DOI Artikel:
Keramopulos, Antōnios D.: Mykēnaïkoi taphoi en Aiginēi kai en Thēbais
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0122
223
Μυκηναϊκοί τάφοι: β') έν Θήβαις' υπό Α. Δ. Κεραμοπονλλον.
224
έν ω το ένδον σώμα είνε έρυθρωπόν έ'ντονον), των
λαβών το σώμα άνευ αυλακών ήτοι κυλινδρικόν,
πους του άγγείου στενός. Το κόσμημα είνε ώς το
τοΰ 2 κατ' άρχήν, άλλα λεπτότερον, άμελέστερον
και μόνον έν μια ζώνη ευρεία έκτεινομένη έφ'ολο-
κλήρου σχεδόν της κοιλίας και του ώμου τοΰ άγ-
γείου.
4) Πίν. 10,2, δψ. 0'35, πηλός ώχροπράσινος,
λαβα! ώς τοΰ 1 και 2, πους στενός. Ή διακόσμησις
είνε ή πολυπλοκωτάτη κα! κομψότατη σχηματο-
ποίηση άνθεμόεντος κοσμήματος έκ φύλλων καρ-
διομάρφων, ίσως κισσοΟ 1, εν έδάφει καταστίκτω 2.
Τό άνθος ή φύλλον επαναλαμβάνεται τετράκις περί
τό άγγεΐον (πίν. 10, 2α) 3.
ο) Πίν. 9, 1, ΰψ. 0 255, πηλός ώχροπράσινος,
λαβα! ώς του 4. Μεταξύ αύτών ζώναι περιφερικά!
έκ δύο γραμμών εκάστη, μεταξύ δε των ζωνών,
του ποδός και του λαιμοΟ συστήματα λεπτών
γραμμών (5-8) γωνιωδώς διατεταγμένα και άπο-
μιμούμενα προφανώς δερματόπλεγμα ή μάλλον
χορτόπλεγμα. Τοΰτο δεικνύει, ό'τι έν τω καθ' ήμέ-
ραν βίω ύπήρχε τοιαύτη μέθοδος προφυλάξεως τών
αγγείων τούτων, όντων βεβαίως πολυτίμων τοΰτο
καταφαίνεται και έκ τών δύο ζευγών οπών έπϊ της
κοιλίας τοΰ άγγείου τούτου, προωρισμένων προς
σύνοεσιν άποθραυσθέντος τεμαχίου ή άπλής ρω-
γμής αύτοΰ δια μολύβδου. Έν μια οπή σώζεται
μικρόν τεμάχιον μολύβδου. Ή συγκόλλησις αύτη
δεικνύει συγχρόνως, ό'τι δέν πρέπει να ύπολάβωμεν
τον τάφον ώς βασιλικάν, έπειδή τοΰτο θά ήτο γλι-
σχρότης άναξία βασιλέων, έν ώ είνε προσήκουσα
οικονομία εύπορων πολιτών. Έν Δήλω άποκαλύ-
πτουσι νυν αί άνασκαφαι οικιών πολλά ούτως έπε-
σκευασμένα άγγεΐα βεβλαμμένα νεώτερα. Παρα-
πλήσιας διακοσμήσεως άγγεΐα ευρέθησαν έν Αϊγίνη
και έν Κνωσώ 4.
1 Η311 έ. α. 37 εξ. Κουρουνιώτης Άρχ. Έφ. 1906, 236.
2 Τό κατάστικτον έδαφος είνε σύνηθες είς τά πρώιμα μυκηναϊκά
άγγεΐα. Πρβ. ΜπΙΙβΓ. Αίίιβη. Μίίί. 1909 σ. 309.
3 "Ομοιον άγγεΐον ευρέθη έν τω Β θολωτω τάφω του Θορικού, άπο-
κείμενον δπ' άριβ. 3693 έν τη μυκηναϊκή συλλογή τοΰ έν Αθήναις
Εθνικού μουσείου υπό τήν θήκην 75, πρβ. 81&Ϊ8 ΟθΙΙ. ηΐΊ/βέ?1.
134 (μετ' αΰτοΰ ευρέθη και τό Άρχ.'Εφ. 1895 πίν. 11, 1), έτερα δέ
έν Πύλω, ΜΪΪΙΙθΓ ε. α. 305 έξ. πίν. XVIII, XIX.
4 Στάης Άρχ.'Εφ. 1895 πίν. 10, πρβ. σ. 255-6 και τάς αυτόθι
παραπομπάς, προσέτι δε ΗδΐΊΙΘδ Ότς/βίοΐΐ. ά. ΜΙΛ. ΚΐΙΊΙΒί. 260
ίξ. 285 έξ. Β8Α, VII 66 Βιιιτο\ν3 ε. 'ά, 63.
6) Πίν. 8, 1, ΰψ. 0'33, πηλός ώχροπράσινος,
ώχρότερος πάντων τών άλλων άγγείων (ό πίναξ
ό'μως είνε υπερβολικός έν τή ώχρότητι και τή αφά-
νεια τοΰ πρασίνου). Ο πυθμήν πλάτύς ώς το 1.
Αί λαβα! εχουσι τόν έτερον πόδα αύτών ύψηλάτε-
ρον ήτοι προς τόν λαιμον κείμενον (λαβα! κάθετοι)
εινε δέ διάτρητοι χάριν καλλιτέρας όπτήσεως.Έπ!
τών χειλέων τό γραμμικόν κόσμημα, όπερ και έπ!
τών χειλέων του 1. Έπ! της κοιλίας εξ φυτά φοί-
νικος, ων τά μεν ύπό τάς λαβάς είνε ήττον πλού-
σια κα! βραχύτερα, τά δέ λοιπά τρία άναβαίνουσι
μέχρι τοΟ λαιμού κα! είνε μάλλον ανεπτυγμένα.
Πάντα έκφύονται έκ της άνωτάτης τών περι τόν
πόδα του άγγείου ζωνών κα! εχουσι καυλόν οζώδη
ένεκα της υποτιθεμένης κλαδεύσεως τών κάτω φύλ-
λων. ΈνιαχοΟ τά κενά της ίπιφανείας της κοιλίας
εχουσι προς συμπλήρωσιν έπίγεγραμμένα κοσμή-
ματα άσχετα. Ο γράψας τό άγγεΐον τεχνίτης απο-
μιμείται εν τινι βαθμώ τήν φύσιν, ούχ! δέ άπ' ευ-
θείας, άλλά κατά συνθήκην κα! σχηματικώς πως.
Η πλαγία διάταξις τών ευκάμπτων καυλών τών
φυτών τούτων ιδιάζει είς τήν αίγαίαν τέχνην 1.
7) Είκ.16, ύψους 0Ί75, πηλός ώ/ροπράσινος,
Είκών 16. Μνκήναϊκος ενρνπν&μενος τρίωτος πί&ος.
λαβα! κα! πυθμήν ώς τοΰ 6. Ταινίαι περιφερείς
1 Κΐβ§1, ΞΗΙΐταρβη 118, πρβ. Άρχ.'Εφ. 1888 πίν. 10, 8, 14.
Μνκηναι πίν.10 (τό έτερον τών ποτηριών του Βαφείου) και πίν. 6, 3
κα! π\.Ί%:Αρχ.'Εφ. 1895. 250 έξ. πίν. 1 1, 1. 1906, 233, πίν. 12.
Εχβαναί. αί ΡΗΐ/ΙαΙίΟρϊ 127. Πρβ. και τά παραπλήσιας διακο-
σμήσεως άγγεΐα της Πύλου ΜϋΠβΓ, Αίίιβη. Μίίί. 1909, σ. 312
=ξ, πίν. XXI, XXII, κα'ι σ. 320, προσέτι δέ τά έν τω κειμε'νω κα-
τωτέρω ίιπ' άριθ. 10, 13, 20 άγγεΐα. "Ορα και τάς ένταϋθα εικόνας
πίν. 5, 8 κα! είκ. 9.
Έτνπ. 32.11.10.
Μυκηναϊκοί τάφοι: β') έν Θήβαις' υπό Α. Δ. Κεραμοπονλλον.
224
έν ω το ένδον σώμα είνε έρυθρωπόν έ'ντονον), των
λαβών το σώμα άνευ αυλακών ήτοι κυλινδρικόν,
πους του άγγείου στενός. Το κόσμημα είνε ώς το
τοΰ 2 κατ' άρχήν, άλλα λεπτότερον, άμελέστερον
και μόνον έν μια ζώνη ευρεία έκτεινομένη έφ'ολο-
κλήρου σχεδόν της κοιλίας και του ώμου τοΰ άγ-
γείου.
4) Πίν. 10,2, δψ. 0'35, πηλός ώχροπράσινος,
λαβα! ώς τοΰ 1 και 2, πους στενός. Ή διακόσμησις
είνε ή πολυπλοκωτάτη κα! κομψότατη σχηματο-
ποίηση άνθεμόεντος κοσμήματος έκ φύλλων καρ-
διομάρφων, ίσως κισσοΟ 1, εν έδάφει καταστίκτω 2.
Τό άνθος ή φύλλον επαναλαμβάνεται τετράκις περί
τό άγγεΐον (πίν. 10, 2α) 3.
ο) Πίν. 9, 1, ΰψ. 0 255, πηλός ώχροπράσινος,
λαβα! ώς του 4. Μεταξύ αύτών ζώναι περιφερικά!
έκ δύο γραμμών εκάστη, μεταξύ δε των ζωνών,
του ποδός και του λαιμοΟ συστήματα λεπτών
γραμμών (5-8) γωνιωδώς διατεταγμένα και άπο-
μιμούμενα προφανώς δερματόπλεγμα ή μάλλον
χορτόπλεγμα. Τοΰτο δεικνύει, ό'τι έν τω καθ' ήμέ-
ραν βίω ύπήρχε τοιαύτη μέθοδος προφυλάξεως τών
αγγείων τούτων, όντων βεβαίως πολυτίμων τοΰτο
καταφαίνεται και έκ τών δύο ζευγών οπών έπϊ της
κοιλίας τοΰ άγγείου τούτου, προωρισμένων προς
σύνοεσιν άποθραυσθέντος τεμαχίου ή άπλής ρω-
γμής αύτοΰ δια μολύβδου. Έν μια οπή σώζεται
μικρόν τεμάχιον μολύβδου. Ή συγκόλλησις αύτη
δεικνύει συγχρόνως, ό'τι δέν πρέπει να ύπολάβωμεν
τον τάφον ώς βασιλικάν, έπειδή τοΰτο θά ήτο γλι-
σχρότης άναξία βασιλέων, έν ώ είνε προσήκουσα
οικονομία εύπορων πολιτών. Έν Δήλω άποκαλύ-
πτουσι νυν αί άνασκαφαι οικιών πολλά ούτως έπε-
σκευασμένα άγγεΐα βεβλαμμένα νεώτερα. Παρα-
πλήσιας διακοσμήσεως άγγεΐα ευρέθησαν έν Αϊγίνη
και έν Κνωσώ 4.
1 Η311 έ. α. 37 εξ. Κουρουνιώτης Άρχ. Έφ. 1906, 236.
2 Τό κατάστικτον έδαφος είνε σύνηθες είς τά πρώιμα μυκηναϊκά
άγγεΐα. Πρβ. ΜπΙΙβΓ. Αίίιβη. Μίίί. 1909 σ. 309.
3 "Ομοιον άγγεΐον ευρέθη έν τω Β θολωτω τάφω του Θορικού, άπο-
κείμενον δπ' άριβ. 3693 έν τη μυκηναϊκή συλλογή τοΰ έν Αθήναις
Εθνικού μουσείου υπό τήν θήκην 75, πρβ. 81&Ϊ8 ΟθΙΙ. ηΐΊ/βέ?1.
134 (μετ' αΰτοΰ ευρέθη και τό Άρχ.'Εφ. 1895 πίν. 11, 1), έτερα δέ
έν Πύλω, ΜΪΪΙΙθΓ ε. α. 305 έξ. πίν. XVIII, XIX.
4 Στάης Άρχ.'Εφ. 1895 πίν. 10, πρβ. σ. 255-6 και τάς αυτόθι
παραπομπάς, προσέτι δε ΗδΐΊΙΘδ Ότς/βίοΐΐ. ά. ΜΙΛ. ΚΐΙΊΙΒί. 260
ίξ. 285 έξ. Β8Α, VII 66 Βιιιτο\ν3 ε. 'ά, 63.
6) Πίν. 8, 1, ΰψ. 0'33, πηλός ώχροπράσινος,
ώχρότερος πάντων τών άλλων άγγείων (ό πίναξ
ό'μως είνε υπερβολικός έν τή ώχρότητι και τή αφά-
νεια τοΰ πρασίνου). Ο πυθμήν πλάτύς ώς το 1.
Αί λαβα! εχουσι τόν έτερον πόδα αύτών ύψηλάτε-
ρον ήτοι προς τόν λαιμον κείμενον (λαβα! κάθετοι)
εινε δέ διάτρητοι χάριν καλλιτέρας όπτήσεως.Έπ!
τών χειλέων τό γραμμικόν κόσμημα, όπερ και έπ!
τών χειλέων του 1. Έπ! της κοιλίας εξ φυτά φοί-
νικος, ων τά μεν ύπό τάς λαβάς είνε ήττον πλού-
σια κα! βραχύτερα, τά δέ λοιπά τρία άναβαίνουσι
μέχρι τοΟ λαιμού κα! είνε μάλλον ανεπτυγμένα.
Πάντα έκφύονται έκ της άνωτάτης τών περι τόν
πόδα του άγγείου ζωνών κα! εχουσι καυλόν οζώδη
ένεκα της υποτιθεμένης κλαδεύσεως τών κάτω φύλ-
λων. ΈνιαχοΟ τά κενά της ίπιφανείας της κοιλίας
εχουσι προς συμπλήρωσιν έπίγεγραμμένα κοσμή-
ματα άσχετα. Ο γράψας τό άγγεΐον τεχνίτης απο-
μιμείται εν τινι βαθμώ τήν φύσιν, ούχ! δέ άπ' ευ-
θείας, άλλά κατά συνθήκην κα! σχηματικώς πως.
Η πλαγία διάταξις τών ευκάμπτων καυλών τών
φυτών τούτων ιδιάζει είς τήν αίγαίαν τέχνην 1.
7) Είκ.16, ύψους 0Ί75, πηλός ώ/ροπράσινος,
Είκών 16. Μνκήναϊκος ενρνπν&μενος τρίωτος πί&ος.
λαβα! κα! πυθμήν ώς τοΰ 6. Ταινίαι περιφερείς
1 Κΐβ§1, ΞΗΙΐταρβη 118, πρβ. Άρχ.'Εφ. 1888 πίν. 10, 8, 14.
Μνκηναι πίν.10 (τό έτερον τών ποτηριών του Βαφείου) και πίν. 6, 3
κα! π\.Ί%:Αρχ.'Εφ. 1895. 250 έξ. πίν. 1 1, 1. 1906, 233, πίν. 12.
Εχβαναί. αί ΡΗΐ/ΙαΙίΟρϊ 127. Πρβ. και τά παραπλήσιας διακο-
σμήσεως άγγεΐα της Πύλου ΜϋΠβΓ, Αίίιβη. Μίίί. 1909, σ. 312
=ξ, πίν. XXI, XXII, κα'ι σ. 320, προσέτι δέ τά έν τω κειμε'νω κα-
τωτέρω ίιπ' άριθ. 10, 13, 20 άγγεΐα. "Ορα και τάς ένταϋθα εικόνας
πίν. 5, 8 κα! είκ. 9.
Έτνπ. 32.11.10.