DOI Artikel:
Krasny, Piotr: Lwowskie środowisko artystyczne wobec idei symbiozy sztuk w wystroju i wyposażeniu wnętrz sakralnych (1730 - 1780)
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14574#0185
LWOWSKIE ŚRODOWISKO ARTYSTYCZNE WOBEC IDEI SYMBIOZY SZTUK
173
17. Podkamień, kościół Dominikanów, wystrój prezbiterium,
malowidła ścienne, ukończone 1766, Stanisław Stroiński, „chórki",
proj. 1773, Piotr Polejowski. Fototeka Instytutu Historii Sztuki UJ
Malowidła Stanisława Stroińskiego pokrywające ściany boczne (il. 17) i sklepienia podkamienieckiego
prezbiterium noszą datę 25 czerwca 1766 r.125, a zatem powstały tuż po wzniesieniu ołtarza głównego lub
podczas jego kończenia i miały wraz z ową efektowną strukturą architektoniczną przeobrazić skromnie
ukształtowaną część kapłańską świątyni w znakomitą rokokową scenografię dla parateatralnej liturgii, „od-
grywanej" przed cudownym obrazem. Realizacji tego zadania służyło bardzo przemyślane opracowanie
iluzjonistycznej architektury, która nie była tylko dekoracyjnym tłem dla malowanych scen, ukazujących
zgodnie z funkcją sanktuaryjną podkamienieckiej świątyni tryumfalne wydarzenia z życia Marii126, ale za-
częła korygować i rozwijać przestrzeń ukształtowaną przez architekturę rzeczywistą127. W freskach na bocz-
nych ścianach prezbiterium dostrzegamy bowiem monumentalne schody o wymyślnych podestach i falują-
cych balustradach, które zdają się wychodzić znacznie przed powierzchnię malowidła. Malowana architektura
walczy więc niejako z architekturą monumentalną, rozpierając jej sztywne ramy formami niemożliwymi do
zrealizowania w cegle i kamieniu.
125 H o r n u n g, Stanisław Stroiński..., s. 365-369.
126 E. H e r n i с z e k, „Miała pogrzeb dosyć wspaniały Marya...". Przedstawienia Najświętszej Panny Marii na katafalku
w Leżajsku i Podkamieniu, [w:] Sztuka kresów wschodnich, t. 2, red. J.K. Ostrowski, Kraków 1996, s. 397-408.
127 Na tę cechę malowideł w Podkamieniu zwrócił uwagę H o r n u n g, Stanisław Stroiński..., s. 366.
173
17. Podkamień, kościół Dominikanów, wystrój prezbiterium,
malowidła ścienne, ukończone 1766, Stanisław Stroiński, „chórki",
proj. 1773, Piotr Polejowski. Fototeka Instytutu Historii Sztuki UJ
Malowidła Stanisława Stroińskiego pokrywające ściany boczne (il. 17) i sklepienia podkamienieckiego
prezbiterium noszą datę 25 czerwca 1766 r.125, a zatem powstały tuż po wzniesieniu ołtarza głównego lub
podczas jego kończenia i miały wraz z ową efektowną strukturą architektoniczną przeobrazić skromnie
ukształtowaną część kapłańską świątyni w znakomitą rokokową scenografię dla parateatralnej liturgii, „od-
grywanej" przed cudownym obrazem. Realizacji tego zadania służyło bardzo przemyślane opracowanie
iluzjonistycznej architektury, która nie była tylko dekoracyjnym tłem dla malowanych scen, ukazujących
zgodnie z funkcją sanktuaryjną podkamienieckiej świątyni tryumfalne wydarzenia z życia Marii126, ale za-
częła korygować i rozwijać przestrzeń ukształtowaną przez architekturę rzeczywistą127. W freskach na bocz-
nych ścianach prezbiterium dostrzegamy bowiem monumentalne schody o wymyślnych podestach i falują-
cych balustradach, które zdają się wychodzić znacznie przed powierzchnię malowidła. Malowana architektura
walczy więc niejako z architekturą monumentalną, rozpierając jej sztywne ramy formami niemożliwymi do
zrealizowania w cegle i kamieniu.
125 H o r n u n g, Stanisław Stroiński..., s. 365-369.
126 E. H e r n i с z e k, „Miała pogrzeb dosyć wspaniały Marya...". Przedstawienia Najświętszej Panny Marii na katafalku
w Leżajsku i Podkamieniu, [w:] Sztuka kresów wschodnich, t. 2, red. J.K. Ostrowski, Kraków 1996, s. 397-408.
127 Na tę cechę malowideł w Podkamieniu zwrócił uwagę H o r n u n g, Stanisław Stroiński..., s. 366.