DOI Artikel:
Kozak, Anna: O rysunkach na wystawie "Rembrandt. Rysunki i ryciny ze zbiorów polskich", Muzeum Narodowe w Warszawie, 2006
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14573#0155
O RYSUNKACH NA WYSTAWIK „RKMBRANDT. RYSUNKI I RYCINY ZE ZBIORÓW POLSKICH"
149
16. Rembrandt van Rijn, Siedzący stary mężczyzna w kapeluszu,
ok. 1650-1652; czarna kredka, 128 x 94 mm.
Muzeum Narodowe w Gdańsku. Fot. Muzeum
linie, wydany przed dwoma laty, w którym Holm Bevers przypisał Renessemu na podstawie porównań
z rysunkiem warszawskim dwie prace w tej kolekcji62.
Trzecią i ostatnią instytucją w Polsce posiadającą rysunki Rembrandta jest Muzeum Narodowe w Gdań-
sku. W odniesieniu do dwóch znajdujących się w nim prac nie nastąpiły żadne zmiany w porównaniu z wcze-
śniejszymi opracowaniami. Obie, Siedzący stary mężczyzna w kapeluszu (il. 16)63 i Widok Saint Anthoniessluis
(il. IX)64, uważane są za dzieła artysty. Ta pierwsza, równie charakterystyczna dla późnego stylu artysty
w studiach figuralnych, jak sangwinowe studia kobiet z Ossolineum dla wczesnego, jest często przytaczaną
analogią w grupie rysunków przedstawiających masywnie, blokowo ujęte postaci mężczyzn. Ostatnie bada-
nia prac tego rodzaju w Albertinie65 i Kupferstichkabinett w Berlinie66 pozwoliły na precyzyjniejsze dato-
wanie szkicu gdańskiego. Gdy chodzi o drugi rysunek, Widok Saint Anthoniesluis, to wątpliwości co do
autorstwa Rembrandta, wyrażone przez Seckera67 i Lugta68, którzy widzieli w nim pracę ucznia (pierwszy
62 Pejzaż z dwiema chatami po drzewami i Pejzaż znad Amstel z kapiącymi się, В e v e r s, op. cit., s. 202-203.
63 Rembrandt. Rysunki i ryciny..., nr 12.
64 Ibidem, nr 4.
65 M. Bisanz-Prakken, Rembrandt and his Time. Masterworks from the Albertina, Vienna. Katalog wystawy, Milwau-
kee, Milwaukee Art Muséum in association with Manchester, Hudson Hills Press 2005, nr 38.
66 В e vers, op. cit., s. 112, przyp. 7.
67 H.R S e с к e r, Rembrandtzeichnungen, Ausstellung der Kunstforschenden Gesellschaft im Danziger Stadtmuseum 1919,
Leipzig 1919, s. 109; idem, Rembrandt und sein Kreis, Unverôffentliche Zeichnungen aus dem Danziger Kabinett, „Zeitschrift
fur bildende Kunst", N. R, XXXI, 1920, passim.
68 Lugt, op. cit., przy nr 1340.
149
16. Rembrandt van Rijn, Siedzący stary mężczyzna w kapeluszu,
ok. 1650-1652; czarna kredka, 128 x 94 mm.
Muzeum Narodowe w Gdańsku. Fot. Muzeum
linie, wydany przed dwoma laty, w którym Holm Bevers przypisał Renessemu na podstawie porównań
z rysunkiem warszawskim dwie prace w tej kolekcji62.
Trzecią i ostatnią instytucją w Polsce posiadającą rysunki Rembrandta jest Muzeum Narodowe w Gdań-
sku. W odniesieniu do dwóch znajdujących się w nim prac nie nastąpiły żadne zmiany w porównaniu z wcze-
śniejszymi opracowaniami. Obie, Siedzący stary mężczyzna w kapeluszu (il. 16)63 i Widok Saint Anthoniessluis
(il. IX)64, uważane są za dzieła artysty. Ta pierwsza, równie charakterystyczna dla późnego stylu artysty
w studiach figuralnych, jak sangwinowe studia kobiet z Ossolineum dla wczesnego, jest często przytaczaną
analogią w grupie rysunków przedstawiających masywnie, blokowo ujęte postaci mężczyzn. Ostatnie bada-
nia prac tego rodzaju w Albertinie65 i Kupferstichkabinett w Berlinie66 pozwoliły na precyzyjniejsze dato-
wanie szkicu gdańskiego. Gdy chodzi o drugi rysunek, Widok Saint Anthoniesluis, to wątpliwości co do
autorstwa Rembrandta, wyrażone przez Seckera67 i Lugta68, którzy widzieli w nim pracę ucznia (pierwszy
62 Pejzaż z dwiema chatami po drzewami i Pejzaż znad Amstel z kapiącymi się, В e v e r s, op. cit., s. 202-203.
63 Rembrandt. Rysunki i ryciny..., nr 12.
64 Ibidem, nr 4.
65 M. Bisanz-Prakken, Rembrandt and his Time. Masterworks from the Albertina, Vienna. Katalog wystawy, Milwau-
kee, Milwaukee Art Muséum in association with Manchester, Hudson Hills Press 2005, nr 38.
66 В e vers, op. cit., s. 112, przyp. 7.
67 H.R S e с к e r, Rembrandtzeichnungen, Ausstellung der Kunstforschenden Gesellschaft im Danziger Stadtmuseum 1919,
Leipzig 1919, s. 109; idem, Rembrandt und sein Kreis, Unverôffentliche Zeichnungen aus dem Danziger Kabinett, „Zeitschrift
fur bildende Kunst", N. R, XXXI, 1920, passim.
68 Lugt, op. cit., przy nr 1340.