DOI Artikel:
Daszewski, Wiktor Andrzej; Kołątaj, Wojciech: Wstępny raport z wykopalisk Polskiej Misji archeologicznej w Palmyrze w 1968 r.
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26180#0076
Wiktor A. Daszewski, Wojciech Kołątaj
WSTĘPNY RAPORT Z WYKOPALISK POLSKIEJ MISJI ARCHEOLO-
GICZNEJ W PALMYRZE w 1968 r.
Polska Misja Archeologiczna, pod kierownictwem prof. dr Kazimierza
Michałowskiego prowadziła prace badawcze na terenie Obozu Dioklecjana
w Palmyrze w 1968 r. od dnia 7 września do 1 października1. Zadaniem tego-
rocznej kampanii było odsłonięcie północnego i ewentualnie zachodniego
muru tzw. Świątyni Sztandarów, zbadanie ich posadowienia oraz relacji
tego ostatniego względem towarzyszących fragmentów innych obiektów
architektonicznych. Do zadań tych dodano również zbadanie akweduktu
biegnącego pod Świątynią, a szczególnie jego wlotu i wylotu z budowli, jak
również oczyszczenie dalszych części ściany południowej Świątyni, a zwłaszcza
odsłonięcie zwaliska bloków z tej strony, celem ich inwentaryzacji.
Prace rozpoczęły się od poszerzenia wykopu z roku 1967 znajdującego
się w narożniku północno-wschodnim budowli (fig. 1). Wykop ten, pierwotnie
szeroki na 2 metry powiększono do 6,5 m i kontynuowano wzdłuż muru
ściany północnej, na pełnej jej długości. Po usunięciu wyższych warstw
składających się z gruzu zmieszanego z ziemią odkryto dolne partie zwaliska
bloków pochodzących niewątpliwie z północnej ściany. Wśród bloków znajdowa-
ło się kilka dekorowanych fragmentów. Bloki te po inwentaryzacji przesunięto
tak, aby umożliwić kontynuowanie badań niższych warstw. W sumie osiągnięto
poziom dolnych partii fundamentów ścianje Badania te umożliwiły stwier-
dzenie, że ściana północna Świątyni została posadowiona na nie zniwelowa-
nym zboczu tak, że różnica poziomu narożnika północno-wschodniego
i północno-zachodniego dochodzi do 3,5 m. W czasie usuwania gruzowiska
zalegającego w pobliżu ściany północnej natrafiono na resztki konstrukcji
należących do okresu bizantyjskiego (fig. 2). Inne partie tych murów dostawione
1 Misja pracowała w składzie: Wiktor A. Daszewski, Wojciech Kołątaj, Małgorzata
Martens i Waldemar Jerke. Z ramienia Departamentu Starożytności delegowany był
p. Khaled Assad.
69
WSTĘPNY RAPORT Z WYKOPALISK POLSKIEJ MISJI ARCHEOLO-
GICZNEJ W PALMYRZE w 1968 r.
Polska Misja Archeologiczna, pod kierownictwem prof. dr Kazimierza
Michałowskiego prowadziła prace badawcze na terenie Obozu Dioklecjana
w Palmyrze w 1968 r. od dnia 7 września do 1 października1. Zadaniem tego-
rocznej kampanii było odsłonięcie północnego i ewentualnie zachodniego
muru tzw. Świątyni Sztandarów, zbadanie ich posadowienia oraz relacji
tego ostatniego względem towarzyszących fragmentów innych obiektów
architektonicznych. Do zadań tych dodano również zbadanie akweduktu
biegnącego pod Świątynią, a szczególnie jego wlotu i wylotu z budowli, jak
również oczyszczenie dalszych części ściany południowej Świątyni, a zwłaszcza
odsłonięcie zwaliska bloków z tej strony, celem ich inwentaryzacji.
Prace rozpoczęły się od poszerzenia wykopu z roku 1967 znajdującego
się w narożniku północno-wschodnim budowli (fig. 1). Wykop ten, pierwotnie
szeroki na 2 metry powiększono do 6,5 m i kontynuowano wzdłuż muru
ściany północnej, na pełnej jej długości. Po usunięciu wyższych warstw
składających się z gruzu zmieszanego z ziemią odkryto dolne partie zwaliska
bloków pochodzących niewątpliwie z północnej ściany. Wśród bloków znajdowa-
ło się kilka dekorowanych fragmentów. Bloki te po inwentaryzacji przesunięto
tak, aby umożliwić kontynuowanie badań niższych warstw. W sumie osiągnięto
poziom dolnych partii fundamentów ścianje Badania te umożliwiły stwier-
dzenie, że ściana północna Świątyni została posadowiona na nie zniwelowa-
nym zboczu tak, że różnica poziomu narożnika północno-wschodniego
i północno-zachodniego dochodzi do 3,5 m. W czasie usuwania gruzowiska
zalegającego w pobliżu ściany północnej natrafiono na resztki konstrukcji
należących do okresu bizantyjskiego (fig. 2). Inne partie tych murów dostawione
1 Misja pracowała w składzie: Wiktor A. Daszewski, Wojciech Kołątaj, Małgorzata
Martens i Waldemar Jerke. Z ramienia Departamentu Starożytności delegowany był
p. Khaled Assad.
69