DOI Artikel:
Kowalczyk, Jerzy: Świątynie i klasztory późnobarokowe w archidiecezji lwowskiej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14538#0289
288
JHRZY KOWALCZYK
142. Hodowica, kościół parafialny, zrujnowany po 1946 r.
Fot. P. Jamski, 1998, neg. IS PAN
rozpoczętego kościoła, a sam gmach rozbudowano, zachowując jednak niewiele zmienione skrzydło fron-
towe. Z kolei w 1784 r. kolegium pijarów zamieniono na szpital. Zaniechano także budowy korpusu nawo-
wego centralnego kościoła. Skrócono skrzydło boczne, zmieniono późnobarokową szatę elewacji frontowej
na klasycystyczną, zachowując pierwotną na elewacji tylnej.
Zespół kościoła i klasztoru karmelitanek trzewiczkowych po kasacie przejęło na dziesięć lat semina-
rium łacińskie, a potem został zamieniony na magazyny i piekarnię wojskową. Po pożarach w 1804 i 1812 r.
wypalone mury nabył w 1817 r. Maksymilian Ossoliński. Dzięki klasycystycznej przebudowie w latach
1827-1829 przez inżyniera Józefa Bema, dawny kościół stał się siedzibą ufundowanej przez Maksymiliana
i Henryka Ossolińskich biblioteki publicznej467.
Wiele kościołów drewnianych, które w archidiecezji przewyższały liczebnie murowane, rozbierano
dosyć nagminnie od końca XIX w. i zastępowano murowanymi468.
W czasie I wojny światowej działania wojsk austriackich i rosyjskich spowodowały zrujnowanie wielu
świątyń. Najwięcej ucierpiały kościoły karmelitów trzewiczkowych w Bołszowcach i domininikanów w Bo-
horodczanach469. Poważnemu zniszczeniu uległ też kościół parafialny w Budzanowie470.
467 Mańkowski 1927, s. 84-86.
468 Krasny 1997b, s. 35.
469 Szydłowski 1919, s. 129-131, il. 163, 164, 165.
470 Informacje opieram na fotografiach w zbiorach IS PAN.
JHRZY KOWALCZYK
142. Hodowica, kościół parafialny, zrujnowany po 1946 r.
Fot. P. Jamski, 1998, neg. IS PAN
rozpoczętego kościoła, a sam gmach rozbudowano, zachowując jednak niewiele zmienione skrzydło fron-
towe. Z kolei w 1784 r. kolegium pijarów zamieniono na szpital. Zaniechano także budowy korpusu nawo-
wego centralnego kościoła. Skrócono skrzydło boczne, zmieniono późnobarokową szatę elewacji frontowej
na klasycystyczną, zachowując pierwotną na elewacji tylnej.
Zespół kościoła i klasztoru karmelitanek trzewiczkowych po kasacie przejęło na dziesięć lat semina-
rium łacińskie, a potem został zamieniony na magazyny i piekarnię wojskową. Po pożarach w 1804 i 1812 r.
wypalone mury nabył w 1817 r. Maksymilian Ossoliński. Dzięki klasycystycznej przebudowie w latach
1827-1829 przez inżyniera Józefa Bema, dawny kościół stał się siedzibą ufundowanej przez Maksymiliana
i Henryka Ossolińskich biblioteki publicznej467.
Wiele kościołów drewnianych, które w archidiecezji przewyższały liczebnie murowane, rozbierano
dosyć nagminnie od końca XIX w. i zastępowano murowanymi468.
W czasie I wojny światowej działania wojsk austriackich i rosyjskich spowodowały zrujnowanie wielu
świątyń. Najwięcej ucierpiały kościoły karmelitów trzewiczkowych w Bołszowcach i domininikanów w Bo-
horodczanach469. Poważnemu zniszczeniu uległ też kościół parafialny w Budzanowie470.
467 Mańkowski 1927, s. 84-86.
468 Krasny 1997b, s. 35.
469 Szydłowski 1919, s. 129-131, il. 163, 164, 165.
470 Informacje opieram na fotografiach w zbiorach IS PAN.