DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48105#0523
- Intro Page
- All related items
- Bibliographic information
- Digitized literature on the "Special collections" of Heidelberg University Library
IX. Antii. Palatinae epp. demonstrativa 513—516. 511
ενζάμενος τάδε Μήνις ό κωμικός. 'Τμίναι.^
ερχεο καε ννμφη καί γαμεοντι, φίλος.’
515. "ΑΔΗΛΟΝ. Α*. Ρ1
Τρεις εβαν αε Χάρετες· <5υ δε δη μία ταΐς τρεβϊ τανταες
5 γέννησης, εν εχωβ’ αί Χάρετες Χάρετα. Mllr.Eli
Ρ 445 516. ΚΡΙΝΑΓΟΡΟΤ.
’Έρδοε την εμα&έν τες, οΛον καε υπ ’Άλπεας άκρας
ληεβταε λαβίαες άμφίκομοε κεφαλαες,
vinculum (έ'^ε-υξεν) misit suum que munus nuptiale versibus istis
illustravit p. 510, 5 έ'σ (sed incerto acc., non έσ) J | ίς
r X
δόμον temere Jac. | έ'ξ εϋξεμε Ppe: ίξ εϋξεμε primo scripserat J,
deinde ΐξευξέ restituit (circumflexum lineola inducens), denique
,v supra ε add. ita, ut accentus minus conspicuus tamen relin-
queretur; έ'ξηρζέν et έξεϋρεν με Herw., frustra tentares εοτεελεν
s. εν οτεΐλεν (vel εν ξεϋξεν) aut ί-πληξίν με 6 νυμφών: ab
Jac scriptum fuisse -φαν non crediderim | &αλάμου6 P
1 πωμεκοΰ. (sc. -κοσ. factum ex κοσ) P | ϋμέναεε (puncta
C) P 3 sqq. P1M 1. Ia c. 40 (εις κάλλος), 4; P1E I 41,4; ep.
exstat in Euphemiana n. 11 (EF 154r, EP 258T: inter IX 126 et
Cougny I 25) 3 άδηλον A* άδ. P1M E; auctori parum sagaci
obversabantur ep. Callimacheum V 145 et Ps.-Plat. IX 506 (cf.
praeterea IX 16, V 194 Meleagrea) | lemma om. PP1, Eu.ph.e-
miana exhibet hoc: εισ γυναίκα λεγομένην Χάρετα 4 cf. V 145,1
τέοοαρες αί Χάριτες, V 194 αε τρεΰΰαϊ Χάρετες, IX 16, 1 τρισσαί
μεν Χάρ. | τρεεΰ εεβϊν (είτίΓ sc. είσΓινΊ Ερ) αί γάρετεβ' ΡΕΕ·Γ·Κ;
αί χάρετεΰ τρεΐβ είΰε' Ρ1Μ·Ε; τρεις εεοεν Χάρ. Jac., τρεις εί'σ’
αί Χάρ. Schneidew.; scripsi τρεις εβαν αί X.: ftres erant ad-
huc Gratiae, quarta nunc accessit (cf. β 21 τρεις δε' ol άλλοι
’έΰαν) | 6υ δε μία PE item que Ρ1Μ; ΰν δη, μία demum
PP(P1E); ΰν δε δη μία Jac., ΰν δ’ η μία (cum coniectura
Planudea αε Χάρ. τρεις είΰε} Reiske | τάΰ (i. e. τάσ Jac ταΐσ
Jpc) Ρ | ταΰταισ ΡΡ1Ε: noli inferre κείναις cl. V 145, 1 ττοτι
γάρ μία ταΐς τρεβϊ κείναες άρτι ■ΛοτεπλάβΟ'η 5 ϊν’
εχωΰ\αμ χ. (ε/ωσι Jac) Ρ, ΐν’ μ^χωσεν αί χ. (ίν’ Lgj cr. ex ίνα)
Ερ εν’ εχωΰεν αί ΕΡ·Κ, ΐν’ ’ίχωβ’ αί (cum Ppc) Ρ1Μ·Ε | cf. V 145,4
(Βερενίκα) άς άτερ οϋδ’ αυταϊ ταί Χάρετες Χάρετες || 6 sqq.
Plan. praetermisit disticha duo priora tamquam parum dilu-
cida ac depravata, sed recepit ultimum auctoris nomine addito:
PlM 1. Ia c. 60 (εις πανούργους}, 1, P1E I 62, 1; v. Crinag. Rub. 39
ενζάμενος τάδε Μήνις ό κωμικός. 'Τμίναι.^
ερχεο καε ννμφη καί γαμεοντι, φίλος.’
515. "ΑΔΗΛΟΝ. Α*. Ρ1
Τρεις εβαν αε Χάρετες· <5υ δε δη μία ταΐς τρεβϊ τανταες
5 γέννησης, εν εχωβ’ αί Χάρετες Χάρετα. Mllr.Eli
Ρ 445 516. ΚΡΙΝΑΓΟΡΟΤ.
’Έρδοε την εμα&έν τες, οΛον καε υπ ’Άλπεας άκρας
ληεβταε λαβίαες άμφίκομοε κεφαλαες,
vinculum (έ'^ε-υξεν) misit suum que munus nuptiale versibus istis
illustravit p. 510, 5 έ'σ (sed incerto acc., non έσ) J | ίς
r X
δόμον temere Jac. | έ'ξ εϋξεμε Ppe: ίξ εϋξεμε primo scripserat J,
deinde ΐξευξέ restituit (circumflexum lineola inducens), denique
,v supra ε add. ita, ut accentus minus conspicuus tamen relin-
queretur; έ'ξηρζέν et έξεϋρεν με Herw., frustra tentares εοτεελεν
s. εν οτεΐλεν (vel εν ξεϋξεν) aut ί-πληξίν με 6 νυμφών: ab
Jac scriptum fuisse -φαν non crediderim | &αλάμου6 P
1 πωμεκοΰ. (sc. -κοσ. factum ex κοσ) P | ϋμέναεε (puncta
C) P 3 sqq. P1M 1. Ia c. 40 (εις κάλλος), 4; P1E I 41,4; ep.
exstat in Euphemiana n. 11 (EF 154r, EP 258T: inter IX 126 et
Cougny I 25) 3 άδηλον A* άδ. P1M E; auctori parum sagaci
obversabantur ep. Callimacheum V 145 et Ps.-Plat. IX 506 (cf.
praeterea IX 16, V 194 Meleagrea) | lemma om. PP1, Eu.ph.e-
miana exhibet hoc: εισ γυναίκα λεγομένην Χάρετα 4 cf. V 145,1
τέοοαρες αί Χάριτες, V 194 αε τρεΰΰαϊ Χάρετες, IX 16, 1 τρισσαί
μεν Χάρ. | τρεεΰ εεβϊν (είτίΓ sc. είσΓινΊ Ερ) αί γάρετεβ' ΡΕΕ·Γ·Κ;
αί χάρετεΰ τρεΐβ είΰε' Ρ1Μ·Ε; τρεις εεοεν Χάρ. Jac., τρεις εί'σ’
αί Χάρ. Schneidew.; scripsi τρεις εβαν αί X.: ftres erant ad-
huc Gratiae, quarta nunc accessit (cf. β 21 τρεις δε' ol άλλοι
’έΰαν) | 6υ δε μία PE item que Ρ1Μ; ΰν δη, μία demum
PP(P1E); ΰν δε δη μία Jac., ΰν δ’ η μία (cum coniectura
Planudea αε Χάρ. τρεις είΰε} Reiske | τάΰ (i. e. τάσ Jac ταΐσ
Jpc) Ρ | ταΰταισ ΡΡ1Ε: noli inferre κείναις cl. V 145, 1 ττοτι
γάρ μία ταΐς τρεβϊ κείναες άρτι ■ΛοτεπλάβΟ'η 5 ϊν’
εχωΰ\αμ χ. (ε/ωσι Jac) Ρ, ΐν’ μ^χωσεν αί χ. (ίν’ Lgj cr. ex ίνα)
Ερ εν’ εχωΰεν αί ΕΡ·Κ, ΐν’ ’ίχωβ’ αί (cum Ppc) Ρ1Μ·Ε | cf. V 145,4
(Βερενίκα) άς άτερ οϋδ’ αυταϊ ταί Χάρετες Χάρετες || 6 sqq.
Plan. praetermisit disticha duo priora tamquam parum dilu-
cida ac depravata, sed recepit ultimum auctoris nomine addito:
PlM 1. Ia c. 60 (εις πανούργους}, 1, P1E I 62, 1; v. Crinag. Rub. 39