25. Niedwigowka. Tanais. Fragment wykopu pd.-zach., w którym widoczne są ściany z dwóch różnych okresów,
w dolnej partii muru nisza (zdjęcie z punktu 6d)
Na terenie przebadanym można wyraźnie wyróżnić dwie warstwy kulturowe, z których póź-
niejsza datowana jest na okres II—I w. p.n.e., druga wcześniejsza pochodzi z V—III w. p.n.e.
Zabytki znalezione w tych warstwach zostały przez obecnego kierownika wykopalisk W. P. Szi-
lowa podzielone na 3 grupy, które najlepiej charakteryzuje występujące w poszczególnych
warstwach ceramika: a) ceramika importowana, b) ceramika miejscowa „imitująca" importo-
waną, c) ceramika lepiona ręcznie. Na pierwszą grupę składają się głównie fragmenty amfor
z Rodos, Sinope, Heraklei, fragmenty ceramiki czarno pokostowanej oraz fragmenty talerzy
z ornamentem siekanym.
Wśród ceramiki importowanej znajdowanej na terenach Elizawietskoje przeważają frag-
menty czarno pokostowanych kantharosów, tak charakterystycznych dla okresu hellenizmu
oraz zabytki ceramiki okresów wcześniejszych (z końca VI i pocz. V w. p.n.e.)20, których
20 Khhiiobh1!, TaHawc, jw. s. 8.
Rocznik Muzeum IV 3
33
w dolnej partii muru nisza (zdjęcie z punktu 6d)
Na terenie przebadanym można wyraźnie wyróżnić dwie warstwy kulturowe, z których póź-
niejsza datowana jest na okres II—I w. p.n.e., druga wcześniejsza pochodzi z V—III w. p.n.e.
Zabytki znalezione w tych warstwach zostały przez obecnego kierownika wykopalisk W. P. Szi-
lowa podzielone na 3 grupy, które najlepiej charakteryzuje występujące w poszczególnych
warstwach ceramika: a) ceramika importowana, b) ceramika miejscowa „imitująca" importo-
waną, c) ceramika lepiona ręcznie. Na pierwszą grupę składają się głównie fragmenty amfor
z Rodos, Sinope, Heraklei, fragmenty ceramiki czarno pokostowanej oraz fragmenty talerzy
z ornamentem siekanym.
Wśród ceramiki importowanej znajdowanej na terenach Elizawietskoje przeważają frag-
menty czarno pokostowanych kantharosów, tak charakterystycznych dla okresu hellenizmu
oraz zabytki ceramiki okresów wcześniejszych (z końca VI i pocz. V w. p.n.e.)20, których
20 Khhiiobh1!, TaHawc, jw. s. 8.
Rocznik Muzeum IV 3
33