Sylloge commentationum theologicarum (5.1804)

loci i Cor. XV*

3i

seripsit Staeudlinws, Theologus Goftingensis
snbtilissimus, Progr. de mortis lesu consilio et
grauitate. Gottingae 1794. Huic respondit
Loefflerus in duabus commentationibus Liber die
kirchl Genugthuungslehre Ziillichau 1796. 8.
Huius postea seritentiam vberius explicauit et
defendit Paulus, Theologus Ienensis eruditissi-
mus, tribus commentationibus im Neuen theol,
Journal Tom. VI. N. 1. 3. et 4., quae lectu
digniilimae sunt d).
V. 4. Ksira t«? ygaCpag. Cohaeret cum
, non cum TParj etc., nam de hoc
nihil est in jes. LIII. Ceterum haec fuit ratio
docendi illorum temporum communis, vt omnia,
quae Christo , multa pro nobis perpello, acci-
diffent, locis V- T. firmarent. Inprimis haec
est apostolorum ratio, vt cum velint demonstra-
re, I. C. esse mortuum, neque eius mortem ob-
stare, quin verus sitMessias, vtantur locis V. T.
Eadem ratione Iesus ipse vsus est in disputatione
cum discipulis Emauntrcis. v. Luc. XXIV. cll.
Act. II.
V. 5* tcu£ dtodexoi. Nonnulli cdd. habent:
Toig evhxot, quam lectionem probant quidam
propter locos Marci XVI, 14. et Luc. XXIV,
33*
d) 1, IV. Scsimid de notione biblica remijssionis pecca-
torum i n Pauli neupm theolog. Journal «797. sect. r.
n. j. Prolusiones, quae particulam libelli secun-
dam et tertiam complectuntur, prodierunt. lenae
1795. et 97.