Sylloge commentationum theologicarum (3.1802)

114

JFoif: de latinitate ecctejiajl.
quibus instructi deinde religionem a depranandi
vel insestandi profanorum et peruerse sentienti-
uai libidine vindicarent. De quo quidem edicto,
a Socrate scholastico k), Sozomeko 1),
aliisque commemorato, et in ipsius Ivliahi,
quae supersunt, epistolis m) reperiundo, vtique
merentur consuli, qui data opera exposuerunt,
Xac. Gothofredo n), itemque Io. Alb Fa-
bricio e) laudati. Non omnino quidem lulia-
nus Christianis interdixerat, ne studia humani-
tatis tractarent, veteresque auctores explicari
audirent, quod vidi Viros quosdam eruditos, in
his Heineccivm p), siatuisse: led eius rei dis-
ciplinam tantum e schoiis Chrhlianorum proscri-
ptam volebat, vti rectius et ad verba Sozomeni
1, c. exactius tradit Bachivs q), cum ille non
nili
k) Histor. Eccles. lib. III. cap. 16.
i) Histor. Eccles. lib. V. cap. i8.
m) Epist. XLII. pag. 422. edit. Lips. Spanhem.
n) Ad leg. Cod. 5. de Medie, et Professt quae et ipsa
luliani lex, amplificandae ornandaeque doctrinae
patrocinium mitissimis verbis mentita, non alio re-
spicit, quatn ad illud Ipfius institutum , quo Chri-
stianos Sopiiistas, Rhetores atque adeo Medicos
muneribus publicis submotos vel exclusos cuperef,
vti recte monuit Baronivs.
o) In biblioth. graec. Vol. VII. pag. 77. et in Lite.
Eaangel. pag. 303. vbi et huius edicti verba inserta
leguntur.
p) In Histor. Inr. lib. I. cap. V. £. 373.
q) Libr. laudato pag. 512.