Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (4.1959)

brak zupełny na terenie Niedwigowki. Te znaleziska stały się jednym z argumentów dla
hipotezy, która w grodzisku Elizawietskoje lokalizuje pierwsze Tanais z okresu założenia
miasta.

Przyjazd polskiej ekipy do Elizawietskoje został bardzo serdecznie przyjęty przez kierownika
wykopalisk W. P. Sziłowa. Zaproponował on nam natychmiastowe podjęcie wspólnych prac
wykopaliskowych na terenie osady. Zainteresowanie nasze skierowaliśmy przede wszystkim

26. Niedwigowka. Tanais. Ogólny widok wykopu pd.-wsch. z lat 1955—57 (zdjęcie z punktu 3)

ku wyraźnie widocznym pozostałościom wałów otaczających niegdyś osadę, przypuszczając,
że mogą one kryć resztki murów obronnych starożytnego miasta. Wyniki mogłyby rzucić
nieco światła na sprawę przypuszczalnego istnienia w tym miejscu starszego Tanais. Tym
bardziej, że mieszkańcy stanicy twierdzą, że z różnych punktów tych wałów miejscowa ludność
od lat czerpie budulec w postaci kamieni. Po dokładnym przejściu wzdłuż zachowanych wałów
i umocnień, w wyniku narady z W. P. Sziłowem, postanowiliśmy dokonać sondażu w jednym
z punktów wału. Powierzchnia dokonanego przez nas wykopu wynosiła 2 m szerokości na
4 m długości, tj. tyle, ile wynosiła szerokość wału. Do głębokości ok. 0,5 m napotykaliśmy
zupełnie jałową warstwę. Dopiero poniżej występowała przemieszana warstwa kulturowa.
Znaleźliśmy w niej fragmenty kości zwierzęcych oraz fragmenty brzuśców amfor, a na głę-
bokości 0,75 m poniżej krawędzi wykopu, w narożniku południowo-zachodnim wystąpiły

34