DOI article:
Talbierska, Jolanta: Twórczość graficzna Rembrandta van Rijn: nowe perspektywy badawcze dzieła graficznego
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14573#0109
TWÓRCZOŚĆ GRAFICZNA RFMBRAND ГА VAN RUN
103
38. Rembrandt van Rijn, Akt siedzącej kobiety
ze stopami w wodzie, 1658, akwaforta,
stan MW. Gabinet Rycin Biblioteki Uniwersy-
teckiej w Warszawie, Inw. zb. d. 2990.
Fot. K. Dąbrowska BUW
strony u góry i niewidoczne stopy kobiety, „zanurzone w strumieniu". Modelka siedzi na przykrytym dra-
perią krześle z oparciem; sprawia wrażenie jakby się ubierała lub przygotowywała do toalety. Akwaforta
wykonana została na płycie odciętej z kompozycji Chrystus i Samarytanka (B. 70; il. 39)201, zaczętej rok
wcześniej i jest stylistycznie i technicznie zbieżna z innymi aktami prezentującymi tę samą modelkę, być
może Hendrijcke Stoffels, z którą Rembrandt był związany od roku 1649. Należą do nich prace: Rozebrana
kobieta siedząca przy piecu (B. 197), Kąpiąca się kobieta z kapeluszem leżącym obok (B. 199), Akt leżącej
kobiety widzianej od tyłu (B. 205). Postacie kobiet na tych pracach graficznych modelowane są otwartymi,
paralelnymi liniami oraz krzyżowaniem, którego gęsta siatka najbardziej jest widoczna w kompozycji Akt
leżącej kobiety widzianej od tyłu (il. 40), określanej często w katalogach jako Leżąca Murzynka2®2. Więk-
szość wczesnych odbitek tych akwafort wykonana została na żółtawym wschodnim papierze o satynowej
powierzchni, dającym nasycone, lecz miękkie, rozlewające się kreski. Funkcjonująca w literaturze przed-
miotu tradycyjna nazwa, Leżąca Murzynka, została przyjęta ze względu na silny światłocień, pogrążający
w cieniu ciało kobiety. Aksamitne czernie, uzyskane gęsto kładzionymi, krzyżowanymi kreskami akwaforty
uzupełnionymi suchą igłą, najlepiej prezentują się na odbitkach wykonanych na papierach japońskich. W roku
1661 powstał jeszcze Akt kobiety ze strzałą (B. 202), a cztery lata później ostatnia z prac graficznych Rem-
brandta, Portret Jana Antonidesz. van der Linden (B. 264).
Profesor medycyny, anatomii i botaniki w Lejdzie i Franeker, Jan Antonidesz. van der Linden (1609-
-1664), publikował dzieła z zakresu bibliografii i medycyny, a także wydał opracowanie Paracelsusa De
1 Talbierska, Rembrandt..., kat. 67.
2 Ibidem, kat. 140; Krużel, op. cit., 130, s. 211-212.
103
38. Rembrandt van Rijn, Akt siedzącej kobiety
ze stopami w wodzie, 1658, akwaforta,
stan MW. Gabinet Rycin Biblioteki Uniwersy-
teckiej w Warszawie, Inw. zb. d. 2990.
Fot. K. Dąbrowska BUW
strony u góry i niewidoczne stopy kobiety, „zanurzone w strumieniu". Modelka siedzi na przykrytym dra-
perią krześle z oparciem; sprawia wrażenie jakby się ubierała lub przygotowywała do toalety. Akwaforta
wykonana została na płycie odciętej z kompozycji Chrystus i Samarytanka (B. 70; il. 39)201, zaczętej rok
wcześniej i jest stylistycznie i technicznie zbieżna z innymi aktami prezentującymi tę samą modelkę, być
może Hendrijcke Stoffels, z którą Rembrandt był związany od roku 1649. Należą do nich prace: Rozebrana
kobieta siedząca przy piecu (B. 197), Kąpiąca się kobieta z kapeluszem leżącym obok (B. 199), Akt leżącej
kobiety widzianej od tyłu (B. 205). Postacie kobiet na tych pracach graficznych modelowane są otwartymi,
paralelnymi liniami oraz krzyżowaniem, którego gęsta siatka najbardziej jest widoczna w kompozycji Akt
leżącej kobiety widzianej od tyłu (il. 40), określanej często w katalogach jako Leżąca Murzynka2®2. Więk-
szość wczesnych odbitek tych akwafort wykonana została na żółtawym wschodnim papierze o satynowej
powierzchni, dającym nasycone, lecz miękkie, rozlewające się kreski. Funkcjonująca w literaturze przed-
miotu tradycyjna nazwa, Leżąca Murzynka, została przyjęta ze względu na silny światłocień, pogrążający
w cieniu ciało kobiety. Aksamitne czernie, uzyskane gęsto kładzionymi, krzyżowanymi kreskami akwaforty
uzupełnionymi suchą igłą, najlepiej prezentują się na odbitkach wykonanych na papierach japońskich. W roku
1661 powstał jeszcze Akt kobiety ze strzałą (B. 202), a cztery lata później ostatnia z prac graficznych Rem-
brandta, Portret Jana Antonidesz. van der Linden (B. 264).
Profesor medycyny, anatomii i botaniki w Lejdzie i Franeker, Jan Antonidesz. van der Linden (1609-
-1664), publikował dzieła z zakresu bibliografii i medycyny, a także wydał opracowanie Paracelsusa De
1 Talbierska, Rembrandt..., kat. 67.
2 Ibidem, kat. 140; Krużel, op. cit., 130, s. 211-212.