DOI Artikel:
Lorentz, Stanisław: Muzeum Narodowe w Warszawie w latach 1939-1954
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.17140#0023
7. Dachy Starego Miasta w ostatnich dniach powstania. Fotografia Ewy Faryaszewskiej z grupy konserwatorsko-
-ratowniczej Zygmunta Miechowskiego
OKRES OKUPACJI (1939—1944)
Niezwłocznie po ustaniu bezpośrednich działań wojennych przystąpiono do prowizo-
rycznego zabezpieczenia i najkonieczniejszych remontów gmachu, najpierw we własnym zakre-
sie, później przy wydatnej pomocy polskiego Zarządu Miejskiego. Choć oczywiście nie można
było w czasie okupacji dokonać pełnej odbudowy, udało się uczynić przynajmniej tyle, by
budynek zabezpieczyć.
Już w pierwszych dniach października 1939 roku zjawiło się w Muzeum Gestapo i rozpo-
częło zalegalizowany i systematyczny rabunek zbiorów, któremu często towarzyszyły akty
zwykłej indywidualnej grabieży. W pierwszych latach okupacji kierował tą akcją dr Józef
Mühlmann z ramienia brata swego, sekretarza stanu w urzędzie gen. gub. Franka, dr Kai
Miihlmanna. Akcję grabieży z ramienia Gestapo, w sposób terrorystyczny i prześladując
15
-ratowniczej Zygmunta Miechowskiego
OKRES OKUPACJI (1939—1944)
Niezwłocznie po ustaniu bezpośrednich działań wojennych przystąpiono do prowizo-
rycznego zabezpieczenia i najkonieczniejszych remontów gmachu, najpierw we własnym zakre-
sie, później przy wydatnej pomocy polskiego Zarządu Miejskiego. Choć oczywiście nie można
było w czasie okupacji dokonać pełnej odbudowy, udało się uczynić przynajmniej tyle, by
budynek zabezpieczyć.
Już w pierwszych dniach października 1939 roku zjawiło się w Muzeum Gestapo i rozpo-
częło zalegalizowany i systematyczny rabunek zbiorów, któremu często towarzyszyły akty
zwykłej indywidualnej grabieży. W pierwszych latach okupacji kierował tą akcją dr Józef
Mühlmann z ramienia brata swego, sekretarza stanu w urzędzie gen. gub. Franka, dr Kai
Miihlmanna. Akcję grabieży z ramienia Gestapo, w sposób terrorystyczny i prześladując
15