DOI Artikel:
Krzyżanowska, Aleksandra: Monety Antiochii Pizydyjskiej
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.17142#0262
wienie cesarza składającego ofiarę przed ołtarzem przed trzema znakami legionowymi to
już jest trawestacja przedstawienia rzymskiego. Na monetach rzymskich Maximusa spotykamy
przedstawienie cesarza przed dwoma znakami legionowymi. Pospolite też są wizerunki
cesarza składającego ofiarę na ołtarzu. Rytownik antiocheński połączył oba te przedstawienia
nadając mu specjalny charakter, ponieważ Antiochia była kolonią wojskową. Do nowo wpro-
wadzonych za Gordiana III przedstawień o typie rzymskim możemy zaliczyć Marsa, Insygnia
kapłańskie, dwie Wiktorie26. Naśladownictwem rzymskim również jest postać kobieca27,
określona jako Afrodyta w katalogu British Museum28. Jest to dosłowne naśladownictwo
Annony rzymskiej, identyczna występuje na monecie rzymskiej Septimiusza Sewera29, możliwe
15 16 17
15. Vexilium między dwoma sztandarami na monecie Filipa I. MN, nr 54289. 16. Pax na monecie Filipa II.
MN, nr 54276. 17. Providentia na monecie Filipa II. MN, nr 54277.
więc, że monety Septimiusza Sewera służyły tu za wzór. Ostatnim przedstawieniem rzymskim
wprowadzonym za Gordiana III jest vexillum między dwoma sztandarami. To przedstawienie,
które już występowało bezpośrednio po założeniu kolonii, z niewielkimi wariantami (trzy
sztandary, orzeł i dwa znaki legionowe) ze względu na swoją wymowę (symbolizuje legiony
zakwaterowane w kolonii) i nieskomplikowaną kompozycją dominuje u późniejszych cesarzy,
u których przeważnie inne typy zanikają (ił. 15). Filip II wprowadza sporadycznie przedsta-
wienie Pax, biegnącej z gałązką w ręce — przedstawienie pospolite na współczesnych monetach
26 jsjje posiadamy tego przedstawienia w naszych zbiorach.
27 Nie posiadamy tego przedstawienia w naszych zbiorach.
28 G. F. Hi 11, Catalogue of the Greek Coins in the British Museum. Catalogue of the Greek Coins of Lycia,
Pamphylia and Pisidia, London pl. XXXII, 4.
29 H. Mattingly, Coins of the Roman Empire in the British Museum, t.V, London pl. 57, nr 3.
249
już jest trawestacja przedstawienia rzymskiego. Na monetach rzymskich Maximusa spotykamy
przedstawienie cesarza przed dwoma znakami legionowymi. Pospolite też są wizerunki
cesarza składającego ofiarę na ołtarzu. Rytownik antiocheński połączył oba te przedstawienia
nadając mu specjalny charakter, ponieważ Antiochia była kolonią wojskową. Do nowo wpro-
wadzonych za Gordiana III przedstawień o typie rzymskim możemy zaliczyć Marsa, Insygnia
kapłańskie, dwie Wiktorie26. Naśladownictwem rzymskim również jest postać kobieca27,
określona jako Afrodyta w katalogu British Museum28. Jest to dosłowne naśladownictwo
Annony rzymskiej, identyczna występuje na monecie rzymskiej Septimiusza Sewera29, możliwe
15 16 17
15. Vexilium między dwoma sztandarami na monecie Filipa I. MN, nr 54289. 16. Pax na monecie Filipa II.
MN, nr 54276. 17. Providentia na monecie Filipa II. MN, nr 54277.
więc, że monety Septimiusza Sewera służyły tu za wzór. Ostatnim przedstawieniem rzymskim
wprowadzonym za Gordiana III jest vexillum między dwoma sztandarami. To przedstawienie,
które już występowało bezpośrednio po założeniu kolonii, z niewielkimi wariantami (trzy
sztandary, orzeł i dwa znaki legionowe) ze względu na swoją wymowę (symbolizuje legiony
zakwaterowane w kolonii) i nieskomplikowaną kompozycją dominuje u późniejszych cesarzy,
u których przeważnie inne typy zanikają (ił. 15). Filip II wprowadza sporadycznie przedsta-
wienie Pax, biegnącej z gałązką w ręce — przedstawienie pospolite na współczesnych monetach
26 jsjje posiadamy tego przedstawienia w naszych zbiorach.
27 Nie posiadamy tego przedstawienia w naszych zbiorach.
28 G. F. Hi 11, Catalogue of the Greek Coins in the British Museum. Catalogue of the Greek Coins of Lycia,
Pamphylia and Pisidia, London pl. XXXII, 4.
29 H. Mattingly, Coins of the Roman Empire in the British Museum, t.V, London pl. 57, nr 3.
249