Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (13,2.1969)

Halina Kam ińska-Krasso wska

WINCENTY DE LESSEUR — ŻYCIE I DZIAŁALNOŚĆ*

W

▼ T incentemu Lesseurowi, największemu miniaturzyście epoki stanisławowskiej, nie po-
święcono zbyt wiele miejsca w dotychczasowych opracowaniach i badaniach naukowych. Więk-
szość wzmianek i opracowań ma charakter marginesowy, a nieliczne próby charakterystyki
twórczości ujmowały działalność artysty bardzo ogólnie, na tle całościowych przedstawień ma-
larstwa okresu Oświecenia. Niniejsza praca powstała w oparciu o miniatury artysty pochodzące
z państwowych zbiorów muzealnych w Warszawie, Krakowie i zbioru im. Ossolińskich we
Wrocławiu. W pracy uwzględniono również liczne materiały archiwalne, niejednokrotnie wy-
zyskane po raz pierwszy, pochodzące z Archiwum Głównego Akt Dawnych, Biblioteki Narodo-
wej i Archiwum Miejskiego w Warszawie, Archiwum Wojewódzkiego na Wawelu i Archiwum
Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie oraz literaturę przedmiotu. Jako materiały uzupełniające
potraktowano zbiory Graficzne Gabinetów Rycin: Muzeum Narodowego w Warszawie, Mu-
zeum Narodowego w Krakowie, Biblioteki Krasińskich i Uniwersytetu Warszawskiego. Nie
mógł być niestety szczegółowo opracowany znaczny zespół miniatur W. Lesseura znajdujący
się w zbiorach Tarnowskich w Kanadzie; natomiast dla szerszego zorientowania w twórczości
artysty w przypisie nr 32 niniejszego opracowania umieszczono wykaz tych miniatur, a na
końcu przedstawiono prace znane ze wzmianek bibliograficznych i nieodnalezione. Katalog
i ilustracje zostały ułożone chronologicznie, z wyjątkiem 20 miniatur Muzeum Narodowego
w Krakowie — Oddział Czartoryskich, powstałych w okresie 1793—1799, stanowiących zwarty
zespół kolekcjonerski Izabeli Czartoryskiej w Puławach. Zespół ten został ogólnie omówiony

* Artykuł jest obszernym streszczeniem pracy magisterskiej powstałej w roku 1967 w Instytucie Historii Sztuki
Uniwersytetu Warszawskiego pod kierunkiem prof. dra S. Lorentza. Pragnę wyrazić na tym miejscu podziękowanie
Panu Dyrektorowi prof. drowi Stanisławowi Lorentzowi za opiekę nad pracą. Dziękuję także Panom drowi T.
Jaroszewskiemu, drowi S, Kozakiewiczowi i doc. drowi A. Ryszkiewiczowi za cenne uwagi i wskazówki przy opra-
cowywaniu tematu. Życzliwej pomocy doznałam również od Pań Anny Chamiec konserwatora MNW i mgr
Janiny Ruszczycówny oraz wielu ułatwień wraz z udostępnieniem dokumentacji naukowej ze strony Dyrekcji
Muzeum Narodowego w Krakowie i jego pracowników Pań dr Wandy Rothowej, dr Anny Bryzek-Różyckiej
i kustosz Zofii Tobiaszowej. Wszystkim wymienionym osobom i Instytucji składam serdeczne podziękowanie.

10 Rocznik Muz. Nar. t. XIII/69 cz. II

145