DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.28114#0016
IO
nor pro Condirionato negativo nequit habere id, quod major habuit pro
Conditione acffirmante. Si Membra Syllogismi disjunctivi lincte sint op-
posita ; uno pofito tolluntur reliqua, & his sublatis illud ponendum.
IV. Qui reliqui sunt Syllogismi compositi, ferme hypothetici & dis-
junctivi Legibus adslringuntur.
s 2. Enthymema est Argumentatio duabus conslans Propofitionibus, qua-
rum secunda ex priore deducitur. Ubi Syllogismi prasmissis mox additur
Ratio, Epicherema consurgit. Utriusque Leges coram dabimus.
53. Sorites Argumentationis Genus est, pluribus conflans Propolitio-
nibus ea Lege conglobatis , ut Prasdicatum prascedentis continuo fiat
Subjectum siibsequentis, dum Subjectum primae jungatur Praedicato ul-
timae, Alius categorematicus s. fimplex est, alius hypotheticus. Ejus Re-
gula haec est: Propositiones omnes ultimam inter primamque interjeci te
fint univerfales. Quo Pacto in Syllogismos ordinarios Sorites solvendus
sitj eum, qui noscere cupiet, edocebimus.
s4. Argumentatio , quas disjunftivo conslat antecedente, ita, ut ex
lingulis Membris disjunctis aliquid contra Adversarium concludatur, di-
citur pro Membrorum Numero Dilemma, Trilemma, Fetralemma &c.
Viriosum esse hoc argumentandi Genus ex triplici Capite potesl. I. Si
Membra non ftrifte opposita elabendi Locum Adversario relinquant.
II. Si e Membro quodam id concludatur, quod neceslaria Consecutione
inde non fluit. III. Si reciprocum sit, ut in arguentem ipsum facile re-
torqueri pollir, quale illud Protagoras contra Evathlum Discipulum, de
quo Geli. L. j-. C, 10.
f f. Induci io ea argumentandi Forma dicitur, ubi, quod de lingulis
inferioribus adfirmarum negatumve est, de superiori universe concludi-
tur, de qua haec tenenda sunt: I. Inductio sit completa. II. Si Experi-
menta crebro & diversimode capta conslanter evincunt, Attributum ali-
quod Rei convenire; id competere omnibus ad eandem Cladem perti-
nentibus recte concluditur, tametsi omnia singillatim neque an tp er
censeri.
56. Exemplum est Argumentatio , in qua simile ex simili infertur.
Hoc Argumentum ut Robur obtineat 3 eadem sit Ratio pro antecedente,
quae pro consequente.
S7'
nor pro Condirionato negativo nequit habere id, quod major habuit pro
Conditione acffirmante. Si Membra Syllogismi disjunctivi lincte sint op-
posita ; uno pofito tolluntur reliqua, & his sublatis illud ponendum.
IV. Qui reliqui sunt Syllogismi compositi, ferme hypothetici & dis-
junctivi Legibus adslringuntur.
s 2. Enthymema est Argumentatio duabus conslans Propofitionibus, qua-
rum secunda ex priore deducitur. Ubi Syllogismi prasmissis mox additur
Ratio, Epicherema consurgit. Utriusque Leges coram dabimus.
53. Sorites Argumentationis Genus est, pluribus conflans Propolitio-
nibus ea Lege conglobatis , ut Prasdicatum prascedentis continuo fiat
Subjectum siibsequentis, dum Subjectum primae jungatur Praedicato ul-
timae, Alius categorematicus s. fimplex est, alius hypotheticus. Ejus Re-
gula haec est: Propositiones omnes ultimam inter primamque interjeci te
fint univerfales. Quo Pacto in Syllogismos ordinarios Sorites solvendus
sitj eum, qui noscere cupiet, edocebimus.
s4. Argumentatio , quas disjunftivo conslat antecedente, ita, ut ex
lingulis Membris disjunctis aliquid contra Adversarium concludatur, di-
citur pro Membrorum Numero Dilemma, Trilemma, Fetralemma &c.
Viriosum esse hoc argumentandi Genus ex triplici Capite potesl. I. Si
Membra non ftrifte opposita elabendi Locum Adversario relinquant.
II. Si e Membro quodam id concludatur, quod neceslaria Consecutione
inde non fluit. III. Si reciprocum sit, ut in arguentem ipsum facile re-
torqueri pollir, quale illud Protagoras contra Evathlum Discipulum, de
quo Geli. L. j-. C, 10.
f f. Induci io ea argumentandi Forma dicitur, ubi, quod de lingulis
inferioribus adfirmarum negatumve est, de superiori universe concludi-
tur, de qua haec tenenda sunt: I. Inductio sit completa. II. Si Experi-
menta crebro & diversimode capta conslanter evincunt, Attributum ali-
quod Rei convenire; id competere omnibus ad eandem Cladem perti-
nentibus recte concluditur, tametsi omnia singillatim neque an tp er
censeri.
56. Exemplum est Argumentatio , in qua simile ex simili infertur.
Hoc Argumentum ut Robur obtineat 3 eadem sit Ratio pro antecedente,
quae pro consequente.
S7'