Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (4.1959)

23. Niedwigowka. Tanais. Wykop z 1958 r. Pomieszczenie mieszkalne II—I w. p.n.e. (zdjęcie z punktu 11)

składają się głównie naczynia z wytwórni bosforskich, wyroby miejscowe; natomiast z impor-
tów wymienić wypada dosyć licznie występujące tzw. czarki megaryjskie. Z wykopalisk pro-
wadzonych w XIX w. pochodzi parę fragmentów reliefów marmurowych oraz marmurowe
główki kobiece, znajdujące się obecnie w Ermitażu.

Do ciekawszych zabytków należy relief Tryfona z początku III w. n.e., oraz stele nagrobne
wykonane w miejscowym kamieniu, dostarczające również interesującego materiału epigra-
ficznego, który m. in. posłużył do potwierdzenia i interpretacji grodu Niedwigowki jako
starożytnego Tanais.

Obecnie od kilku lat prace na terenie starożytnego Tanais kierowane są przez prof. Sze-
łowa, który prowadzi je z ramienia Instytutu Historii Kultury Materialnej, przy współ-
pracy szeregu innych archeologów, a przede wszystkim Knipowicz. W najbliższej przyszłości
cały teren grodu Niedwigowki ma być uznany za rezerwat, otoczony płotem i na wzór Olbii
ma być założone tu małe muzeum, przy którym zatrudniony byłby stale pracownik naukowy.

31