de poolse Kroonprins (1624-1625), [w:] De „Grand Tour" van Prins Ladislas
van Polen 1624-1625, Koninklijk Muséum voor Schone Kunsten Antwerpen 12 october - 14 december 1997, Gent 1997, s. 40;
J. Talbierska, Portret van Galileo Galilei, ibidem, kat. П. 17, s. 113.
H1 M. Chiarini, Artisti delia corte Granducale. Cat. mostra, Firenze 1969; // Seicento Fiorentino. Arte a Firenze da Fer-
dinando 1" a Cosimo III", Palazzo Strozzi. Cat. mostra, t. 1-3, Cantini, Firenze 1986.
91
6. Adriaen Haelwegh, Portret wielkiego księcia Ferdynanda II
de'Medici, miedzioryt, Gabinet Rycin BUW. Fot. autorka
1589-1592 profesor matematyki na uniwersytecie w Pizie. Podczas pobytu w Neapolu w początkach stycz-
nia 1625 r. królewicz Władysław Zygmunt Waza nawiązał znajomość ze sławnym fizykiem, prawdopodob-
nie za pośrednictwem towarzyszącego mu w wyprawie kanclerza Albrychta S. Radziwiłła; czy odwiedził go
ponownie we Florencji (styczeń-luty), dokładnie nie wiadomo80.
Wśród wielu artystów związanych w tym czasie z mecenatem de'Medici81 można wymienić oryginal-
nego malarza i rysownika Filippa Napoletano (ok. 1587- po 1629), znakomitego portrecistę Justusa Suster-
mansa (1597-1681), malarzy Cesarego (1596-1657) i Vincenza (609-1675) Dandinich, szkolonego przez
Stefana delia Bellę malarza pochodzenia holenderskiego, Livia Mehusa (1630-1691) czy młodzieńczego
kompana Della Belli w nauce rysunku, Baccia del Bianco (1604-1657), który po powrocie z rudolfińskiej
Pragi otworzył swoje atelier. Był on zatrudniony jako architekt (słynne fortyfikacje Livorno), ebenista, pro-
jektant wyrobów złotniczych, kartonów do tapiserii, lecz przede wszystkim jako pomysłodawca apparaît do
przedstawień z okazji dworskich uroczystości. W rysunku zajmował się również karykaturą i burleską. We
Florencji działał ceniony scenograf i inżynier od maszynerii teatralnych Alfonso II Parigi (1606-1656) oraz
arrasista Pierre Févere (1579-1669), przybyły z Paryża w 1619 г.; w jego tkaninach pojawiły się najpięk-
B. Biliński, nie znając tekstu C. de Fredę, Un „granduca di Moscovia" a Napoli nel 1625 e le sue relazione eon
Galileo, „Archivio storico per le provinze napolitane", LXXXII, 1964, s. 180-185, twierdził, iż Władysław Zygmunt poznał Ga-
lileusza we Florencji, choć zachowane pisemne relacje z podróży tego nie opisywały, B. Biliński, Galileo Galilei e U mondo
polacco, Wrocław 1969, s. 83 i n. Dziękuję profesorowi J.A. Chrościckiemu za zwrócenie uwagi na te nieścisłości oraz włoski
artykuł. Zob. też J.A. Chrościcki, Een reis van de poolse Kroonprins (1624-1625), [w:] De „Grand Tour" van Prins Ladislas
van Polen 1624-1625, Koninklijk Muséum voor Schone Kunsten Antwerpen 12 october - 14 december 1997, Gent 1997, s. 40;
J. Talbierska, Portret van Galileo Galilei, ibidem, kat. П. 17, s. 113.
H1 M. Chiarini, Artisti delia corte Granducale. Cat. mostra, Firenze 1969; // Seicento Fiorentino. Arte a Firenze da Fer-
dinando 1" a Cosimo III", Palazzo Strozzi. Cat. mostra, t. 1-3, Cantini, Firenze 1986.