Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (4.1959)

14. Olbia. Odcinek F. Resztki murów obronnych z okresu hellenistycznego (zdjęcie z punktu 32)

doskonale dopasowanymi pięknie obrobionymi płytami kamiennymi, oba pomieszczenia przy-
kryte są fałszywym sklepieniem ułożonym z klinowych ciosów. Nad grobowcem usypany
był kurhan, którego dolną partię umacniał mur ułożony z pięknie ciosanych dużych bloków
kamienia, jak to dobrze jeszcze widoczne jest na Kurhanie Zeusa (il. 15). Oprócz tych dwóch
grobowców, które niewątpliwie musiały należeć do dostojników miejskich, odkryto na zachód
od starożytnego miasta nekropolę, odpowiadającą różnym fazom historycznym starożytnej
Olbii; dostarczyła ona niemało zabytków rozprzestrzenionych dziś nie tylko po wielu muzeach
Związku Radzieckiego, ale całej Europy12.

Brak inwentarza, obejmującego całość zabytków znalezionych w Olbii, ogromnie utrudnia
charakterystykę miasta oraz życia jego mieszkańców. Sprawa nie jest obecnie łatwa do prze-
prowadzenia, bowiem obok systematycznych wykopalisk w Olbii, dużą rolę na pewno musieli
tu odegrać tak rozpowszechnieni w carskiej Rosji poszukiwacze skarbów, z rąk których
zabytki archeologiczne wędrowały do prywatnych kolekcji i antykwariuszy. Przy czym należy
pamiętać, że w okresie przed pierwszą wojną światową Odessa była jednym z głównych rynków

Zabytki z Olbii drogą zakupów weszły również do kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie.

23