DOI Artikel:
Szymanowicz, Maciej: Pomiędzy fotografią a malarstwem: o współpracy Jana Bułhaka z Ferdynandem Ruszczycem
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14575#0139
POMIĘDZY FOTOGRAFIĄ Л MALARSTWEM
133
30. J. Bułhak, z kolekcji „Litwa", brom, 1912-1919, Biblioteka Instytutu Historii Sztuki UAM
duchowego widział, jak w ewangelicznej przypowieści pokrewne odbicie tamtych zjawisk przyrodzo-
nych"48. Równie ważne miejsce w tej tematyce zajmowały wszystkie stadia rozwoju szaty roślinnej, niejedno-
krotnie pokazywanej w momentach dla niej przełomowych, takich jak np. pierwsze śniegi czy przedwiośnie.
Bułhak za przykładem przyjaciela stworzył wiele wizerunków roślin, a w szczególności kwiatów malw
i jabłoni, lecz te w jego ikonografii nie pełnią decydującej roli. Podobnie jak u Ruszczyca, roślina, słońce
zajmą uprzywilejowaną pozycję w teorii Bułhaka, który pisał: „Słońce jest źródłem życia. Wszystko, co żyje,
garnie się do słońca, w jego światłości gorącej znajduje treść i rozkosz istnienia [...]. Światłość jest światem,
a świat światłością. W tych dwóch pojęciach mieści się cała treść najwyższego daru bożego, któremu na
imię życie"49. Wiele fotografii Bułhaka mówi o świetle i do niego prowadzi tak, aby wywołać wrażenie ma-
Bułhak, Wiek męski..., s. 100.
J. Bułhak, Wędrówki fotografa w słowie i obrazie. Krajobraz widziany przez soczewkę, Wilnol933, s. 8.
133
30. J. Bułhak, z kolekcji „Litwa", brom, 1912-1919, Biblioteka Instytutu Historii Sztuki UAM
duchowego widział, jak w ewangelicznej przypowieści pokrewne odbicie tamtych zjawisk przyrodzo-
nych"48. Równie ważne miejsce w tej tematyce zajmowały wszystkie stadia rozwoju szaty roślinnej, niejedno-
krotnie pokazywanej w momentach dla niej przełomowych, takich jak np. pierwsze śniegi czy przedwiośnie.
Bułhak za przykładem przyjaciela stworzył wiele wizerunków roślin, a w szczególności kwiatów malw
i jabłoni, lecz te w jego ikonografii nie pełnią decydującej roli. Podobnie jak u Ruszczyca, roślina, słońce
zajmą uprzywilejowaną pozycję w teorii Bułhaka, który pisał: „Słońce jest źródłem życia. Wszystko, co żyje,
garnie się do słońca, w jego światłości gorącej znajduje treść i rozkosz istnienia [...]. Światłość jest światem,
a świat światłością. W tych dwóch pojęciach mieści się cała treść najwyższego daru bożego, któremu na
imię życie"49. Wiele fotografii Bułhaka mówi o świetle i do niego prowadzi tak, aby wywołać wrażenie ma-
Bułhak, Wiek męski..., s. 100.
J. Bułhak, Wędrówki fotografa w słowie i obrazie. Krajobraz widziany przez soczewkę, Wilnol933, s. 8.