DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Walicki, Michał: Nowe nabytki w dziale polskiej sztuki cechowej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19578#0143
Michał Walicki
NOWE NABYTKI W DZIALE POLSKIEJ SZTUKI CECHOWEJ
1 ^ział polskiej sztuki średniowiecznej w Muzeum Narodowym w Warszawie jest
dzisiaj jeszcze działem skromnym, ustępującym bogatym zbiorom wielu jeszcze muzeów
polskich. Upłynie sporo czasu, zanim powstanie względnie systematyczny przegląd waż-
niejszych kierunków stylistycznych oraz grup zabytkowych, pozwalający na pełniejszą
ocenę wartości polskiej sztuki cechowej. Już dzisiaj jednak, wśród nowopozyskanych
zabytków znajduje się szereg dzieł o znaczeniu szerszym, przekraczającym ramy lokalnego
zbioru. Kilka z nich jest tematem niniejszego komunikatu.
Pierwsze miejsce należy się bezsprzecznie obrazowi „Pieta", pozyskanemu szczęśliwie
do zbiorów muzealnych w r. 1937 (tablica kolorowa przed tekstem oraz tabl. 1—4). Malo-
wany jest temperą, na desce lipowej, o rozmiarach 133 X 83 cm, pokrytej gruntem kredowym.
Czas jakiś obraz musiał tkwić w barokowym ołtarzu; wskazuje na to falisty wykrój górnej
jego części, uzupełniony w trakcie restauracji malowidła, przeprowadzonej w pracowni
konserwatorskiej Muzeum 1). Czas zaważył poważnie na zewnętrznym wyglądzie obrazu:
złote tło uległo przemalowaniu na kolor niebieski, partie figuralne pokryte zostały
dwukrotną warstwą przemalowań: w końcu XIX wieku, kiedy to obraz uległ „odnowieniu"
oraz wcześniej jeszcze, zapewne w XVII wieku. Skala chromatyczna obrazu operuje zwycza-
jowymi schematami. Murawa terenu utrzymana jest w ciepłej, ciemno-zielonej tonacji,
) Restaurację obrazu przeprowadził konserwator Muzeum p. Bohdan Marconi.
117
NOWE NABYTKI W DZIALE POLSKIEJ SZTUKI CECHOWEJ
1 ^ział polskiej sztuki średniowiecznej w Muzeum Narodowym w Warszawie jest
dzisiaj jeszcze działem skromnym, ustępującym bogatym zbiorom wielu jeszcze muzeów
polskich. Upłynie sporo czasu, zanim powstanie względnie systematyczny przegląd waż-
niejszych kierunków stylistycznych oraz grup zabytkowych, pozwalający na pełniejszą
ocenę wartości polskiej sztuki cechowej. Już dzisiaj jednak, wśród nowopozyskanych
zabytków znajduje się szereg dzieł o znaczeniu szerszym, przekraczającym ramy lokalnego
zbioru. Kilka z nich jest tematem niniejszego komunikatu.
Pierwsze miejsce należy się bezsprzecznie obrazowi „Pieta", pozyskanemu szczęśliwie
do zbiorów muzealnych w r. 1937 (tablica kolorowa przed tekstem oraz tabl. 1—4). Malo-
wany jest temperą, na desce lipowej, o rozmiarach 133 X 83 cm, pokrytej gruntem kredowym.
Czas jakiś obraz musiał tkwić w barokowym ołtarzu; wskazuje na to falisty wykrój górnej
jego części, uzupełniony w trakcie restauracji malowidła, przeprowadzonej w pracowni
konserwatorskiej Muzeum 1). Czas zaważył poważnie na zewnętrznym wyglądzie obrazu:
złote tło uległo przemalowaniu na kolor niebieski, partie figuralne pokryte zostały
dwukrotną warstwą przemalowań: w końcu XIX wieku, kiedy to obraz uległ „odnowieniu"
oraz wcześniej jeszcze, zapewne w XVII wieku. Skala chromatyczna obrazu operuje zwycza-
jowymi schematami. Murawa terenu utrzymana jest w ciepłej, ciemno-zielonej tonacji,
) Restaurację obrazu przeprowadził konserwator Muzeum p. Bohdan Marconi.
117