DOI article:
Kowalczyk, Jerzy: Świątynie i klasztory późnobarokowe w archidiecezji lwowskiej
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14538#0219
218
JERZY KOWALCZYK
56. Bołszowce, kościół Karmelitów trzewiczkowych, 1768-1777, architekt Piotr Polejowski
(atryb.), przęsła nawy głównej. Fot. J. Kowalczyk, 1995
Mathiasa Steinla)254. Dodajmy, że wnętrze w Horodence kojarzy się nam z późnobarokowymi kościołami
emporowymi o falujących parapetach na Śląsku, pozostającymi pod bezpośrednim oddziaływaniem dzieł
Christophera i Kiliana Ignaza Dientzenhofferów. A więc kościoły: bożogrobców Świętych Piotra i Pawła
w Nysie (1719-1730, architekci Michał Klein i Feliks Antoni Hammerschmidt), parafialny w Głuchołazach
(lata 1720-1734, architekt Jan Innocenty Topper?), parafialny Świętego Walentego w Lubiążu (1734-1745)255.
Wybitny przykład systemu ściennofilarowego znajdujemy w kościele karmelitów trzewiczkowych w Boł-
szowcach (1768-1777). Filary w nawie głównej są wydatne, ale wąskie i smukłe, z niewielkimi przejściami
4 Krasny 1994, s. 80-82.
5 Wrabec 1986, s. 47-48.
JERZY KOWALCZYK
56. Bołszowce, kościół Karmelitów trzewiczkowych, 1768-1777, architekt Piotr Polejowski
(atryb.), przęsła nawy głównej. Fot. J. Kowalczyk, 1995
Mathiasa Steinla)254. Dodajmy, że wnętrze w Horodence kojarzy się nam z późnobarokowymi kościołami
emporowymi o falujących parapetach na Śląsku, pozostającymi pod bezpośrednim oddziaływaniem dzieł
Christophera i Kiliana Ignaza Dientzenhofferów. A więc kościoły: bożogrobców Świętych Piotra i Pawła
w Nysie (1719-1730, architekci Michał Klein i Feliks Antoni Hammerschmidt), parafialny w Głuchołazach
(lata 1720-1734, architekt Jan Innocenty Topper?), parafialny Świętego Walentego w Lubiążu (1734-1745)255.
Wybitny przykład systemu ściennofilarowego znajdujemy w kościele karmelitów trzewiczkowych w Boł-
szowcach (1768-1777). Filary w nawie głównej są wydatne, ale wąskie i smukłe, z niewielkimi przejściami
4 Krasny 1994, s. 80-82.
5 Wrabec 1986, s. 47-48.