Verheyen, Philip: Corporis humani anatomiae liber ...: in quo tam veterum, quam recentiorum anatomicorum inventa ; methodo nova & intellectu facillima describuntur, ac tabulis aeneis repraesentantur (Band 1) (Brüssel, 1710)

TraB.V. Caf. VIII. deVertebris. 309
partictflare est, nisi quod majores sint, spinam habeant magis acutam , & TA- xxxn.
singulis singulse costse inarticulentur. In ultima quoque notare lieet quod p^INjA ll&
ejus spina ipsi fere perpendiculariter iniistat , ubi prsecedentium multum
deorsum inclinantur.
Lumborum Vertebrse quinque , 20. 24. rarissime sex , crastissimse sunt
&: maximae inter legitimas. Harum prima cum ultima dorsals, & omnes
inter se laxius conjunguntur, liberiusque moventur quam prsecedentes, ut fa-
cilius inclinemur ad terram. Processiis illarum transversi longiores sunt :
spinae vero crassiores & latiores ; quia majori robOre iis opus cst pro liga-
mentorum musculorumque validiorum connexione.
Usus legitimarum vertebrarum est primo ejfe pro majori partc bafim tpfim
trunci a capite usque ad Os sacrum, ipsumque caput, coflas, acpartesmol-
les adjacentes fuflentare ,2. Dare tranfttumfpinali rnedulla & nervis inde egre-
dientibui. 3. Suis procejfibus excepiendo musculorurn iendines, motum plurima-
rum partium facilitare.
C A P U T IX.
^De Vertebris fpuriis , adebque de Osfe facro ,
& de Ojfe Qoccygis:
VErtebrse spuriae proxime sequuntur legitimas constituuntque Os sacrum °s saemto,
A, b. verilimiliter ita diclum quia subjacet partibus obsccenis , quce
tanquam res sacrae occultantur. Plures autem Authores existimant nomen
istud ob magnitudinem diclo Ossi impositum j quia magnum , ut aiunt ,
Antiqui facrum appellare consuevernnt,
Spurias Vertebras voco Osisa illa , quoniam sigura & connexione ali- Vertebrac
quatenus aemulantur veras Vertebras, & interim in adultis ita firmiter con- *phuar-
necluntur ut unicum Os constituant, remanentibus tamen notabilibus di-
stinctioriis vestigiis, longe magis in interna, quam in externa facie conspi-
cuis. In infantibus satis distincla sunt, & laxe inter se conjuncta.
Dicunt passim Authores Os sacrum constare srequentius quinque Osii- Eoram nu-
bus ( qu3e Vertebrse spuriae sunt ) aliquando fex : Prout, inquit Spige- merus.
lius , coccygis Os , vel quatuor in fe continet , vel ex tribus tantum componi-
iur. Ast suspicor ego illam diversitatem non tam provenisiTe ex diverso
numero OssTum , quse continentur in Osse coccygis ; quam ex diverso nu-
mero, quem in eo statuerunt primi Authores Anatomici : sic ut iili, qui
huie Om attribuerint quatuor Olsa, non invenerint nisi quinque Vertebras
spurias Os.sacrum constituentes; sex vero, qui Ossl coccygis tantum tria
Ossicula adscripserunt.. Sed de hac re plura paulo inferius , ubi de Oste
coccygis sum acturus.
Figura Ossis sacri est triangularis, basi sursum spec~hnte admodum lata.
Q q 3 Si.quir