DOI Artikel:
Szymanowicz, Maciej: Pomiędzy fotografią a malarstwem: o współpracy Jana Bułhaka z Ferdynandem Ruszczycem
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14575#0146
140
MACIEJ SZYMANOWICZ
39. J. Bułhak, Bohdanów. Sad jabłoniowy, fot. opublikowana w: Wędrówki fotografa
w słowie i obrazie. Ruszczycowskie dożynki, Wilno 1935
40. J. Bułhak, Bohdanów. Pole za dworem od północnego zachodu
[miejsce gdzie powstała Ziemia], fot. opublikowana w: Wędrówki fotografa
w słowie i obrazie. Ruszczy cow skie dożynki, Wilno 1935
- wyeliminował po lewej stronie stolik pod samowar, a po prawej wprowadził obraz w ramce. Korekty te
zapewne wynikały z potrzeby aktualizacji starej już fotografii. Najważniejsza zmiana w stosunku do zdjęcia
to „zagęszczenie" wizerunku wnętrza dzięki usunięciu fragmentów kompozycji przy górnej i dolnej krawę-
dzi, prowadzące do silnego wyeksponowania drugoplanowego pieca oraz eliminacji bazy pierwszoplanowej
kolumny. Ruszczyć w podobny sposób skonstruował swój wcześniejszy obraz Ruczaj leśny z lat 1898-1900,
w którym centralnie umieścił pień drzewa przecinający kompozycję przez środek. W jednym i drugim przy-
padku Ruszczyć osadził pośrodku kompozycji wertykalny element, któremu sens i znaczenie nadają bliźnia-
cze elementy na dalszych planach. Przykład ten uświadamia zawikłany i niejednokrotnie trudny do rekon-
strukcji problem dialogu artystycznego Jana Bułhaka z Ferdynandem Ruszczycem. Ukazuje też łatwość
w przetwarzaniu oraz elastyczność w korzystaniu z wzajemnych pomysłów.
MACIEJ SZYMANOWICZ
39. J. Bułhak, Bohdanów. Sad jabłoniowy, fot. opublikowana w: Wędrówki fotografa
w słowie i obrazie. Ruszczycowskie dożynki, Wilno 1935
40. J. Bułhak, Bohdanów. Pole za dworem od północnego zachodu
[miejsce gdzie powstała Ziemia], fot. opublikowana w: Wędrówki fotografa
w słowie i obrazie. Ruszczy cow skie dożynki, Wilno 1935
- wyeliminował po lewej stronie stolik pod samowar, a po prawej wprowadził obraz w ramce. Korekty te
zapewne wynikały z potrzeby aktualizacji starej już fotografii. Najważniejsza zmiana w stosunku do zdjęcia
to „zagęszczenie" wizerunku wnętrza dzięki usunięciu fragmentów kompozycji przy górnej i dolnej krawę-
dzi, prowadzące do silnego wyeksponowania drugoplanowego pieca oraz eliminacji bazy pierwszoplanowej
kolumny. Ruszczyć w podobny sposób skonstruował swój wcześniejszy obraz Ruczaj leśny z lat 1898-1900,
w którym centralnie umieścił pień drzewa przecinający kompozycję przez środek. W jednym i drugim przy-
padku Ruszczyć osadził pośrodku kompozycji wertykalny element, któremu sens i znaczenie nadają bliźnia-
cze elementy na dalszych planach. Przykład ten uświadamia zawikłany i niejednokrotnie trudny do rekon-
strukcji problem dialogu artystycznego Jana Bułhaka z Ferdynandem Ruszczycem. Ukazuje też łatwość
w przetwarzaniu oraz elastyczność w korzystaniu z wzajemnych pomysłów.