DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.8503#0109
Έϋθτις και δπλα
95
περιγραφής και τον τρόπον τοΟ πολεμεϊν και τους πολέμους
καθόλου της εποχής εκείνης- το άγγεΐον βεβαίως δεν δύναται
νά όνομασΟή έ'ξοχον καλλιτεχνικών έργον' και όμως πόσον βα-
θέως αίσθανόμεθα έξ αυτοΟ και σήμερον ακόμη τον ώαον των
τότε πολέμων χαρακτήρα, πόσον σαφώς δηλοΟται εν αυτω, δτι
δεν έμάχοντο τότε στρατοί κατά στρατών, άλλα λαοί κατά
λαών και δτι έμάχοντο μέχρι τελείας έξοντώσεως του ενός έκ
τών δύο ! Αί αϊτίαι τών ερίδων δεν ήσαν εξ ανάγκης πάντοτε
σπουδαΐαι, και τούτο είναι πάλιν χαρακτηριστικών της όλης
καταστάσεως" διά ν' άνάψη Ό πόλεμος, ήρκει τ..γ. ή άρπαγή
προβάτων τινών ή βοών από ομόρου πόλεως, το τέλος του ό'μως
ήτο σχεδόν πάντοτε φοβερόν' οί επί του αργυρού" αγγείου άν-
δρες μάχονται, ώς δηλοϊ ή γυμνότης των, μετά λύσσης ήμια-
γρίων, διότι γνωρίζουν δτι πρέπει ή νά νικήσωσιν ή ν άποΟά-
^ωσιν' άλλως ή Οά τούς σφάςωσιν ώς κτήνη οί νικηταί ή θά
τούς πωλήσωσιν ώς άνδράποδα. Αί ο έπι τών πύργων γυναίκες
οώσιν ένΟαρρύνουσαι αυτούς και οούρονται και χειρονομοΰ'σιν
ώς μαινόμεναι, διότι ήξεύρουν καλώς την μοϊράν των,έάν ή πό-
λις κυριευΟη' άφοΰ σφαγώσιν οί τε υίοί και οί άνδρες των,άφοΟ
ή πατρίς των καταστραφη διά του πυρός,αύται μετά τών θυγα-
τέρων των θ' άκολουΟήσωσιν ώς δουλαι τούς άγερώχους νικη-
τάς και Οά ύποφέρωσιν έν τω οίκω-των μυρίας σκληρότητας και
ταπεινώσεις" ταΰτα ήσαν κατά τον Φοίνικα ( Ίλ. I, 592 έξ.) τά
κηδε', οσ' άνΟρώποισι κέλει τών αστυ άλώτ,'
άνδρας ρ.έν κτείνουσι, πολιν δε' τε πϋρ άρ;αΟϋνει,
τέκνα δέ τ' άλλοι άγουσι βαΟυζώνους τε γυναίκας.
95
περιγραφής και τον τρόπον τοΟ πολεμεϊν και τους πολέμους
καθόλου της εποχής εκείνης- το άγγεΐον βεβαίως δεν δύναται
νά όνομασΟή έ'ξοχον καλλιτεχνικών έργον' και όμως πόσον βα-
θέως αίσθανόμεθα έξ αυτοΟ και σήμερον ακόμη τον ώαον των
τότε πολέμων χαρακτήρα, πόσον σαφώς δηλοΟται εν αυτω, δτι
δεν έμάχοντο τότε στρατοί κατά στρατών, άλλα λαοί κατά
λαών και δτι έμάχοντο μέχρι τελείας έξοντώσεως του ενός έκ
τών δύο ! Αί αϊτίαι τών ερίδων δεν ήσαν εξ ανάγκης πάντοτε
σπουδαΐαι, και τούτο είναι πάλιν χαρακτηριστικών της όλης
καταστάσεως" διά ν' άνάψη Ό πόλεμος, ήρκει τ..γ. ή άρπαγή
προβάτων τινών ή βοών από ομόρου πόλεως, το τέλος του ό'μως
ήτο σχεδόν πάντοτε φοβερόν' οί επί του αργυρού" αγγείου άν-
δρες μάχονται, ώς δηλοϊ ή γυμνότης των, μετά λύσσης ήμια-
γρίων, διότι γνωρίζουν δτι πρέπει ή νά νικήσωσιν ή ν άποΟά-
^ωσιν' άλλως ή Οά τούς σφάςωσιν ώς κτήνη οί νικηταί ή θά
τούς πωλήσωσιν ώς άνδράποδα. Αί ο έπι τών πύργων γυναίκες
οώσιν ένΟαρρύνουσαι αυτούς και οούρονται και χειρονομοΰ'σιν
ώς μαινόμεναι, διότι ήξεύρουν καλώς την μοϊράν των,έάν ή πό-
λις κυριευΟη' άφοΰ σφαγώσιν οί τε υίοί και οί άνδρες των,άφοΟ
ή πατρίς των καταστραφη διά του πυρός,αύται μετά τών θυγα-
τέρων των θ' άκολουΟήσωσιν ώς δουλαι τούς άγερώχους νικη-
τάς και Οά ύποφέρωσιν έν τω οίκω-των μυρίας σκληρότητας και
ταπεινώσεις" ταΰτα ήσαν κατά τον Φοίνικα ( Ίλ. I, 592 έξ.) τά
κηδε', οσ' άνΟρώποισι κέλει τών αστυ άλώτ,'
άνδρας ρ.έν κτείνουσι, πολιν δε' τε πϋρ άρ;αΟϋνει,
τέκνα δέ τ' άλλοι άγουσι βαΟυζώνους τε γυναίκας.