DOI Artikel:
Hirsch, Olga: Rzeźby antyczne z Krzeszowic w Muzeum Narodowym w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.25235#0118
1825’% opiewający na 25 luidorów, za dostarczony Potockiemu, bliżej nie-
określony obraz 4.
Kontakt z Vescovalim odnowił Potocki w czasie swej drugiej podróży
do Włoch w latach 1829—1830 i zakupił wówczas u niego ponad 70 za-
bytków antycznych5. W marcu r. 1830 Vescovali przesłał Potockiemu
listę wymieniającą owych 70 rzeźb i fragmentów, która zachowała się
w archiwum i jest obecnie jedynym dokumentem wskazującym na pocho-
dzenie prawie całej kolekcji krzeszowickiej6 7 * * * (fig. 79). U dołu spisu znaj-
duje się wzmianka potwierdzająca odbiór pieniędzy, jednak bez wymie-
nienia sumy. Porównania przeprowadzone pomiędzy zabytkami wymie-
nionymi przez Vescovaliego a obiektami znajdującymi się obecnie w Mu-
zeum Narodowym w Krakowie, upoważnia do twierdzenia, że chodzi tu
o jedną i tę samą kolekcję. Lista Vescovaliego, sporządzona w języku włos-
kim, w kilku miejscach jest nieczytelna, a określenia poszczególnych za-
bytków bardzo niedokładne, co utrudniło i niekiedy uniemożliwiło iden-
tyfikację wszystkich obiektów. Vescovali używał bardzo ogólnikowych
określeń np. „relief z puttami”, „putto”, „inny fragment z puttem”, pod-
czas gdy w kolekcji znajduje się szereg reliefów, na których wyobrażone
są amorki. Nie podał również żadnych cech charakterystycznych, a jedy-
nie własne określenia np. „jeden fragment”, „biust”, „figurka”, „frag-
ment reliefu”, „głowa Eskulapa”, „głowa Satyra”, itp. Ponieważ w za-
chowanej kolekcji istnieje po kilka bardzo do siebie podobnych głów,
trudno połączyć każdą z nich z obiektem wyszczególnionym na liście Ves-
covaliego. Zidentyfikować udało się jedynie jedenaście pozycji, ale nawet
ta niewielka liczba pozwala ocenić posiadaną listę jako dokument wska-
zujący na pochodzenie zbioru ".
Obecny stan kolekcji z Krzeszowic wynosi około 120 zabytków, czyli
prawie o 50 pozycji więcej niż zawartych było w liście Vescovaliego. Wy-
nika to jednak z tego, że w Muzeum Narodowym każdy, najmniejszy bo-
4 Arch. Akt Dawnych na Wawelu, Pot. D. 131.
5 Podróż odbywał z żoną, Zofią z Braniokieh, a z okazji wyjazdu wydano w pa-
łacu pod Baranami w Krakowie uroczysty bal kostiumowy dla obywateli Miasta
Krakowa (Arch. Akt Dawnych, Pot. D. 5).
B Arch. Akt Dawnych na Wawelu, Pot. D. 131.
7 Zabytki zidentyfikowane z numerami listy Vescovaliego: (3.) Relief przedsta-
wiający geniusza z zającem, obecnie DMNK Cz. 1887. (6.) Fragment reliefu z przed-
stawieniem jeźdźców na koniach, obecnie DMNK Cz. 2030. (9.) Leżąca nimfa, obecnie
DMNK Cz. 2032. (11.) Bóg rzeki, obecnie DMNK Cz. 2033. (18.) Fragment reliefu
z przedstawieniem Cautesa, obecnie DMNK Cz. 1968. (31.) Relief z wilczycą kapitoliń-
ską, obecnie DMNK Cz. 1990. (37.) Tondo z dwoma postaciami, obecnie DMNK Cz.
2034. (42.) Relief nagrobny z dwoma portretami, obecnie DMNK Cz. 2034. (55.) Posąg
Hermesa, obecnie DMNK Cz. 1971. (69.) Dwa kapitele, obecnie DMNK Cz. 1902 i b.n.
(70.) Posąg Demeter, obecnie DMNK Cz. 1972.
112
określony obraz 4.
Kontakt z Vescovalim odnowił Potocki w czasie swej drugiej podróży
do Włoch w latach 1829—1830 i zakupił wówczas u niego ponad 70 za-
bytków antycznych5. W marcu r. 1830 Vescovali przesłał Potockiemu
listę wymieniającą owych 70 rzeźb i fragmentów, która zachowała się
w archiwum i jest obecnie jedynym dokumentem wskazującym na pocho-
dzenie prawie całej kolekcji krzeszowickiej6 7 * * * (fig. 79). U dołu spisu znaj-
duje się wzmianka potwierdzająca odbiór pieniędzy, jednak bez wymie-
nienia sumy. Porównania przeprowadzone pomiędzy zabytkami wymie-
nionymi przez Vescovaliego a obiektami znajdującymi się obecnie w Mu-
zeum Narodowym w Krakowie, upoważnia do twierdzenia, że chodzi tu
o jedną i tę samą kolekcję. Lista Vescovaliego, sporządzona w języku włos-
kim, w kilku miejscach jest nieczytelna, a określenia poszczególnych za-
bytków bardzo niedokładne, co utrudniło i niekiedy uniemożliwiło iden-
tyfikację wszystkich obiektów. Vescovali używał bardzo ogólnikowych
określeń np. „relief z puttami”, „putto”, „inny fragment z puttem”, pod-
czas gdy w kolekcji znajduje się szereg reliefów, na których wyobrażone
są amorki. Nie podał również żadnych cech charakterystycznych, a jedy-
nie własne określenia np. „jeden fragment”, „biust”, „figurka”, „frag-
ment reliefu”, „głowa Eskulapa”, „głowa Satyra”, itp. Ponieważ w za-
chowanej kolekcji istnieje po kilka bardzo do siebie podobnych głów,
trudno połączyć każdą z nich z obiektem wyszczególnionym na liście Ves-
covaliego. Zidentyfikować udało się jedynie jedenaście pozycji, ale nawet
ta niewielka liczba pozwala ocenić posiadaną listę jako dokument wska-
zujący na pochodzenie zbioru ".
Obecny stan kolekcji z Krzeszowic wynosi około 120 zabytków, czyli
prawie o 50 pozycji więcej niż zawartych było w liście Vescovaliego. Wy-
nika to jednak z tego, że w Muzeum Narodowym każdy, najmniejszy bo-
4 Arch. Akt Dawnych na Wawelu, Pot. D. 131.
5 Podróż odbywał z żoną, Zofią z Braniokieh, a z okazji wyjazdu wydano w pa-
łacu pod Baranami w Krakowie uroczysty bal kostiumowy dla obywateli Miasta
Krakowa (Arch. Akt Dawnych, Pot. D. 5).
B Arch. Akt Dawnych na Wawelu, Pot. D. 131.
7 Zabytki zidentyfikowane z numerami listy Vescovaliego: (3.) Relief przedsta-
wiający geniusza z zającem, obecnie DMNK Cz. 1887. (6.) Fragment reliefu z przed-
stawieniem jeźdźców na koniach, obecnie DMNK Cz. 2030. (9.) Leżąca nimfa, obecnie
DMNK Cz. 2032. (11.) Bóg rzeki, obecnie DMNK Cz. 2033. (18.) Fragment reliefu
z przedstawieniem Cautesa, obecnie DMNK Cz. 1968. (31.) Relief z wilczycą kapitoliń-
ską, obecnie DMNK Cz. 1990. (37.) Tondo z dwoma postaciami, obecnie DMNK Cz.
2034. (42.) Relief nagrobny z dwoma portretami, obecnie DMNK Cz. 2034. (55.) Posąg
Hermesa, obecnie DMNK Cz. 1971. (69.) Dwa kapitele, obecnie DMNK Cz. 1902 i b.n.
(70.) Posąg Demeter, obecnie DMNK Cz. 1972.
112