Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (2.1957)

greckie, ale bez pomocy innych ostraków demotycznych. Wydaje się ponadto, że najciekawsze
dane o louSatov zsXsayux zawarte są właśnie w ostrakach demotycznych.

V

Z czasów Oktawiana pochodzi zasygnalizowany w części II ostrakon demotyczno-łaciński
(il. 10). Niestety ma on prawą część odłamaną. Właśnie w tej części znajdowało się oznaczenie
roku w tekście demotycznym, a zapewne także i łacińskim. Jednak nawet z tym uszkodzeniem
ostrakon ten jest interesującym przykładem rzadkich zabytków tego rodzaju.

10. Ostrakon demotyczno-łaciński OE 473

Wreszcie ostrakon 1288 jest interesujący nie tylko ze względu na treść (zawiera zaklęcia
magiczne), lecz również na rysunki. Widzimy tam na recto (il. 11) z prawej strony prostopadle
do linijek pisma rysunek korony ’tfz rogami i tarczą słoneczną. Na prawo od korony widzimy
przedstawienie skrzydlatej bogini. Nieco niżej — ślady zatartego rysunku przedstawiającego

148