DOI Artikel:
Domaszewska, Helena: Zagadnienie pierwowzoru w polskiej grafice portretowej XVIII wieku
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19553#0051
35. Adam Gieryk Podebrański wg J. E. Nilsona, Stanisław
August, miedzioryt
Mianowicie Jan Surmacki wykonał z niej portret Jana Fryderyka Sapiehy (il. 29). To daje nam
możność zestawienia sposobu interpretacji pierwowzoru przez dwóch rytowników polskich.
Ponieważ istniał wspólny pierwowzór, różnice można przypisać zdolnościom obu artystów lub
umiejętnościom operowania techniką miedziorytniczną. Tak np. Jan Surmacki, zwężając format
obrazu do wymiaru książkowego, odrzuca wszystkie akcesoria tła, zmienia położenie ręki i nie
umie sobie poradzić z tymi trudnościami, przesadzając w schematyzacji kompozycji i płaskości
47
August, miedzioryt
Mianowicie Jan Surmacki wykonał z niej portret Jana Fryderyka Sapiehy (il. 29). To daje nam
możność zestawienia sposobu interpretacji pierwowzoru przez dwóch rytowników polskich.
Ponieważ istniał wspólny pierwowzór, różnice można przypisać zdolnościom obu artystów lub
umiejętnościom operowania techniką miedziorytniczną. Tak np. Jan Surmacki, zwężając format
obrazu do wymiaru książkowego, odrzuca wszystkie akcesoria tła, zmienia położenie ręki i nie
umie sobie poradzić z tymi trudnościami, przesadzając w schematyzacji kompozycji i płaskości
47