DOI Artikel:
Gąssowska, Barbara; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Atena przy ołtarzu: figurka ołowiana w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.17142#0224
2. Atena przy ołtarzu. Cyna, wys. 0,084 m, znaleziona w Rzymie (Eskwilin?), Drezno, Albertinum
w czasach rzymskich wzorem dla wielu kopistów. Jej wariant z ołtarzem, posiadający nie-
liczne odpowiedniki w zachowanej rzeźbie statuarycznej, wydaje się być jednak charaktery-
styczny wyłącznie dla wąskiego kręgu małych figurek ołowianych. A zatem ta niezwykle
rzadka ikonografia naszego zabytku stawia go, w rzędzie cennych obiektów antycznego
rzemiosła artystycznego.
Najbliższymi analogiami dla zabytku warszawskiego są wyłącznie figurki określane jako
cynowe bądź ołowiane3. Identyczna z obiektem warszawskim o zastanawiającej zbieżności
3 Optyczne podobieństwo obu metali, częste stosowanie stopu cyny i ołowiu do wyrobu drobnych przedmio-
tów, przy braku analiz chemicznych stwarza przesłanki do określania tego samego obiektu lub zespołu obiektów
niekiedy jako cynowych bądź jako ołowianych, np. zespół zabytków znalezionych w Pesaro; por. Giordani Oli-
vieri, Delie figline pesaresi e di un larario puerile trovato in Pesaro, Pesaro 1780, s. 19, tabl. III, IV; G. Bapst,
L'orfevrerie d'etain dans l'antiquite, RA 1, 1883, s. 107, przyp. 3; Caylus, Recueil d'antiquites egyptiennes,
etrusąues, grecąues, romaines et gauloises III, Paris 1759, s. 168; E. de Meester de Ravestein, Musee
de Ravestein. Catalogue descriptif II, Liege 1872, s. 52.
14
211
w czasach rzymskich wzorem dla wielu kopistów. Jej wariant z ołtarzem, posiadający nie-
liczne odpowiedniki w zachowanej rzeźbie statuarycznej, wydaje się być jednak charaktery-
styczny wyłącznie dla wąskiego kręgu małych figurek ołowianych. A zatem ta niezwykle
rzadka ikonografia naszego zabytku stawia go, w rzędzie cennych obiektów antycznego
rzemiosła artystycznego.
Najbliższymi analogiami dla zabytku warszawskiego są wyłącznie figurki określane jako
cynowe bądź ołowiane3. Identyczna z obiektem warszawskim o zastanawiającej zbieżności
3 Optyczne podobieństwo obu metali, częste stosowanie stopu cyny i ołowiu do wyrobu drobnych przedmio-
tów, przy braku analiz chemicznych stwarza przesłanki do określania tego samego obiektu lub zespołu obiektów
niekiedy jako cynowych bądź jako ołowianych, np. zespół zabytków znalezionych w Pesaro; por. Giordani Oli-
vieri, Delie figline pesaresi e di un larario puerile trovato in Pesaro, Pesaro 1780, s. 19, tabl. III, IV; G. Bapst,
L'orfevrerie d'etain dans l'antiquite, RA 1, 1883, s. 107, przyp. 3; Caylus, Recueil d'antiquites egyptiennes,
etrusąues, grecąues, romaines et gauloises III, Paris 1759, s. 168; E. de Meester de Ravestein, Musee
de Ravestein. Catalogue descriptif II, Liege 1872, s. 52.
14
211