De Applicatione.
787
iudicatio sup-
liam, silat
twuenduuw
judice vide*
e Jocum ha*
L1TEU
nempe p»
iodo sub Sei-
t diretle, irn>
'm & remote
»Uter di cotl>
imitut untnffl
mediate & p
: hoc sanc mo*
jnguitur. M*
Latior ts*
[i quia nempe
, quem Setino*
facile,
tn[M videtur irt
. ut dicatur esie
gnoscitut.r
\td^
Liter a e, (vel quoque Verbalis & Potentialis,)
potest appellari: vel csie Sermonis speSlati ex Inten-
tione Sermocimntis, quo cognoscitur, quid Verba si-
gnificent ex loquentis deflmatione; & hic ipse est, qui
SbNSvs Liter a lis, (vel quoque Mentalis &
Admlii») potest appellari. Ast hic porro eft vel
direUe, immediate & proxime intentus, qui potest di-
ci Senfus Literalts Patens: vel tndiretie, mediate
$ ' - f.' . . ' i i
& rewie intentus, qui potest dici Senfus Literalis
Latens» live Mysticvs. Neque tamen haec
costra sententia pugnat cum recepto AXIOMATE,
quod Senfus Literahs femper & ubique non nisi unus
debeat agnofei. Agnosco enim & ipse, quod verum
hoc sit de Senfu Literali ftri&ius accepto feu imme-
diato -s itemque, quod omnis Literahs Senfus etiam
eatenus sit unus, quatenus nempe pet unumquem-
que Sermonem non nisi certum aliquid, & a Sermo-
unante intentum, eoque unum quid significatur: fed
potest tamen & Myshcum quid una sub eo compre-
hendi. Non enim cum Vnitate Sensus Literalis in
latitudine accepti necesiTario conjundfca eft Simplicitas:
potestque proinde hoc respe&u unus fecundum in-
tentionem Sensus quandoque esie duplex secundum
complexionem •> perinde, ut tinum formaliter Volu-
men eatenus potest materialiter vocari duplex, qua-
tenus duo diversi Libri vel Tra&atus in ejus Fmtate
sant compadi. Denique de Senfu Liter a & Laterali
hoc etiam notari velim, quod hi duo abslrathve qui-
dem & sormaliter semper sint inter se diversi *, con-
eretive autem & materialiter possint aliquando esic
‘idem: cum non repugnet, ut Sermonis &, ex sese
& ex Intentione Sermocmantis sit eadem significatio.
Ddd X CXIX»