82
SZCZĘSNY SKIBIŃSKI
23. Katedra w Kolonii. Widok z obejścia na chór. Fot. S. Skibiński
Koniunktura budowlana we Francji nie sprzyjała wówczas uformowaniu w pełni gotyckiego warsztatu
w Kolonii, a planowane przedsięwzięcie mogło być realizowane jedynie przez fachowców francuskich. Mak-
symalne w momencie rozpoczęcia wyprawy krzyżowej ograniczenie inwestycji budowlanych we Francji,
szczególnie w domenie królewskiej, ustanowiło niezwykle sprzyjającą sytuację dla stworzenia gotyckiego
warsztatu w Kolonii, dającego gwarancję sprostania oczekiwaniom na pełną formę katedralną.
ZAKOŃCZENIE
W referowaniu kryzysowych zjawisk we Francji i ich reperkusji w Europie Środkowej zatrzymujemy
się w niniejszym artykule na latach 30. i 40. XIII w., ponieważ potrzebę rozpoznania sytuacji w architek-
turze francuskiej i środkowoeuropejskiej w tych właśnie latach wyznacza nam perspektywa wrocławskiej
katedry i poznańskich kościołów katedralnego i dominikańskiego. Nie dokonując już w tym miejscu szcze-
gółowej analizy dekoracji architektonicznej tych kościołów, możemy stwierdzić, iż przybyły do Polski warsztat
kamieniarski czerpał swoje formy z pierwszej fazy stylu dworskiego Paryża, charakteryzującej się przewagą
stylistyki reimskiej, zdążył jednak przed wyruszeniem na wschód zapoznać się jeszcze ze stylistyką deko-
racji roślinnej wprowadzoną w paryskiej Sainte-Chapelle. Porównanie gotyckich dzieł nad Renem z polski-
mi wskazuje, iż do Wrocławia i Poznania przybyło zapewne kilku, czy najwyżej kilkunastu kamieniarzy
SZCZĘSNY SKIBIŃSKI
23. Katedra w Kolonii. Widok z obejścia na chór. Fot. S. Skibiński
Koniunktura budowlana we Francji nie sprzyjała wówczas uformowaniu w pełni gotyckiego warsztatu
w Kolonii, a planowane przedsięwzięcie mogło być realizowane jedynie przez fachowców francuskich. Mak-
symalne w momencie rozpoczęcia wyprawy krzyżowej ograniczenie inwestycji budowlanych we Francji,
szczególnie w domenie królewskiej, ustanowiło niezwykle sprzyjającą sytuację dla stworzenia gotyckiego
warsztatu w Kolonii, dającego gwarancję sprostania oczekiwaniom na pełną formę katedralną.
ZAKOŃCZENIE
W referowaniu kryzysowych zjawisk we Francji i ich reperkusji w Europie Środkowej zatrzymujemy
się w niniejszym artykule na latach 30. i 40. XIII w., ponieważ potrzebę rozpoznania sytuacji w architek-
turze francuskiej i środkowoeuropejskiej w tych właśnie latach wyznacza nam perspektywa wrocławskiej
katedry i poznańskich kościołów katedralnego i dominikańskiego. Nie dokonując już w tym miejscu szcze-
gółowej analizy dekoracji architektonicznej tych kościołów, możemy stwierdzić, iż przybyły do Polski warsztat
kamieniarski czerpał swoje formy z pierwszej fazy stylu dworskiego Paryża, charakteryzującej się przewagą
stylistyki reimskiej, zdążył jednak przed wyruszeniem na wschód zapoznać się jeszcze ze stylistyką deko-
racji roślinnej wprowadzoną w paryskiej Sainte-Chapelle. Porównanie gotyckich dzieł nad Renem z polski-
mi wskazuje, iż do Wrocławia i Poznania przybyło zapewne kilku, czy najwyżej kilkunastu kamieniarzy