DOI article:
Żygulski, Zdzisław: Dzieje zbiorów puławskich (Świątynia Sybilli i Dom Gotycki)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.24582#0103
46. Dom Gotycki w Puławach (malował Wilibald Richter).
nek dość zgrabny, lecz eklektyczny, niejednolity w swym wyrazie, tym
dziwaczniejszy, że ściany jego wypełniono niebawem swoistymi zabytkami,
przetwarzając je na lapidarium. Wewnątrz parter składał się z przedpokoju,
z wielkiej sali owalnej, zwanej „Pod Herbami”, i z pomieszczenia dla
dozorcy. Na piętrze układowi temu odpowiadał również przedpokój, sala
owalna zwana „pokojem zielonym” oraz tzw. gabinet. Obie kondygnacje
łączyła klatka schodowa. Dwie sale główne miały rozmiary, według osi,
około 9 X 5,80 m. Przedpokój dolny i gabinet na górze liczyły około 2,80 X
X 4 m, zaś pokój dozorcy na dole i przedpokój na górze były w kształcie
nieregularnym, zbliżonym do trapezu, o podstawie dolnej 3,40 m, górnej
2 m i wysokości 3,80 m. Trzeba zaznaczyć, że pomiędzy rozmiarami dolnej
i górnej kondygnacji istniały drobne różnice, wynikające z różnicy gru-
bości murów. Sala „Pod Herbami” wsparta była na jednej kolumnie, zaś
górne części jej ścian obiegał ślepy fryz z ostrołukowych arkad, wyrobiony
w stiuku. Pokój zielony posiadał dwie kolumny drewniane, połączone
balustradą o funkcji raczej dekoracyjnej. Zarówno ten pokój, jak i obok
położony gabinet zdobiły stylizowane fryzy stiukowe, łączące w sobie ele-
14d Dembowski L., Moje wspomnienia I, Petersburg 1898, s. 134.
146 Kolumny te rzekomo pochodziły z warszawskiego pałacu Błękitnego. Por.
Poczet pamiątek..., poz. 207, — Według przypuszczenia wyrażonego przez mgra T. Ja-
roszewskiego mogły one pierwotnie należeć do barokowego pawilonu.
7 — Rozprawy i Sprawozdania
97
nek dość zgrabny, lecz eklektyczny, niejednolity w swym wyrazie, tym
dziwaczniejszy, że ściany jego wypełniono niebawem swoistymi zabytkami,
przetwarzając je na lapidarium. Wewnątrz parter składał się z przedpokoju,
z wielkiej sali owalnej, zwanej „Pod Herbami”, i z pomieszczenia dla
dozorcy. Na piętrze układowi temu odpowiadał również przedpokój, sala
owalna zwana „pokojem zielonym” oraz tzw. gabinet. Obie kondygnacje
łączyła klatka schodowa. Dwie sale główne miały rozmiary, według osi,
około 9 X 5,80 m. Przedpokój dolny i gabinet na górze liczyły około 2,80 X
X 4 m, zaś pokój dozorcy na dole i przedpokój na górze były w kształcie
nieregularnym, zbliżonym do trapezu, o podstawie dolnej 3,40 m, górnej
2 m i wysokości 3,80 m. Trzeba zaznaczyć, że pomiędzy rozmiarami dolnej
i górnej kondygnacji istniały drobne różnice, wynikające z różnicy gru-
bości murów. Sala „Pod Herbami” wsparta była na jednej kolumnie, zaś
górne części jej ścian obiegał ślepy fryz z ostrołukowych arkad, wyrobiony
w stiuku. Pokój zielony posiadał dwie kolumny drewniane, połączone
balustradą o funkcji raczej dekoracyjnej. Zarówno ten pokój, jak i obok
położony gabinet zdobiły stylizowane fryzy stiukowe, łączące w sobie ele-
14d Dembowski L., Moje wspomnienia I, Petersburg 1898, s. 134.
146 Kolumny te rzekomo pochodziły z warszawskiego pałacu Błękitnego. Por.
Poczet pamiątek..., poz. 207, — Według przypuszczenia wyrażonego przez mgra T. Ja-
roszewskiego mogły one pierwotnie należeć do barokowego pawilonu.
7 — Rozprawy i Sprawozdania
97