DOI Artikel:
Szymanowicz, Maciej: Pomiędzy fotografią a malarstwem: o współpracy Jana Bułhaka z Ferdynandem Ruszczycem
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14575#0143
POMIĘDZY FOTOGRAFIĄ A MALARSTWEM ] 37
36. F. Ruszczyć, Młyn zimą o zachodzie, olej na płótnie, 1897, własność Rodziny
37. F. Ruszczyć, Na Anioł Pański, olej na płótnie, Ferdynand Ruszczyć. Życie
i dzieło, Wilno 1939, s. 272
w fotografii, np. silne kontrastowanie śniegu z wodą, wybór pory roku, a także architektura mostu ukazane-
go w perspektywie żabiej. Bułhak, podobnie jak Ruszczyć w swych trzech kompozycjach, zmuszony był
dowartościować tytułowy, zepchnięty na margines kompozycji most, który przecież stanowi motyw główny.
Osiągnął to dzięki jego konstrukcyjnej funkcji w obrazie, polegającej na tym, że jest on uwieńczeniem i za-
mknięciem łukowatego ruchu rzeki, biegnącego od prawego dolnego ku lewemu, górnemu narożnikowi pola
obrazowego. W ten sposób most staje się centrum estetycznym obrazu. Reasumując, każdy z tych czterech
obrazów okazał się atrakcyjny w swej formie dla Bułhaka, dzięki wycinkowości i nowatorstwu kompozy-
cyjnemu dającemu się przenieść na fotografię. Fotografia Mostek stanowi zatem swoistego rodzaju syntezę
kompozycji ruszczycowskich obrazów. Zainteresowanie nimi przez Bułhaka mogło być warunkowane faktem,
iż są one konstrukcyjnie zbliżone do wileńskich rysunków w układzie kulisowym, w których motyw główny
był podobnie zepchnięty na dalsze palny.
36. F. Ruszczyć, Młyn zimą o zachodzie, olej na płótnie, 1897, własność Rodziny
37. F. Ruszczyć, Na Anioł Pański, olej na płótnie, Ferdynand Ruszczyć. Życie
i dzieło, Wilno 1939, s. 272
w fotografii, np. silne kontrastowanie śniegu z wodą, wybór pory roku, a także architektura mostu ukazane-
go w perspektywie żabiej. Bułhak, podobnie jak Ruszczyć w swych trzech kompozycjach, zmuszony był
dowartościować tytułowy, zepchnięty na margines kompozycji most, który przecież stanowi motyw główny.
Osiągnął to dzięki jego konstrukcyjnej funkcji w obrazie, polegającej na tym, że jest on uwieńczeniem i za-
mknięciem łukowatego ruchu rzeki, biegnącego od prawego dolnego ku lewemu, górnemu narożnikowi pola
obrazowego. W ten sposób most staje się centrum estetycznym obrazu. Reasumując, każdy z tych czterech
obrazów okazał się atrakcyjny w swej formie dla Bułhaka, dzięki wycinkowości i nowatorstwu kompozy-
cyjnemu dającemu się przenieść na fotografię. Fotografia Mostek stanowi zatem swoistego rodzaju syntezę
kompozycji ruszczycowskich obrazów. Zainteresowanie nimi przez Bułhaka mogło być warunkowane faktem,
iż są one konstrukcyjnie zbliżone do wileńskich rysunków w układzie kulisowym, w których motyw główny
był podobnie zepchnięty na dalsze palny.