ZESPOŁY KOŚCIELNO-KLASZTORNE REFORMATÓW PROWINCJI MAŁOPOLSKIEJ I RUSKIEJ W XVIII WIEKU
221
26. Projekt ołtarza głównego dla kościoła Reformatów, widok, poł. XVII w.,
Adam Wasztanowczyk. Archiwum Prowincji Franciszkanów-Reformatów
w Krakowie. Fot. W. Kryński
na Ewangelisty, zaś w dalszej kolejności figury św. Piotra Apostoła i Marii Magdaleny lub świętych fran-
ciszkańskich. Chrystocentrycznej idei, zilustrowanej w ołtarzu głównym sceną Ukrzyżowania, podporząd-
kowane były również ołtarze boczne. W każdym kościele jeden z nich, ustawiony na ścianie przy tęczy, był
poświęcony św. Franciszkowi z Asyżu, najczęściej w scenie stygmatyzacji, która treściowo była dopełnie-
niem tajemnicy kalwaryjskiej, uobecnionej w ołtarzu głównym. Drugie jego skrzydło stanowił ołtarz boczny
Matki Boskiej, usytuowany analogicznie po drugiej stronie. Pozostałe ołtarze były poświęcone naśladow-
com św. Franciszka, w tym św. Antoniemu z Padwy i obowiązkowo św. Piotrowi z Alkantary, a dalsze
innym świętym. W ten sposób w wystroju kościołów reformackich, stanowiącym zwartą logicznie całość,
wyrażał się chrystocentryzm duchowości polskich reformatów187. Ten niejako programowy wystrój kościoła
został zapisany w późniejszych statutach wszystkich prowincji reformackich188.
Z XVII-wiecznego wyposażenia kościołów prowincji małopolskiej zachowały się jedynie krucyfiksy
w Pińczowie, będące dziełem br. Urbana Kitowicza, i w Gliwicach oraz dwa ołtarze boczne w Kazimierzu
Dolnym z około 1690 r. i ołtarz główny w Solcu, fundowany przez Krzysztofa Zbaraskiego około 1630 r.
Ten ostatni został wykonany wbrew reformackim przepisom i tradycji. Wzniesiono go bowiem nie z drew-
na, jak przewidywały statuty, ale z piaskowca, nadając mu bogatą formę architektoniczną, z niderlandyzu-
B. Brzuszek, Kult św. Franciszka z Asyżu w polskich prowincjach reformatów ( 1621-1900), „Studia Franciszkańskie",
l, Poznań 1984, s. 221-222.
188 Potwierdzają go również w pełni ostatnie wydane drukiem statuty prowincji małopolskiej z 1747 r. Statutu Provinciae
Reformatae SS. V. Mariae Angelorum Minons Poloniae Fratrum Minorum S. P. Francisci Reformatorum, Cracoviae 1748.
221
26. Projekt ołtarza głównego dla kościoła Reformatów, widok, poł. XVII w.,
Adam Wasztanowczyk. Archiwum Prowincji Franciszkanów-Reformatów
w Krakowie. Fot. W. Kryński
na Ewangelisty, zaś w dalszej kolejności figury św. Piotra Apostoła i Marii Magdaleny lub świętych fran-
ciszkańskich. Chrystocentrycznej idei, zilustrowanej w ołtarzu głównym sceną Ukrzyżowania, podporząd-
kowane były również ołtarze boczne. W każdym kościele jeden z nich, ustawiony na ścianie przy tęczy, był
poświęcony św. Franciszkowi z Asyżu, najczęściej w scenie stygmatyzacji, która treściowo była dopełnie-
niem tajemnicy kalwaryjskiej, uobecnionej w ołtarzu głównym. Drugie jego skrzydło stanowił ołtarz boczny
Matki Boskiej, usytuowany analogicznie po drugiej stronie. Pozostałe ołtarze były poświęcone naśladow-
com św. Franciszka, w tym św. Antoniemu z Padwy i obowiązkowo św. Piotrowi z Alkantary, a dalsze
innym świętym. W ten sposób w wystroju kościołów reformackich, stanowiącym zwartą logicznie całość,
wyrażał się chrystocentryzm duchowości polskich reformatów187. Ten niejako programowy wystrój kościoła
został zapisany w późniejszych statutach wszystkich prowincji reformackich188.
Z XVII-wiecznego wyposażenia kościołów prowincji małopolskiej zachowały się jedynie krucyfiksy
w Pińczowie, będące dziełem br. Urbana Kitowicza, i w Gliwicach oraz dwa ołtarze boczne w Kazimierzu
Dolnym z około 1690 r. i ołtarz główny w Solcu, fundowany przez Krzysztofa Zbaraskiego około 1630 r.
Ten ostatni został wykonany wbrew reformackim przepisom i tradycji. Wzniesiono go bowiem nie z drew-
na, jak przewidywały statuty, ale z piaskowca, nadając mu bogatą formę architektoniczną, z niderlandyzu-
B. Brzuszek, Kult św. Franciszka z Asyżu w polskich prowincjach reformatów ( 1621-1900), „Studia Franciszkańskie",
l, Poznań 1984, s. 221-222.
188 Potwierdzają go również w pełni ostatnie wydane drukiem statuty prowincji małopolskiej z 1747 r. Statutu Provinciae
Reformatae SS. V. Mariae Angelorum Minons Poloniae Fratrum Minorum S. P. Francisci Reformatorum, Cracoviae 1748.