DOI Artikel:
Domaszewska, Helena: Zagadnienie pierwowzoru w polskiej grafice portretowej XVIII wieku
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19553#0050
34. Johannes E. Nilson wg Bonviciniego, Stanisław August, miedzioryt
soria tła i ubioru, zmienił tylko głowę i herb. W ten sposób portret Jana Fryderyka Sapiehy
Bernigerotha stał się portretem Janusza Lubartowicza Sanguszki (il. 27, 28) Filipowicza. Tego
typu „plagiat" musiał być ogólnie przyjęty. Widocznie sama zmiana herbu oraz głowy por-
tretowanego wydawała się i artyście, i odbiorcy dostatecznym powodem na przypisanie autorstwa
ryciny, o czym świadczy napis: „Joannes Filipowicz del sculp et excud: Leopoli".
Ta sama rycina Bernigerotha służyła przypuszczalnie jako pierwowzór i innemu grafikowi.
46
soria tła i ubioru, zmienił tylko głowę i herb. W ten sposób portret Jana Fryderyka Sapiehy
Bernigerotha stał się portretem Janusza Lubartowicza Sanguszki (il. 27, 28) Filipowicza. Tego
typu „plagiat" musiał być ogólnie przyjęty. Widocznie sama zmiana herbu oraz głowy por-
tretowanego wydawała się i artyście, i odbiorcy dostatecznym powodem na przypisanie autorstwa
ryciny, o czym świadczy napis: „Joannes Filipowicz del sculp et excud: Leopoli".
Ta sama rycina Bernigerotha służyła przypuszczalnie jako pierwowzór i innemu grafikowi.
46