DOI Artikel:
Taszycka, Maria: Krakowska chorągiew bracka z początku w. XVII
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.24582#0279
są zarówno ich twarze (szczególnie środkowej i skrajnej prawej), jak
i szaty; zwłaszcza w spódnicach brak całych płatów tkaniny. Z drobnych
figurek postać po lewej stronie zachowała się stosunkowo dobrze, nato-
miast zakonnik klęczący po prawej ma habit cały popękany, a atłas z twa-
rzy częściowo starty. Bardzo silnie uszkodzona jest również tkanina tła,
gęsto poprzedzierana, a przy brzegach zwisająca w strzępach. Tkanina
3. Fragment chorągwi.
w górnej części kartusza herbowego po lewej stronie jest tak podarta,
że rysunek orła jest ledwie widoczny. Bordiura chorągwi nie uległa nor-
malnemu uszkodzeniu, będącemu wynikiem użytkowania w ciągu dłu-
gich lat. Została ona natomiast zniszczona przez zamalowanie farbą olejną
prawdopodobnie w czasie odnowienia z r. 1844. Nadało jej to jednolity
brudnobrunatny kolor i zatarło rysunek ornamentu. Pod wpływem olejnej
farby tkanina stwardniała, w wyniku czego kruszy się teraz małymi ka-
wałkami. Dolne zęby przez swój ciężar odrywają się od całości chorągwi.
Tkaniny na nich są również popękane, jednakże w kartuszach nie ma więk-
szych ubytków i herby są na ogół dobrze czytelne.
Czas powstania zabytku określić można ogólnie na podstawie wniosku
wyciągniętego z umieszczenia w ostatnim zębie chorągwi herbu Lubicz pod
kapeluszem biskupim* Herbem tym pieczętował się biskup Piotr Tylicki,
rządzący diecezją krakowską w latach 1606—1616. W dziesięcioleciu tym
18 - Rozprawy i Sprawozdania
273
i szaty; zwłaszcza w spódnicach brak całych płatów tkaniny. Z drobnych
figurek postać po lewej stronie zachowała się stosunkowo dobrze, nato-
miast zakonnik klęczący po prawej ma habit cały popękany, a atłas z twa-
rzy częściowo starty. Bardzo silnie uszkodzona jest również tkanina tła,
gęsto poprzedzierana, a przy brzegach zwisająca w strzępach. Tkanina
3. Fragment chorągwi.
w górnej części kartusza herbowego po lewej stronie jest tak podarta,
że rysunek orła jest ledwie widoczny. Bordiura chorągwi nie uległa nor-
malnemu uszkodzeniu, będącemu wynikiem użytkowania w ciągu dłu-
gich lat. Została ona natomiast zniszczona przez zamalowanie farbą olejną
prawdopodobnie w czasie odnowienia z r. 1844. Nadało jej to jednolity
brudnobrunatny kolor i zatarło rysunek ornamentu. Pod wpływem olejnej
farby tkanina stwardniała, w wyniku czego kruszy się teraz małymi ka-
wałkami. Dolne zęby przez swój ciężar odrywają się od całości chorągwi.
Tkaniny na nich są również popękane, jednakże w kartuszach nie ma więk-
szych ubytków i herby są na ogół dobrze czytelne.
Czas powstania zabytku określić można ogólnie na podstawie wniosku
wyciągniętego z umieszczenia w ostatnim zębie chorągwi herbu Lubicz pod
kapeluszem biskupim* Herbem tym pieczętował się biskup Piotr Tylicki,
rządzący diecezją krakowską w latach 1606—1616. W dziesięcioleciu tym
18 - Rozprawy i Sprawozdania
273