114
JADWIGA BEZWIIŃJSKA
Irenę Grabowską, Barbarę Małkiewiczową, Teresę Pocheć-Głowacką
i Janusza Wałka. Autorem scenariusza wystawy i jej komisarzem była
Irena Grabowska. Wystawa była czynna do 23 lipca 1975.
Następnie wystawa ta, zatytułowana Das polnische Portrciit, gościła
w Republice Federalnej Niemiec — w Hamburgu i w Hanowerze pod-
czas obchodzonego tam Tygodnia Polskiego (Die polnische Woche).
W obu tych miastach pokazano nieco mniejszy wybór portretów (81)
niż w Bukareszcie, uzupełniony natomiast niezwykle cennym obiek-
tem wypożyczonym z klasztoru oo Franciszkanów w Krakowie —
portretem biskupa Piotra Tomickiego, wykonanym przez Stanisława
Samostrzelnika w latach 1530—1535. Uroczyste otwarcie ekspozycji zor-
ganizowanej przez Kulturamt der Freien Hanseatischen Stadt Hamburg
w Hamburger Kunsthalle nastąpiło 12 sierpnia 1975. Poprzedziła je
konferencja prasowa oraz audycja radiowa i telewizyjna. Wystawa
była czynna do 7 września, zwiedziło ją 3 900 osób.
Po przewiezieniu do Hanoweru ekspozycję urządzono w salach His-
torisches Museum am Hohen Ufer, gdzie od. 16 września do 26 paź-
dziernika obejrzało ją 18 850 osób. Obu pokazom w RFN towarzyszył
katalog, który m. in. zawierał kalendarium najważniejszych wydarzeń
z dziejów Polski oraz bibliografię polskiego malarstwa portretowego.
Opiekę konserwatorską w czasie transportu, pakowania i urządza-
nia ekspozycji, tak w Rumunii jak i w RFN, sprawowała Anna Nowak-
-Tarnowska.
W roku 1976 Muzeum przygotowało dla Bułgarii wystawę Cetirite
godiśni wremena (Cztery pory roku), którą gościła Izlożbena galerija
w Sofii od 12 do 26 lipca 1976. Na ekspozycję złożyły się 94 prace
polskich malarzy, powstałe w ostatnich stu latach. Celem wystawy
było ukazanie polskiego krajobrazu w scenerii zmieniających się pór
roku. .W pejzażu tym przedstawiono ludzi podczas ich codziennych
zajęć, rozrywek, obrzędów — i w tak ujęty temat wpleciono wątek
czterech okresów życia ludzkiego: narodzin i wczesnej młodości (wios-
na), rozkwitu (lato), dojrzałości (jesień) i starości (zima). Wystawa
składała się z czterech części zatytułowanych nazwami odpowiednich
pór roku. Każdą z nich otwierał odpowiedni obraz: Wiosna Jacka Mal-
czewskiego, Kąpiąca się Tymona Niesiołowskiego, Dziewczyna z owo-
cami Zbigniewa Pronaszki oraz Dziad i baba Tadeusza Makowskiego.
Obrazy w większości stanowiły własność MNK, ekspozycję uzupeł-
niono obiektami ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie i Mu-
zeum Górnośląskiego w Bytomiu. Autorem koncepcji wystawy był
Zdzisław Żygulski, scenariusz i katalog opracowała oraz obowiązki ko-
misarza pełniła Barbara Małkiewiczowa. Oprawę plastyczną ekspozycji
opracował Kirył Wodeniczarow. Opiekę konserwatorską sprawowała
Teresa Maria Marek. Wystawę zwiedziło około 9 000 osób. Pokazano
ją potem w Kielcach, w zmienionej wersji (por. s. 110).
JADWIGA BEZWIIŃJSKA
Irenę Grabowską, Barbarę Małkiewiczową, Teresę Pocheć-Głowacką
i Janusza Wałka. Autorem scenariusza wystawy i jej komisarzem była
Irena Grabowska. Wystawa była czynna do 23 lipca 1975.
Następnie wystawa ta, zatytułowana Das polnische Portrciit, gościła
w Republice Federalnej Niemiec — w Hamburgu i w Hanowerze pod-
czas obchodzonego tam Tygodnia Polskiego (Die polnische Woche).
W obu tych miastach pokazano nieco mniejszy wybór portretów (81)
niż w Bukareszcie, uzupełniony natomiast niezwykle cennym obiek-
tem wypożyczonym z klasztoru oo Franciszkanów w Krakowie —
portretem biskupa Piotra Tomickiego, wykonanym przez Stanisława
Samostrzelnika w latach 1530—1535. Uroczyste otwarcie ekspozycji zor-
ganizowanej przez Kulturamt der Freien Hanseatischen Stadt Hamburg
w Hamburger Kunsthalle nastąpiło 12 sierpnia 1975. Poprzedziła je
konferencja prasowa oraz audycja radiowa i telewizyjna. Wystawa
była czynna do 7 września, zwiedziło ją 3 900 osób.
Po przewiezieniu do Hanoweru ekspozycję urządzono w salach His-
torisches Museum am Hohen Ufer, gdzie od. 16 września do 26 paź-
dziernika obejrzało ją 18 850 osób. Obu pokazom w RFN towarzyszył
katalog, który m. in. zawierał kalendarium najważniejszych wydarzeń
z dziejów Polski oraz bibliografię polskiego malarstwa portretowego.
Opiekę konserwatorską w czasie transportu, pakowania i urządza-
nia ekspozycji, tak w Rumunii jak i w RFN, sprawowała Anna Nowak-
-Tarnowska.
W roku 1976 Muzeum przygotowało dla Bułgarii wystawę Cetirite
godiśni wremena (Cztery pory roku), którą gościła Izlożbena galerija
w Sofii od 12 do 26 lipca 1976. Na ekspozycję złożyły się 94 prace
polskich malarzy, powstałe w ostatnich stu latach. Celem wystawy
było ukazanie polskiego krajobrazu w scenerii zmieniających się pór
roku. .W pejzażu tym przedstawiono ludzi podczas ich codziennych
zajęć, rozrywek, obrzędów — i w tak ujęty temat wpleciono wątek
czterech okresów życia ludzkiego: narodzin i wczesnej młodości (wios-
na), rozkwitu (lato), dojrzałości (jesień) i starości (zima). Wystawa
składała się z czterech części zatytułowanych nazwami odpowiednich
pór roku. Każdą z nich otwierał odpowiedni obraz: Wiosna Jacka Mal-
czewskiego, Kąpiąca się Tymona Niesiołowskiego, Dziewczyna z owo-
cami Zbigniewa Pronaszki oraz Dziad i baba Tadeusza Makowskiego.
Obrazy w większości stanowiły własność MNK, ekspozycję uzupeł-
niono obiektami ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie i Mu-
zeum Górnośląskiego w Bytomiu. Autorem koncepcji wystawy był
Zdzisław Żygulski, scenariusz i katalog opracowała oraz obowiązki ko-
misarza pełniła Barbara Małkiewiczowa. Oprawę plastyczną ekspozycji
opracował Kirył Wodeniczarow. Opiekę konserwatorską sprawowała
Teresa Maria Marek. Wystawę zwiedziło około 9 000 osób. Pokazano
ją potem w Kielcach, w zmienionej wersji (por. s. 110).