(Studia nad sztuką renesansu i baroku, Lublin, 1989)

Wystrój snycerski kościoła pw. Wniebowzięcia NMP

69

pojedynczymi prostymi słupami. Obiegająca chór muzyczny ścianka parape-
towa jest w części środkowej lekko wysunięta falistą linią ku przodowi; opie-
ra się na zredukowanym belkowaniu. W części środkowej ścianki znajduje się
reliefowa kompozycja z instrumentów muzycznych: viola i wiolonczele ze
smyczkami, harfa, róg, trąbka, klarino, dwa kotły z pałkami, dwie partytury
czy też księgi głosowe - wszystko to na tle gałązek palmowych i laurowych.
Po obu stronach umieszczone są po dwie woluty z akantu. Na wysuniętych
ku wschodowi ściankach czołowych widać festony z kwiatów i draperii.
Na chórze muzycznym znajdują się organy: szafa organowa wolno stoją-
ca, późnobarokowa, z kontuarem po lewej stronie. W części górnej znajdują
się trzy nierównej wysokości półwieżyczki z piszczałek, a między nimi, rów-
nież z piszczałek, dwie niskie ścianki. Szafę z obu stron flankują wieżyczki.
Półwieżyczki wsparte są na gierowanym, skromnie profilowanym cokoliku,
podtrzymywanym przez trzy konsole. Półwieżyczki wieńczy zredukowane
belkowanie. Wieżyczki boczne, wyższe od półwieżyczek, przedzielone są
belkowaniem. W obu częściach zdobią je prostokąty: w dolnej części - z wy-
cinanymi ażurowo geometrycznymi wzorami, w górnej zaś - ze stylizowany-
mi kwiatami. Spoza ażurowych wycięć widoczne są drewniane piszczałki.
Całość wieńczy stylizowany, ażurowy krenelaż. Na środkowej półwieżyczce
siedzi putto z uniesionymi nad dwoma kotłami, trzymanymi w rączkach pał-
kami. Putta na niższych półwieżyczkach przysiadły na wolutach: putto z le-
wej strony trzyma w prawej ręce otwartą księgę głosową, putto z prawej -
gra na uniesionym oburącz flecie. Putta na wieżyczkach stoją w tanecznych
Pod chórem muzycznym, z obu stron, umieszczonych jest przy ścianach
po sześć rzędów ławek, koloru ciemnego, na podstawie.
Chrzcielnica (il. 12), z pokrywą i wieńczącą ją złoconą grupą rzeźbiarską,
jest polichromowana na kolor brązowy. Baza jest w kształcie czterech wolut,
wspierających się na dwóch płytkach. Z wolut wyrastają stylizowane liście,
ujmujące od dołu trzon chrzcielnicy. Nad gruszkowatym nodusem z cztere-
ma wolutami znajduje się pierścień o profilu wklęski, oddzielający trzon od
czaszy. Czasza przypominająca swoim kształtem muszlę o brzegach lekko
falujących, uzupełniona jest od góry wargą. Wewnątrz czaszy umieszczona
jest miedziana misa na wodę chrzcielna. Pokrywa ma kształt dzwonu, z pro-
filowanym dolnym pierścieniem. Ścianki czaszy i pokrywy ozdobione są mo-
tywami rocaille. Z boków wystają dwie mosiężne antaby do unoszenia po-
krywy. Umożliwia to metalowy wyciąg. Pokrywę wieńczy grupa rzeźbiarska,
przedstawiająca chrzest Chrystusa w Jordanie, ustawiona na profilowanym
postumencie. Klęczący Jezus, z prawym kolanem opuszczonym nieco poniżej
górnego profilu postumentu, przytrzymuje lewą ręką płaszcz przykrywający
biodra i udo lewej nogi. Reszta ciała jest obnażona. Głowa o podłużnej twa-
rzy i prostym nosie, z falującymi włosami i zarostem, jest lekko pochylona.
Dłoń prawej ręki spoczywa na piersiach. Stojący obok Jan Chrzciciel w pra-