DOI article:
Krasny, Piotr: Lwowskie środowisko artystyczne wobec idei symbiozy sztuk w wystroju i wyposażeniu wnętrz sakralnych (1730 - 1780)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14574#0198
186
PIOTR KRASNY
28. Buczacz, cerkiew Pokrowy, ołtarz główny i ikonostas,
przełom lat 60. i 70. XVIII w. Fot. S. Michta
w architekturze", maskującą znakomicie nudne płaszczyzny słabo rozczłonkowanych murów168. Po 1770 r.
przystąpiono także do wyposażania i zdobienia innych członów katedry169, ale trudno wyrokować o rezul-
tatach tych prac. Po kilkakrotnych „puryfikacjach" cerkwi świętojurskiej, w jej części przeznaczonej dla
wiernych pozostała bowiem wyłącznie dość efektowna ambona, nawiązująca do meretynowskiej kazalnicy
w kościele w Horodence.
Wiedzę o liczbie i poziomie artystycznym późnobarokowych wystrojów wnętrz cerkiewnych ogranicza
zresztą znacznie fakt, że wiele dzieł uległo zniszczeniu w wyniku akcji oczyszczaniu świątyń unickich ze
zlatynizowanych elementów wyposażenia, przeprowadzonych w XIX w. zarówno w zaborze rosyjskim, jak
i austriackim170. Zniszczono m.in. późnobarokowy wystrój wielkiej cerkwi Zaśnięcia Matki Boskiej w Ław-
rze Poczajowskiej, w skład którego wchodził ikonostas, ambona i osiem ołtarzy zaprojektowanych przez
168 Mańkowski, Lwowskie kościoły..., s. 212-213, 164; idem, Lwowska rzeźba..., s. 38, 132; J. S w i e n с у с к i j.
Rachunki robót malarskich i rzeźbiarskich w katedrze s'w. Jura we Lwowie, „Dawna Sztuka", I. 1938, s. 149-150; Krasny.
Architektura cerkiewna..., s. 180-181.
169 Hornung, Antoni Osiński..., s. 71-72; J. Derwojed, Doliński Łukasz, [w:] Słownik artystów polskich i obcych
w Polsce działających, t. 2, Wrocław 1975, s. 77-78.
170 Krasny, Architektura cerkiewna..., s. 294, 340-343, 372-376.
PIOTR KRASNY
28. Buczacz, cerkiew Pokrowy, ołtarz główny i ikonostas,
przełom lat 60. i 70. XVIII w. Fot. S. Michta
w architekturze", maskującą znakomicie nudne płaszczyzny słabo rozczłonkowanych murów168. Po 1770 r.
przystąpiono także do wyposażania i zdobienia innych członów katedry169, ale trudno wyrokować o rezul-
tatach tych prac. Po kilkakrotnych „puryfikacjach" cerkwi świętojurskiej, w jej części przeznaczonej dla
wiernych pozostała bowiem wyłącznie dość efektowna ambona, nawiązująca do meretynowskiej kazalnicy
w kościele w Horodence.
Wiedzę o liczbie i poziomie artystycznym późnobarokowych wystrojów wnętrz cerkiewnych ogranicza
zresztą znacznie fakt, że wiele dzieł uległo zniszczeniu w wyniku akcji oczyszczaniu świątyń unickich ze
zlatynizowanych elementów wyposażenia, przeprowadzonych w XIX w. zarówno w zaborze rosyjskim, jak
i austriackim170. Zniszczono m.in. późnobarokowy wystrój wielkiej cerkwi Zaśnięcia Matki Boskiej w Ław-
rze Poczajowskiej, w skład którego wchodził ikonostas, ambona i osiem ołtarzy zaprojektowanych przez
168 Mańkowski, Lwowskie kościoły..., s. 212-213, 164; idem, Lwowska rzeźba..., s. 38, 132; J. S w i e n с у с к i j.
Rachunki robót malarskich i rzeźbiarskich w katedrze s'w. Jura we Lwowie, „Dawna Sztuka", I. 1938, s. 149-150; Krasny.
Architektura cerkiewna..., s. 180-181.
169 Hornung, Antoni Osiński..., s. 71-72; J. Derwojed, Doliński Łukasz, [w:] Słownik artystów polskich i obcych
w Polsce działających, t. 2, Wrocław 1975, s. 77-78.
170 Krasny, Architektura cerkiewna..., s. 294, 340-343, 372-376.