DOI Artikel:
Żygulski, Zdzisław: Dzieje zbiorów puławskich (Świątynia Sybilli i Dom Gotycki)
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.24582#0075
29. Róg myśliwski „po Wielopolskich”.
W górze na ścianie Świątyni, po lewej stronie niszy patrząc od wejścia,
widniało wielkie „trofeum” Tęczyńskich i Lubomirskich, w skład którego
weszła tarcza perska (kałkan), lontownica paradna ze skarbca koronnego,
dwie szable polskie, pięć sajdaków, dwa łuki orientalne i 5.1 strzał, buława
srebrna pozłacana, buńczuk turecki, buńczuk jedwabny, szyszak polski,
naramienniki, obojczyki i karwasze od zbroi polskiej, toporek rycerski oraz
dziryty. Po obu stronach trofeum zawieszone były dwa mniejsze pano-
pliony, poświęcone Wiśniowieckim i Sieniawskim, utworzone z łuków,
strzał, buńczuków i tarcz. Symetrycznie, po prawej stronie niszy, umiesz-
czono trofeum Radziwiłłów i Sieniawskich, w którym były znowu dwie
tarcze wschodnie, polska zbroja karacenowa, kolczuga, szyszaki, karwasze,
buława srebrna pozłacana, trzy sajdaki i 37 strzał, cztery dziryty, buńczuki,
szable oraz łapa lwia z miedzi pozłacanej. Po obu stronach tego trofeum
ułożono podobne mniejsze panopliony, Jabłonowskich i Sieniawskich, z pa-
łaszów, łuków, strzał, buńczuków i tarcz (ryc. 8, 29, 30).
jej zawartość; są to plansze z A. Przezdzieckiego i E. Rastawieckiego
Wzorów sztuki średniowiecznej w dawnej Polsce, I—III, Warszawa—Paryż 1855—1858,
oraz fotografie z wystawy paryskiej z roku 1865. Po przewiezieniu do kraju po roku 1876
szkatuła królewska, zasadniczo wyłączona z inwentarza muzealnego, stanowiła rodzaj
depozytu narodowego pod opieką Czartoryskich. W okresie międzywojennym kilka
przedmiotów ze szkatuły przekazano do skarbca katedralnego na Wawelu oraz do
zbiorów Uniwersytetu Jagiellońskiego. W obliczu drugiej wojny światowej wraz
z innymi najcenniejszymi zabytkami Muzeum Czartoryskich szkatuła królewska zo-
stała przewieziona do Sieniawy i tam ukryta w pałacu. W czasie działań wojennych
miejsce przechowywania zostało zdradzone żołnierzom hitlerowskim, którzy zawar-
tość szkatuły zrabowali. Jedynie drobna część zabytków królewskich ocalała z tej
katastrofy.
69
W górze na ścianie Świątyni, po lewej stronie niszy patrząc od wejścia,
widniało wielkie „trofeum” Tęczyńskich i Lubomirskich, w skład którego
weszła tarcza perska (kałkan), lontownica paradna ze skarbca koronnego,
dwie szable polskie, pięć sajdaków, dwa łuki orientalne i 5.1 strzał, buława
srebrna pozłacana, buńczuk turecki, buńczuk jedwabny, szyszak polski,
naramienniki, obojczyki i karwasze od zbroi polskiej, toporek rycerski oraz
dziryty. Po obu stronach trofeum zawieszone były dwa mniejsze pano-
pliony, poświęcone Wiśniowieckim i Sieniawskim, utworzone z łuków,
strzał, buńczuków i tarcz. Symetrycznie, po prawej stronie niszy, umiesz-
czono trofeum Radziwiłłów i Sieniawskich, w którym były znowu dwie
tarcze wschodnie, polska zbroja karacenowa, kolczuga, szyszaki, karwasze,
buława srebrna pozłacana, trzy sajdaki i 37 strzał, cztery dziryty, buńczuki,
szable oraz łapa lwia z miedzi pozłacanej. Po obu stronach tego trofeum
ułożono podobne mniejsze panopliony, Jabłonowskich i Sieniawskich, z pa-
łaszów, łuków, strzał, buńczuków i tarcz (ryc. 8, 29, 30).
jej zawartość; są to plansze z A. Przezdzieckiego i E. Rastawieckiego
Wzorów sztuki średniowiecznej w dawnej Polsce, I—III, Warszawa—Paryż 1855—1858,
oraz fotografie z wystawy paryskiej z roku 1865. Po przewiezieniu do kraju po roku 1876
szkatuła królewska, zasadniczo wyłączona z inwentarza muzealnego, stanowiła rodzaj
depozytu narodowego pod opieką Czartoryskich. W okresie międzywojennym kilka
przedmiotów ze szkatuły przekazano do skarbca katedralnego na Wawelu oraz do
zbiorów Uniwersytetu Jagiellońskiego. W obliczu drugiej wojny światowej wraz
z innymi najcenniejszymi zabytkami Muzeum Czartoryskich szkatuła królewska zo-
stała przewieziona do Sieniawy i tam ukryta w pałacu. W czasie działań wojennych
miejsce przechowywania zostało zdradzone żołnierzom hitlerowskim, którzy zawar-
tość szkatuły zrabowali. Jedynie drobna część zabytków królewskich ocalała z tej
katastrofy.
69