Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Verheyen, Philip
Corporis humani anatomiae liber ...: in quo tam veterum, quam recentiorum anatomicorum inventa ; methodo nova & intellectu facillima describuntur, ac tabulis aeneis repraesentantur (Band 1) — Brüssel, 1710

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.14131#0335

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Traft.IV. Cap.XVIIL deOfe' Lwgit*. zyi
culo biventri maxillse. Egreditur interius ex infimo margine maxillas in- tab.xxix,
ferioris, atque in ossis balim terminatur g. Ap.pellatur hoc par Genio-hyoi- \^GmK ZJS-
deum (genewn etenim mentum ngnincat ) & contormiter latme Mento-bir Meuto-bi-
corneum. Sed quia etiam par sequens orituf ab illa maxillas parte , quse corrieus.
mentum constituit, illud quoque vocatur Geni-hyoideum, seuMenio-bicot- ^eus°obua~
neum. Unde distinfitionis gratia Quartum par cognominatur re£tum\ ter- qUUS#
tiumquod modo descripsimus,. obliquum. Trahit Os hyoVdes lateraliter
verstts anteriora sursum.
Quartum par videri nequit niii praecedente remoto , sub quo interius ab Restus.
rpsa maxilla emergit principio angustiori; tendit ad medium Osiis hyoVdis,
quod^ versus anteriora sursum trahit h.
Quintum par gracile ac teres- pullulat ex appendice styloVde ossis tempo-
ris, & cornua ossis hyoVdis, eo loco ubi ba(i anne&untur, ample&itur f, f
Unde vocitatur Stylo-hyoideum Stylo-bicorneum; alii, qui partem , in quam styLo-bicof-
desinis exa6tius delignare volunt , illud Stylo - ceratohyoides seu Stylo - cornu- neus- styio-
hyoider nommznt. hyoideus.
Usus Ossis bicorne est , primo utfit bafis lingucs. 2. Ut per ejus motum usus osils
lingua etiara aliquatenus moveatur. 3. Ut ab eo oriantur mufculi qnidam Un* liugus.
gua & laryngis.
GAP U T\ XIX, $
^De Lingita,
Llnguos magnitudo , figura, situs & usus, utpote cuilibet nota , non
egent descriptione.
Conne£h'tur Lingua posterius faucibus , Iaryngi , & Ossi bicorni sive Connexio,
hyoidi : inferius maxillao inferiori mediantibus musculis & proprio liga- ijngus.
mento membranoso , quod nonnunquam ita antrorsum protenditur, ut
Linguse motum & loquelam impediens, diiseclione opus habeat.
Componitur Lingua pro majori parte ex Musculis : quibus accedunt Lingua quv-
Glandulx, Vasa ac Tunica crassa Linguse exterius obducta, per cujus me- bus fxirtibus^
dium linea depresfa seeundum> longitudinem excurrit mediarm Hyppocraticoultat-
appellata.
Ut vero iingulas partes in Lingua specialiter notanda: penitus examinen-
tur, illa ori excipienda est!, adeoque musculi, quorurn ope~vicinis alliga^
turpartibus, disiecandi.
In numero musculorum Linguas Authores multum disfentiunt : etenim
alsquimon nisi quatuor illorum paria, alii quinque, fex describunt: qu«
difseremia provenit partim ex co quod alii aliis in sejungendis musculis
curiosiores fmt exacTioresve ; partim quia nonnulli musculos Linguse ad
os hyoVdes trans-ferunt. Ego hic , prout In figurarum prototypo sese d>»
tulere ■
 
Annotationen