DOI Artikel:
Bernhard, Maria Ludwika: Sprawozdanie z objazdu strefy archeologicznej ZSRR
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.17142#0018
przekopane przez Farmakowskiego, wiele jednak dawniejszych zostało zasypanych i nie-
kiedy nie można dokładnie ustalić, czy teren był już badany, czy też nie. W niniejszym
raporcie ograniczamy się tylko do kilku najważniejszych spostrzeżeń, jakie mogliśmy uczy-
nić w ciągu krótkiego naszego pobytu.
Jak już nadmienialiśmy, nad całością zabytkowego terenu dominuje obecnie tzw. Kurhan
Zeusa, pochodzący z II w.n.e., znajdujący się w północnej części miasta (pl. I). Nie mając
możności dokładnego poznania całego terenu, nasze zainteresowanie ograniczyliśmy głównie
do kilku najważniejszych i najbardziej typowych dla Olbii stanowisk: 1) dzielnica mieszkalna
w górnej części miasta (pl. II); 2) dzielnica mieszkalna w dolnym mieście (pl. III); 3) agora
sakralna (pl. IV); 4) zabudowania handlowe agory (pl. V i VI); 5) mury obronne hellenistyczne
(pl. VII); 6) rzymska cytadela (pl. VIII) i wreszcie 7) kurhany.
Na zachód od Kurhanu Zeusa znajduje się odcinek znaczony na naszym szkicu literą B
(pl. I), a zwany przez archeologów radzieckich AGD. Jest to zespół mieszkalny, na którym
można prześledzić pomieszczenia od VI—III w. p.n.e. Na tym też terenie zostały znalezione
ziemianki z zabytkami greckimi z VI w. p.n.e., co pozwala przypuszczać archeologom ra-
dzieckim, że były one zamieszkane przez pierwszych kolonistów greckich. Odcinek B prze-
5. Olbia. Odcinek B. Basen na wodę (zdjęcie z punktu 22)
12
kiedy nie można dokładnie ustalić, czy teren był już badany, czy też nie. W niniejszym
raporcie ograniczamy się tylko do kilku najważniejszych spostrzeżeń, jakie mogliśmy uczy-
nić w ciągu krótkiego naszego pobytu.
Jak już nadmienialiśmy, nad całością zabytkowego terenu dominuje obecnie tzw. Kurhan
Zeusa, pochodzący z II w.n.e., znajdujący się w północnej części miasta (pl. I). Nie mając
możności dokładnego poznania całego terenu, nasze zainteresowanie ograniczyliśmy głównie
do kilku najważniejszych i najbardziej typowych dla Olbii stanowisk: 1) dzielnica mieszkalna
w górnej części miasta (pl. II); 2) dzielnica mieszkalna w dolnym mieście (pl. III); 3) agora
sakralna (pl. IV); 4) zabudowania handlowe agory (pl. V i VI); 5) mury obronne hellenistyczne
(pl. VII); 6) rzymska cytadela (pl. VIII) i wreszcie 7) kurhany.
Na zachód od Kurhanu Zeusa znajduje się odcinek znaczony na naszym szkicu literą B
(pl. I), a zwany przez archeologów radzieckich AGD. Jest to zespół mieszkalny, na którym
można prześledzić pomieszczenia od VI—III w. p.n.e. Na tym też terenie zostały znalezione
ziemianki z zabytkami greckimi z VI w. p.n.e., co pozwala przypuszczać archeologom ra-
dzieckim, że były one zamieszkane przez pierwszych kolonistów greckich. Odcinek B prze-
5. Olbia. Odcinek B. Basen na wodę (zdjęcie z punktu 22)
12